Punjabi Love Shayari

ਘਰ ਮਿਰੇ ਵਿਚ ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨੇ ਤੁਹਫ਼ਿਆਂ ਲਈ ਥਾਂ ਨਹੀਂ
ਸਿਰਫ਼ ਦਿਲ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਸਤਕਾਰ ਲੈ ਕੇ ਪਰਤਣਾ

ਦੇਵ ਦਰਦ

ਚਿੰਤਨ ਜਾਂ ਅਨੁਭਵ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਲਿਖਦਾ ਨਵਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ
ਜਾਪਦੈ ਅਹਿਸਾਸ ਬਿਨ ਦਿਲ ਦੀ ਜੁਬਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ

ਕੈਪਟਨ ਰਵਿੰਦਰ ਸੂਦ ‘ਜਨੂੰ

ਚੀਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਮਨ ਦਾ ਪੰਛੀ ਦੁਹਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਕੀ ਲਿਖਾਂ ਮੈਂ ਹਵਾ ਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਤੇ,
ਬਿਰਛ ਬੋਲਦਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਅਸਲਮ ਹਬੀਬ

ਉੱਭਰੋ ਜਦੋਂ ਸਫ਼ਰ ਵਿਚ ਕੁਝ ਕਾਤਿਲਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰੇ
ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗ ਟਹਿਕੇ ਤਦ ਆਸ਼ਿਕਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰੇ

ਦੀਪਕ ਜੈਤੋਈ

ਭੰਨਘੜ ਮੇਰੇ ਮਕਾਨ ਦੀ ਸਾਰੀ ਸਮੇਟ ਲੈ,
ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਮੌਸਮਾਂ ਲਈ ਗੁਲਦਾਨ ਰਹਿਣ ਦੇ।

ਰਸ਼ੀਦ ਅਨਵਰ ਡਾ. (ਪਾਕਿਸਤਾਨ)

ਪਾ ਕੇ ਜਿਗਰ ਦਾ ਖੂਨ ਇਹ ਦਿਲ ਦਾ ਚਿਰਾਗ ਬਾਲ,
ਮਿਟਦਾ ਨਾ ਗ਼ਮ-ਹਨੇਰ ਇਹ ਚਾਨਣ ਕਰੇ ਬਗੈਰ।

ਅਜਾਇਬ ਚਿੱਤਰਕਾਰ

ਚੰਨ ਕਦੀ ਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਵੇਖਣ ਆਵੇਗਾ,
ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮੁੰਦਰ ਲੈ ਕੇ ਟੁਰਦਾ ਰਹੁ।

ਅਹਿਮਦ ਜ਼ਫ਼ਰ (ਪਾਕਿਸਤਾਨ)

ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤਾਜ਼ਗੀ ਵੀ ਹੈ ਅਜੇ।
ਦੀਵਿਆਂ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵੀ ਹੈ ਅਜੇ।
ਵਕਤ ਨੇ ਪਾ ਛੱਡੀਆਂ ਨੇ ਦੂਰੀਆਂ,
ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਦੋਸਤੀ ਵੀ ਹੈ ਅਜੇ।

ਜਸਵੰਤ ਹਾਂਸ

ਉਹ ਗੁਲਦਸਤਾ ਸਜਾ ਕੇ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਖ਼ਬਰ ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਕਿ ਹਰ ਫੁੱਲ ਰੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਧੂਰੀ

ਜਦ ਕਦੇ ਵੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਮਹਿਬੂਬ ਫੇਰਾ ਪਾ ਗਿਆ
ਸ਼ਾਂਤ ਸਾਗਰ ਦਿਲ ਦੇ ਵਿਚ ਤੁਫ਼ਾਨ ਹੀ ਇਕ ਆ ਗਿਆ

ਭਗਵੰਤ ਸਿੰਘ