Punjabi Boliyan
ਬਾਗ਼ਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੋਰ ਬੋਲਦੇ
ਘੁੱਗੀ ਕਰੇ ਘੂੰ-ਘੂੰ
ਮੈਂ ਸਾਂ ਖੂਹ ’ਤੇ ਪਾਣੀ ਭਰਦੀ
ਕੋਲ਼ ਦੀ ਲੰਘ ਗਿਆ ਤੂੰ
ਕਾਲ਼ਜਾ ਮੱਚ ਗਿਆ ਵੇ
ਬਾਹਰ ਨਾ ਨਿਕਲ਼ਿਆ ਧੂੰ……..
ਰੜਕੇ ਰੜਕੇ ਰੜਕੇ
ਕੇਸਰ ਵਾਲੇ ਪਿੰਡ ਹੋਕਾ ਆਗਿਆ,
ਆਗਿਆ ਪਹਿਰ ਦੇ ਤੜਕੇ।
ਸੁਣ ਲਓ ਵੀ ਲੋਕੋ,
ਜਰਾ ਸੁਣ ਲਓ ਕੰਨ ਧਰ ਕੇ।
ਅੱਜ ਨਾ ਕੋਈ ਬਾਹਰ ਪਿਓ,
ਪੈ ਜਾਣਾ ਅੰਦਰ ਵੜ ਕੇ।
ਪਿੰਡ ਗੁਆਂਢੀ ਗੁੱਤਾਂ ਮੁੱਨਤੀਆਂ,
ਮੁੰਨ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜੜ੍ਹੋਂ ਫੜ੍ਹਕੇ ।
ਅਕਲ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ,
ਕਦੋਂ ਮੁਡੁ ਘਾਹ ਚਰ ਕੇ—–।