ਆ ਵੇ ਨਾਜਰਾਂ, ਬਹਿ ਵੇ ਨਾਜਰਾਂ, ਬੋਤਾ ਬੰਨ ਦਰਵਾਜ਼ੇ,
ਵੇ ਬੋਤੇ ਤੇਰੇ ਨੂੰ ਭੋਅ ਦਾ ਟੋਕਰਾ, ਤੈਨੂੰ ਦੋ ਪਰਸ਼ਾਦੇ,
ਖਾਲੀ ਮੁੜ ਜਾ ਵੇ, ਸਾਡੇ ਨਹੀਂ ਇਰਾਦੇ।
ਖਾਲੀ ਮੁੜ ਜਾ ਵੇ ਸਾਡੇ ਨਹੀਂ ਇਰਾਦੇ।
ਆਵਾ ਆਵਾ ਆਵਾ ਨਿ ਮੈਂ ਨੱਚਦੀ ਝੂਲਦੀ ਆਵਾ
ਦੇਵਾ ਗੇੜੇ ਉੱਤੇ ਗੇੜਾ ਕੁੜੀਓ,
ਨੀਂ ਮੈਂ ਨੱਚ ਨੱਚ ਪੱਟ ਦੇਣਾ ਵੇਹੜਾ ਕੂੜਿਓ
ਨੀਂ ਮੈਂ ਨੱਚ ਨੱਚ ਪੱਟ ਦੇਣਾ ਵੇਹੜਾ ਕੂੜਿਓ
ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਤਾਂ ਨਾਭੀ ਪੱਗਾਂ
ਫਿੱਕੀ ਗੁਲਾਬੀ ਤੇਰੇ
ਵੇ ਜਾਦੂ ਕਰ ਦੂੰਗੀ ਮਗਰ ਫਿਰੇਂਗਾ ਮੇਰੇ
ਵੇ ਜਾਦੂ ਕਰ ਦੂੰਗੀ ਮਗਰ ਫਿਰੇਂਗਾ ਮੇਰੇ
ਮੁੰਡਾ ਜਿੱਥੇ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖੇ,
ਦੇਖ ਦੇਖ ਮੱਥਾ ਟੇਕੇ ,
ਚੰਗੇ ਭਲੇ ਦਾ ਮਹੀਨੇ ਕੁ ਤੋਂ ਚੈਨ ਖੋ ਗਿਆ,
ਮੁੰਡਾ ਨਖਰੋ ਦੇ ਨਖਰੇ ਦਾ ਫੈਨ ਹੋ ਗਿਆਂ…
ਮੁੰਡਾ ਨਖਰੋ ਦੇ…
ਨਖਰੋ ਦੇ ਨਖਰੇ ਦਾ ਫੈਨ ਹੋ ਗਿਆ,
ਮੁੰਡਾ ਨਖਰੋ ਦੇ ਨਖਰੇ ਦਾ ਫੈਨ ਹੋ ਗਿਆ.
ਰੰਗ ਸੱਪਾਂ ਦੇ ਵੀ ਕਾਲੇ … ਰੰਗ ਸਾਧਾਂ ਦੇ ਵੀ ਕਾਲੇ …
ਕਾਲਾ ਸੱਪ ਕੀਲ ਕੇ ਪਟਾਰੀ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਹੋ ਗਿਆਂ ….
ਮੁੰਡਾ ਗੋਰਾ ਰੰਗ ਦੇਖ ਕੇ ਮਲੰਗ ਹੋ ਗਿਆ
ਇੱਕ ਅੱਖ ਟੂਣੇਹਾਰੀ ਦੂਜਾ ਕੱਜਲੇ ਦੀ ਧਾਰੀ
ਤੀਜਾ ਲੌਂਗ ਲਿਸ਼ਕਾਰਾ ਮਾਰ ਮਾਰ ਸੁੱਟਦਾ
ਨੀ ਮੈਂ ਜਿਉਣ ਜੋਗਾ ਛੱਡਿਆ ਨਾ ਪੁੱਤ ਜੱਟ ਦਾ…
ਨੀ ਮੈਂ ਜਿਉਣ ਜੋਗਾ ਛੱਡਿਆ ਨਾ ਪੁੱਤ ਜੱਟ ਦਾ।
ਸੁਣ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬੋਲੀ ਪਾਵਾ ਸਿਰ ਤੇਰੇ ਫੁਲਕਾਰੀ…
ਰਜਵਾ ਰੂਪ ਤੈਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਰੱਬ ਨੇ ਲਗਦੀ ਬੜੀ ਪਿਆਰੀ…
ਇਕ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਕਰਲਾ ਦੋਸਤੀ ਡਰ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਮਾਰੇ…
ਨੀ ਗਭਰੂ ਪਟ ਸੁੱਟਿਆ ਪਟ ਸੁਟਿਆ ਮੁਟਿਆਰੇ
ਨੀ ਗਭਰੂ ਪਟ ਸੁੱਟਿਆ ਪਟ ਸੁਟਿਆ ਮੁਟਿਆਰੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ ਮੋਗਾ
ਨਾ ਕੋਈ ਉਥੇ ਸਾਧ ਸੁਣੀਦਾ ਨਾ ਹੀ ਕੋਈ ਸੋਭਾ
ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਘੜਾ ਚਕੋਣਦਾ ਨਾ ਹੀ ਮਾਰਦਾ ਗੋਡਾ
ਕੁੜੀਏ ਨਾ ਡਰ ਨੀ , ਮੋਗਾ ਗੱਲਾਂ ਜੋਗਾ
ਕੁੜੀਏ ਨਾ ਡਰ ਨੀ , ਮੋਗਾ ਗੱਲਾਂ ਜੋਗਾ
ਮੈਂ ਆਮ ਜਿਹਾ ਹਾਂ, ਆਮ ਜਿਹੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਮੇਰੇ..
ਮੈਂ ਸਦਕੇ ਜਾਵਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ,ਜਿੰਨਾਂ ਸਾਂਭੇ ਹਾਲਾਤ ਮੇਰੇ..
ਮੈਂ ਨਫ਼ਰਤ ਵਾਲੇ ਦਿਲਾਂ ‘ਚੋਂ,ਮੁਹੱਬਤ ਲੱਭ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ..
ਕੋਈ ਦੇਵੇ ਹੰਕਾਰ ਮੈਨੂੰ,ਮੈਂ ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਦੱਬ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਆਮ ਜਿਹਾ ਹਾਂ, ਆਮ ਜਿਹੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਮੇਰੇ..
ਮੈਂ ਸਦਕੇ ਜਾਵਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ,ਜਿੰਨਾਂ ਸਾਂਭੇ ਹਾਲਾਤ ਮੇਰੇ..
ਮੈਂ ਨਫ਼ਰਤ ਵਾਲੇ ਦਿਲਾਂ ‘ਚੋਂ,ਮੁਹੱਬਤ ਲੱਭ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ..
ਕੋਈ ਦੇਵੇ ਹੰਕਾਰ ਮੈਨੂੰ,ਮੈਂ ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਦੱਬ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ
ਟਰਿੰਗ ਟਰਿੰਗ….. ਟਰਿੰਗ ਟਰਿੰਗ…. ਟਰਿੰਗ.. ਹੈਲੋ.
ਹੈਲੋ ਹੈਲੋ ਜੋਮਾਤਾ?
ਮੈਨੇਜਰ – – ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਸਰ, ਜੋਮੈਟੋ
ਗ੍ਰਾਹਕ – ਹਾਂ ਹਾਂ ਉਹੀ, ਸੁਣ ਸੁਣ ਇਕ ਪਲੇਟ ਸਬਜੀ ਭਾਜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕ ਪਲੇਟ ਪੂੜੀ ਜਲਦੀ ਭੇਜ, ਤੇ ਸੁਣ ਡਿਲੀਵਰੀ ਬੁਆਏ ਸਵਰਣ ਹਿੰਦੂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ! ਸਾਡਾ ਸਾਵਣ ਚਲ ਰਿਹਾ ਹੈ…
ਮੈਨੇਜਰ – ਬੋਲ ਕੌਣ ਰਿਹਾ?
ਗ੍ਰਾਹਕ – ਮੈਂ, ਮੈਂ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਮਾਧਵ ਪਾਂਡੇ, ਭਗਵਾਨ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਆਰੀ ਸੰਤਾਨ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਦੇ ਜਾਤੀ ਵਰਣ ਵਿੱਚੋਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਹਾਂ!
ਮੈਨੇਜਰ – ਸਰ, ਡਿਲੀਵਰੀ ਵਾਲੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਮ ਅਬਦੁਲ ਹਮੀਦ ਆ, ਕੁਰਮਾ ਦੇ ਲਾਗੇ ਪੈਂਦੀ ਸਬਜੀ ਸੈਣੀ ਦੇ ਖੇਤ ਦੀ ਆ, ਗਾਜਰ ਚਮਾਰ ਦੇ ਖੇਤ ਦੀ ਆ, ਟਮਾਟਰ ਨਾਈਂਆ ਦੇ ਖੇਤ ਦੇ ਆ, ਆਲੂ ਜੁੰਮਨ ਮੀਆਂ ਗੁੱਜਰ ਦੇ ਖੇਤ ਦਾ ਹੈ, ਪੂੜੀਆਂ ਲਈ ਪੀਸਿਆ ਆਟਾ ਤਰਖਾਣ ਦੀ ਚੱਕੀ ਦਾ ਹੈ, ਕਣਕ ਜੱਟ ਦੇ ਖੇਤ ਦੀ ਆ!
ਤੁਸੀਂ ਇਕ ਕੰਮ ਕਰੋ ਖੁਦ ਆਪਣੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਖੇਤੀ ਕਰੋ, ਤੇ ਸਾਰੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਖੇਤੀ ਚ ਲਾ ਦਿਓ, ਖੁਦ ਅਨਾਜ ਪੈਦਾ ਕਰੋ ਤੇ ਖਾਓ, ਇਹ ਦੋਗਲਾਪਨ ਨਹੀਂ ਚੱਲੂਗਾ, ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦਾ ਕੋਈ ਧਰਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ!
ਪੰਡਿਤ ਜੀ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਏ!
ਜੈ ਜੋਮਾਤਾ, ਉਹ ਸੌਰੀ ਜੈ ਜੋਮੈਟੋ
ਨਕਲ
ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰ ਸਿਰ ‘ਤੇ
ਮੇਰਾ ਢਲ ਚੱਲਿਆ ਪਰਛਾਵਾਂ
ਕਬਰਾਂ ਉਡੀਕਦੀਆਂ
ਮੈਨੂੰ ਜਿਉਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਵਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਥਲ ਤਪਦਾ
ਕੱਲੇ ਰੁੱਖ ਦੀ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਮੇਰੀ
ਦੁੱਖਾਂ ਵਾਲੀ ਗਹਿਰ ਚੜ੍ਹੀ
ਵਗੇ ਗ਼ਮਾਂ ਵਾਲੀ ਤੇਜ਼ ਹਨੇਰੀ
ਮੈਂ ਵੀ ਕੇਹਾ ਰੁੱਖ ਚੰਦਰਾ
ਜਿਹਨੂੰ ਖਾ ਗਈਆਂ ਉਹਦੀਆਂ ਛਾਵਾਂ
ਕਬਰਾਂ ਉਡੀਕਦੀਆਂ
ਮੈਨੂੰ ਜਿਉਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਵਾਂ ਹਿਜਰਾਂ ‘ਚ ਸੜਦੇ ਨੇ
ਸੁੱਖੇ ਰੋਟ ਤੇ ਸੁੱਖੀਆਂ ਚੂਰੀਆਂ
ਉਮਰਾਂ ਤਾਂ ਮੁੱਕ ਚਲੀਆਂ
ਪਰ ਮੁੱਕੀਆਂ ਨਾ ਤੇਰੀਆਂ ਵੇ ਦੂਰੀਆਂ
ਰੱਜ ਰੱਜ ਝੂਠ ਬੋਲਿਆ
ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਚੰਦਰਿਆ ਕਾਵਾਂ
ਕਬਰਾਂ ਉਡੀਕਦੀਆਂ
ਮੈਨੂੰ ਜਿਉਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਵਾਂ ਲੋਕਾਂ ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਸੁਣ ਲਏ
ਮੇਰਾ ਦੁੱਖ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਨਾ ਜਾਣਿਆ
ਲੱਖਾਂ ਮੇਰਾ ਸੀਸ ਚੁੰਮ ਗਏ
ਪਰ ਮੁਖੜਾ ਨਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਛਾਣਿਆ
ਅਜ ਏਸੇ ਮੁਖੜੇ ਤੋਂ
ਪਿਆ ਆਪਣਾ ਮੈਂ ਆਪ ਲੁਕਾਵਾਂ
ਕਬਰਾਂ ਉਡੀਕਦੀਆਂ
ਮੈਨੂੰ ਜਿਉਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੁੰ ਮਾਵਾਂ
ਸਿਖਰ ਦੁਪਿਹਰ ਸਿਰ ‘ਤੇ
ਮੇਰਾ ਢਲ ਚੱਲਿਆ ਪਰਛਾਵਾਂ