ਚਿੱਟਾ ਚਾਦਰਾ, ਪੱਗ ਗੁਲਾਬੀ,ਖੂਹ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਧੋਵੇ,
ਸਾਬਣ ਥੋੜਾ,ਮੈਲ ਬਥੇਰੀ,ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਰੋਵੇ,
ਛੜੇ ਵਿਚਾਰੇ ਦੇ,ਕੌਣ ਚਾਦਰੇ ਧੋਵੇ,
ਛੜੇ ਵਿਚਾਰੇ ਦੇ,ਕੌਣ ਚਾਦਰੇ ਧੋਵੇ।
ਏਧਰ ਕਣਕਾਂ ਉਧਰ ਕਣਕਾਂ ..
ਵਿੱਚ ਕਣਕਾਂ ਦੇ ਘਾਹ ….
ਦਿਓਰਾ ਲਾਡਲਿਆਂ, ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਚਾਅ ….
ਦਿਓਰਾ ਲਾਡਲਿਆਂ, ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਚਾਅ ….
ਹੰਸਾ ਨੇ ਤਾ ਮੋਤੀ ਚੁਗਣੇ,
ਹਿਰਨਾਂ ਬਾਗ਼ੀ ਚਰਣਾ …
ਨੀ ਭਾਬੀ ਦਿਓਰ ਬਿਨਾ , ਦਿਓਰ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਸਰਨਾ ……
ਨੀ ਭਾਬੀ ਦਿਓਰ ਬਿਨਾ , ਦਿਓਰ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਸਰਨਾ
ਦਿਓਰ ਮੇਰੇ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਾਵਾਂ, ਮਿਰਚ ਮਸਾਲਾ ਲਾ ਕੇ ….
ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਉਹ ਘਰ ਨੂੰ ਆਉਂਦਾ, ਦਾਰੂ ਦਾ ਘੁੱਟ ਲਾ ਕੇ ..
ਬਾਈ ਨਾਰ ਤਾਂ ਓਹਦੀ ਬੜੀ ਮਜਾਜਣ, ਪੈ ਜੇ ਕੁੰਡਾ ਲਾ ਕੇ ……
ਤੜਕੇ ਉੱਠ ਕੇ ਚਾਅ ਧਰ ਲੈਂਦਾ, ਲੌਂਗ ਲੈਚੀਆਂ ਪਾ ਕੇ ….
ਨੀ ਰੰਨ ਖੁਸ਼ ਕਰ ਲਈ , ਚਾਅ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਫੜਾ ਕੇ ….
ਨੀ ਰੰਨ ਖੁਸ਼ ਕਰ ਲਈ , ਚਾਅ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਫੜਾ ਕੇ
ਸੁਣ ਵੇ ਦਿਓਰਾ ਸ਼ਮਲੇ ਵਾਲਿਆ… ਸੁਣ ਵੇ ਦਿਓਰਾ ਸ਼ਮਲੇ ਵਾਲਿਆ…
ਲੱਗੇ ਜਾਨ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗਾ,
ਵੇ ਲੈ ਜਾ ਮੇਰਾ ਲੱਕ ਮਿਣ ਕੇ
ਮੇਲੇ ਗਿਆ ਤਾਂ ਲਿਆ ਦਈਂ ਲਹਿੰਗਾ,ਲੈ ਜਾ ਮੇਰਾ ਲੱਕ ਮਿਣ ਕੇ।
ਜੇ ਮੁੰਡਿਆ ਤੂੰ ਅਣਜਾਣ , ਮੇਰੀ ਕਰਲੈ ਪਛਾਣ
ਸੂਟ ਕਾਲਾ ਤੇ ਡੋਰੀਏ ਰੰਗ ਵਾਲੇ ਦੀ…
ਵੇ ਮੈਂ ਜੱਟੀ ਆਂ…
ਵੇ ਮੈਂ ਜੱਟੀ ਸ਼ਹਿਰ ਲੁਧਿਆਣੇ ਵਾਲੇ ਦੀ ।
ਛੜਾ ਛੜੇ ਨਾਲ ਕਰੇ ਦਲੀਲਾਂ
ਆਪਾਂ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਈਏ
ਬਈ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਈਏ ਬਹੂ ਲਿਆਈਏ…
ਚਜ ਦਾ ਸਮਾ ਟਾਪਾਈਏ ,
ਬਈ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਰੋਂਦੀ ਨੂੰ ਘੁਟ ਕੇ ਕਾਲਜੇ ਲਾਈਏ
ਬਈ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਰੋਂਦੀ ਨੂੰ ਘੁਟ ਕੇ ਕਾਲਜੇ ਲਾਈਏ।shadaa
ਗਿੱਧਾ ਗਿੱਧਾ ਕਰੇਂ ਮੇਲਣੇ,
ਗਿੱਧਾ ਪਊ ਬਥੇਰਾ।
ਨਜ਼ਰ ਮਾਰ ਕੇ ਵੇਖ ਮੇਲਣੇ,
ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਬਨੇਰਾ।
ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕੀ ਆ ਗਏ,
ਕੀ ਬੁਢੜਾ ਕੀ ਠੇਰਾ,
ਮੇਲਣੇ ਨੱਚਲੇ ਨੀ,
ਦੇ ਲੈ ਸ਼ੋਂਕ ਦਾ ਗੇੜਾ
ਮੇਲਣੇ ਨੱਚਲੇ ਨੀ…।
ਵੇਖ ਮੇਰਾ ਗਿੱਧਾ ਲੋਕੀ ਹੋਏ ਮਗਰੂਰ ਵੇ,
ਜੱਟਾਂ ਦੀਆ ਢਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਆ ਗਿਆ ਸਰੂਰ ਵੇ,
ਜਦੋਂ ਨੈਣਾਂ ਵਿਚੋਂ ਥੋੜੀ ਜੀ ਪਿਲਾਈ ਰਾਤ ਨੂੰ,
ਵੇ ਅੱਗ ਪਾਣੀਆਂ ‘ਚ ਹਾਣੀਆਂ ਮੈਂ ਲਾਈ ਰਾਤ ਨੂੰ
ਵੇ ਅੱਗ ਪਾਣੀਆਂ ‘ਚ ਹਾਣੀਆਂ ਮੈਂ ਲਾਈ ਰਾਤ ਨੂੰ।
ਅਸਟਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਪੜਦੇ ਇੱਕ ਸਾਉਦੀ ਅਰਬ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਮੇਲ ਕੀਤੀ ਕਿ ਅਸਟਰੇਲੀਆ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣਾ ਦੇਸ਼ ਹੈ । ਇੱਥੋ ਦੇ ਲੋਕ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹਨ ।ਪਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ 20 ਤੋਲੇ ਸੋਨੇ ਦੀ ਚੈਨ ਪਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫਰਾਰੀ ਤੇ ਕਾਲਜ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰਮ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਿਉਕਿ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਟਰੇਨ ਤੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।
ਤੁਹਾਡਾ ਪੁੱਤਰ ।।
ਨਸੀਰ
ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮੇਲ ਆਈ ਕਿ ਤੇਰੇ ਖਾਤੇ ਵਿੱਚ 30 ਮਿਲੀਅਨ ਡਾਲਰ ਪਾ ਦਿੱਤੇ ਹਨ । ਜਾਹ ਆਪਣੀ ਟਰੇਨ ਖਰੀਦ ਲੈ
ਤੇਰਾ ਪਿਤਾ ਅਲ ਹਬੀਬੀ।।
😂😂
ਰੱਖੜੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਇਕ ਵਿਆਹੀ ਹੋਈ ਧੀ ਦੀ ਫੋਨ ਤੇ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਵਾਰਤਾ ਲਾਪ ਗਿਫਟ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ!:–
ਅੱਜ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕਰੀਬ 10 ਕੋ ਵਜੇ ਹਰ ਰੋਜ ਦੀ ਤਰਾਂ ਘਰੋਂ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਗਿਆ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਫੋਨ ਤੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ, ਚਲੋ ਮੈਂ ਜਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਵਰਾਂਡੇ ਵਿਚ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਬੈਠ , ਮਨ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਰ ਆਇਆ ਕੇ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਗੱਲ ਕਰ ਹੀ ਲੈਣ ਦੇਣੇ ਆ ਕਿਉਂ ਡਿਸਟਰਬ ਕਰਨਾ , ਨਾਲ ਨਾਲ ਉਹ ਆਪਣਾ ਰਸੋਈ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਫੋਨ ਤੇ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਦਾ ਸਿਲਸਲਾ ਵੀ ਜਾਰੀ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਆਏ ਨੂੰ ਸ਼ਾਹਿਦ ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਨਹੀਂ ਕੇ ਜਗਜੀਤ ਘਰ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਆਇਆ ਹੈ , ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾ ਕੰਨ ਜਿਹਾ ਲਾ ਕੇ ਸੁਨ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਫੋਨ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦਾ ਸੀ ਜਾਣੀ ਕੇ ਮੇਰੀ ਸੱਸ ਜੀ ਦਾ ਸੀ ਪੁੱਛ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਧੀਏ ਕਦੋ ਆਉਣਾ ਤੂੰ ਰੱਖੜੀ ਬੰਨ੍ਹਨ ਤਾਂ ਪਤਨੀ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ ਸ਼ਾਹਿਦ ਅਸੀਂ 25 ਤਾਰੀਕ ਨੂੰ ਆ ਜਾਈਏ . ਚਲੋ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਦਾ ਸਿਲਸਲਾ ਜਾਰੀ ਸੀ ਅੱਗੋਂ ਫਿਰ ਮਾਂ ਸਵਾਲ ਧੀ ਨੂੰ ਕੇ ਇਸ ਵਾਰ ਧੀਏ ਤੇਰੇ ਲਈ ਕੀ ਖਰੀਦ ਕੇ ਲਿਆਵਾਂ ਅਗੋਂ ਧੀ ਦਾ ਜਵਾਬ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣਾ ਸੀ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਲੱਗਾ ਧੀ ਨੇ ਅੱਗੋਂ ਕਿਹਾ ਨਹੀਂ ਮਾਂ ਮੇਰੇ ਕੁਛ ਬਹੁਤ ਰੱਬ ਦਾ ਦਿਤਾ ਮੈਨੂੰ ਕੁੱਛ ਵੀ ਲੈਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿੰਨੇ ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਗਿਫਟ ਦੇਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਕੁੱਛ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ ਬਸ ਮੈਂ ਤਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰਕੇ ਹੀ ਰਖੜੀ ਦਾ ਤਿਹਾਰ ਲੈ ਆਉਣੀ ਆ , ਮਾਂ ਨੇ ਬਹੁਤ ਤਰਲੇ ਨਾਲ ਫ਼ਿਰ ਧੀਏ ਇਕ ਸੂਟ ਲੈੈ ਆਵਾ ਜਾਂ ਹੋਰ ਕੋਈ ਗਿਫਟ ਤਾਂ ਧੀ ਦਾ ਫਿਰ ਓਹੀ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਮਾਂ ਮੈਨੂੰ ਕੁੱਛ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ ਮਾਂ ਨੇ ਫਿਰ ਜਿਦ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੂੰ ਦੱਸ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਰੱਖੜੀ ਜੋਗੇ ਪੈਸੇ ਜੋੜ੍ਹੇ ਆ ਪੁੱਤ ਆਪਣੀ ਪੈਨਸ਼ਨ ਵਿਚੋਂ ਕੇ ਮੇਰੀ ਧੀ ਨੇ ਆਉਣਾ ਨਾਲੇ ਇਹ ਵੀ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਮਾਂ ਨੇ ਕੇ ਮੇਰੀਆਂ ਕਿਹੜੀਆਂ ਜਿਆਦਾ ਧੀਆਂ ਆ ਤੂੰ ਹੀ ਇਕ ਹੈ ,ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਕੁਛ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾ ਅਸੀਂ ਮਾਪੇ ਕੀ ਹੋਏ ਤੇਰੇ , ਚਲੋ ਜੀ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਜਿਦ ਚੱਲ ਰਹੀ ਆਖਰ ਧੀ ਨੇ ਮਾਂ ਅਗੇ ਨਰਮੀ ਦਿਖੋਉਂਦੀਆਂ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਮਾਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਤੂੰ ਸਵਾ ਰੁਪਇਆ ਤਿਆਰ ਰੱਖੀ ਫਿਰ ਦੋਵਾੇਂ ਨੇ ਮਜਾਕ ਵਾਲਾ ਮੂਡ ਬਣਾ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਕਰੀਬ ਇਕ ਘੰਟਾ ਹੋ ਗਿਆ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਦਿਆਂ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਤਾ ਸਾਰੀ ਭੁੱਖ ਹੀ ਲਹਿ ਗਈ ਕੇ ਇਹਨਾਂ ਪਿਆਰ ਹੁੰਦਾ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਦਾ , ਪਰ ਅੱਜ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿਚ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਕੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਰਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ,, ਫਿਰ ਮੈਂ ਵੀ ਕਿਹਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਫੋਨ ਦੇ ਲਾਗੇ ਜਾ ਕੇ ਹਾਸੇ ਮਜਾਕ ਨਾਲ ਹੀ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਮਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕੇ ਅਸੀਂ ਤਾ ਰਖੜੀ ਤੇ ਗੱਡੀ ਲੈਣੀ ਗਿਫਟ ਵਿਚ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਤੇਰੇਲੀ ਤੋਂ ਇਹ ਜਵਾਬ ਸੀ ਕੇ ਪੁੱਤ ਜਿੰਨੀਆਂ ਮਰਜ਼ੀ ਗੱਡੀਆਂ ਲੈ ਦੇਨੇ ਤੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਗੱਡੀਆਂ ਚੰਗੀਆਂ ਮੇਰਾ ਮਨ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਕੇ ਅਤੇ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਧੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਗਿਫਟ ਦਿਤਾ ਉਹ ਬਹੁਤ ਅਨਮੋਲ ਆ , ਮਾਂ ਨੇ ਵੀ ਹਸਦੇ ਹੋਏ ਫੋਨ ਕੱਟਣ ਦਾ ਕਹਿ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕੇ ਜਲਦੀ ਆ ਜਾਇਓ ਰਖੜੀ ਲੈ ਕੇ…..ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਤਿਹਾਰ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਇਕ ਭੈਣ ਭਰਾ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਮਨਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ,:::::
ਜਗਜੀਤ ਡੱਲ
ਸੀਰਤ ਨੇ ਚਾਈਂ ਚਾਈਂ ਆਪਣੀ ਪਲੇਠੀ ਕਿਤਾਬ ਆਪਣੇ ਸਹੁਰਾ ਸਾਬ ਜੋਕਿ ਇੱਕ ਰਿਟਾਇਰਡ ਸਰਕਾਰੀ ਅਫਸਰ ਸਨ, ਸਰਦਾਰ ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਫੜਾਉਂਦਿਆਂ ਆਖਿਆ
“ਦੇਖੋ ਪਾਪਾ ਮੇਰੀ ਕਿਤਾਬ ਛਪ ਕੇ ਆ ਗਈ ਹੈ”।
ਸੀਰਤ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਕਿਤਾਬ ਫੜਕੇ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦਿਆਂ ਬੋਲਿਆ
“ਮੈਂਨੂੰ ਤੇਰੇ ਤੇ ਮਾਣ ਐ ਧੀਏ ਤੂੰ ਸਾਡੇ ਖਾਨਦਾਨ ਦੇ ਨਾਂ ਨੂੰ ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾਏ ਨੇ;ਮੈਂ ਹੁਣ ਔਰਤ ਦਿਵਸ ਸੰਬੰਧੀ ਹੋ ਰਹੇ ਸਮਾਗਮ ਤੇ ਚੱਲਿਆ ਹਾਂ,ਫੁਰਸਤ ਚ ਜ਼ਰੂਰ ਪੜਾਂਗਾਂ”।
ਜਿਵੇਂ ਈ ਕਿਤਾਬ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਸੀਰਤ ਨੂੰ ਫੜਾਉਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਉਸਦੀ ਨਜ਼ਰ ਕਵਰ ਪੇਜ਼ ਤੇ ਸੀਰਤ ਦੇ ਨਾਂ ਲਿਖੇ ੳਸਦੇ ਪੇਕਿਆਂ ਦੇ ਗੋਤ ਤੇ ਪੈਂਦੀ ਹੈ…”ਆਹ ਕੀ?ਹੁਣ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਹੁਰਿਆਂ ਵਾਲਾ ਸਰਨੇਮ ਲਿਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਬੇਟਾ ਜੀ,ਤਾਂ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਸਕੇ”।
“ਨਹੀਂ ਪਾਪਾ ਜੀ,ਮੈਨੂੰ ਜੋ ਵੀ ਸਿੱਖਿਆ ਜਾਂ ਗਿਆਨ ਮਿਲਿਆ ਹੈ ਉਹ ਮੇਰੇ ਫਾਦਰ ਸਾਬ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਹੀ ਮਿਲਿਆ ਹੈ,ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਵੀ ਇਹ ਫਰਜ਼ ਬਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਲੈਕੇ ਜਾਵਾਂ …ਨਾਲੇ ਐਡੀ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਹੈ,ਮੈਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ, ਸੌਰੀ”।
ਸੀਰਤ ਦਾ ਜਵਾਬ ਸੁਣ ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨਿਰਉੱਤਰ ਹੋ ਗਿਆ।
ਹਰਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸਿੱਧੂੂ