472
ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਟ ਸਿਪਾਹੀ ਕਿਸੇ ਖੂਹ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਪਿਆ । ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਪਿਆ ਰੋਂਦਾ – ਚੀਖਦਾ ਰਿਹਾ । ਕੋਈ ਸਹਾਈ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ । ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੇ ਉੱਲਟੇ ਇਹ ਨਿਰਦਇਤਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਇੱਕ ਪੱਥਰ ਮਾਰ ਕੇ ਬੋਲਿਆ, ‘ ਦੁਰਾਤਮਾ , ਤੂੰ ਵੀ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਨਾਲ ਨੇਕੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਜੋ ਅੱਜ ਦੂਸਰਿਆਂ ਤੋਂ ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ ਆਸ ਰੱਖਦਾ ਹੈ । ਜਦੋਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਹਿਰਦੇ ਤੁਹਾਡੀ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਕਾਰਨ ਤੜਫ਼ ਰਹੇ ਹਨ , ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸੁਧੀ ਕੌਣ ਲਵੇਗਾ । ਕੰਡੇ ਬੀਜ ਕੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਆਸ ਨਾ ਰੱਖ ।’
