ਅਸੀਂ ਕਿੱਕਰਾਂ ਤੋਂ ਕਿਰੇ ਹੋਏ ਫੁੱਲ ਹਾਣੀਆ।
ਕਦੇ ਪਿਆ ਨਾ ਪਵੇਗਾ ਸਾਡਾ ਮੁੱਲ ਹਾਣੀਆ।
Punjabi Shayari
ਜੰਗਲ ਦੇ ਰੁੱਖ ਪਏ ਉਦਾਸੇ ਫੁੱਲ ਕਲੀਆਂ ਮੁਰਝਾਏ
ਚਹੁੰ ਕੂਟਾਂ ਵਿਚ ਅੱਗ ਲੱਗੀ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਕੌਣ ਬੁਝਾਏ
ਸੂਰਜ ਦੀ ਧੁੱਪ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਧਰਤੀ ਧੁਆਂਖੀ ਧੁਆਂਖੀ
ਰਖ ਲੈ ਜਗਤ ਜਲੰਦਾ ਅਪਣਾ ਸਾਨੂੰ ਮੂਲ ਨਾ ਭਾਏਡਾ. ਅਮਰ ਕੋਮਲ
ਮੁੜ ਕੇ ਨਾ ਚੜੇ ਸੂਰਜ,
ਹੋਵੇ ਸੁਬ੍ਹਾ ਨਾ ਬੇਸ਼ੱਕ,
ਇੱਕ ਰਾਤ ਵਸਲ ਦੀ ਤੂੰ,
ਮੇਰੇ ਹੀ ਨਾਮ ਕਰ ਦੇ।ਜਗਸੀਰ ਵਿਯੋਗੀ
ਜ਼ਖ਼ਮ ਆਪਣੇ ਸਾਂਭ ਕੇ ਸੀਨੇ ‘ਚ ਰੱਖੇ ਮੈਂ ਸਦਾ
ਕੌਣ ਕਹਿੰਦੈ ਯਾਦ ਦਿਲ ’ਚੋਂ ਮੈਂ ਭੁਲਾਈ ਯਾਰ ਦੀਤਰਸੇਮ ਸਿੰਘ ਸਫ਼ਰੀ
ਸੁਣ ਲਵੋਗੇ? ਸੱਚ ਦੱਸਾਂ ਰੋਟੀਆਂ ਦਾ?
ਔਰਤਾਂ ਹਾਂ, ਮੁੱਲ ਹੈ ਇਹ ਬੋਟੀਆਂ ਦਾ।ਰਾਵੀ ਕਿਰਨ
ਇਸ਼ਕ ਜਿਹੜਾ ਹੌਸਲਾ ਬਖ਼ਸ਼ੇ ਨਾ ਮੰਜ਼ਿਲ ਪਾਣ ਦਾ
ਸਮਝ ਕੇ ਇਕ ਰੋਗ ਉਸ ਨੂੰ ਤਜ ਦਿਉ ਠੁਕਰਾ ਦਿਉਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਗਰੇਵਾਲ
ਕਲੀਆਂ ਕੋਲ ਰਹਿ ਕੇ ਵੀ ਨਜ਼ਾਕਤ ਤੋਂ ਰਹੇ ਵਾਂਝੇ
ਜਲਨ ਕਲੀਆਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਕਿਸ ਕਦਰ ਹੈ ਕੰਡਿਆਂ ਅੰਦਰਮਾਨ ਸਿੰਘ ਮਾਨ
ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਡਰ ਕੇ ਜਿਊਂਇਆ।
ਜਿਊਂਦੇ ਜੀਅ ਵੀ ਮਰ ਕੇ ਜਿਊਂਇਆ।
ਮੌਤ ਨੇ ਫਿਰ ਫੁੰਕਾਰੇ ਮਾਰੇ,
ਖ਼ੁਦ ਸੰਗ ਵਾਅਦਾ ਕਰ ਕੇ ਜਿਊਂਇਆ।ਹਰਮੀਤ ਵਿਦਿਆਰਥੀ
ਨੇੜੇ ਢੁਕਣਾ ਨਹੀਂ ਜੇ ਕੋਲ ਬੈਠਣਾ ਨਹੀਂ ਜੇ
ਪਿਆ ਕੋਠੇ ਉੱਤੋਂ ਘਲਦੈਂ ਸਲਾਮ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ ?
ਤੈਨੂੰ ਤਨੋਂ ਵੀ ਭੁਲਾਇਆ ਤੈਨੂੰ ਮਨੋਂ ਵੀ ਭੁਲਾਇਆ
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਕਰੇ ਤੰਗ ਸੁਬਹ ਸ਼ਾਮ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ?ਸਾਧੂ ਸਿੰਘ ਬੇਦਿਲ
ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵੀ ਤੂੰਈਓਂ ਰੱਬ ਏਂ, ਇਹਦਾ ਅੱਜ ਜਵਾਬ ਤਾਂ ਦੇ,
ਈਦਾਂ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਵੀ ਜਿਹੜੇ ਕਰਨ ਦਿਹਾੜੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਗਲ ਲੀਰਾਂ ਪਈਆਂ, ਉਹਨਾਂ ਵੱਲੇ ਤੱਕਦੇ ਨਈਂ,
ਕਬਰਾਂ ਉੱਤੇ ਤਿੱਲੇ ਜੜੀਆਂ ਚੱਦਰਾਂ ਚਾੜ੍ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।ਬਾਬਾ ਨਜ਼ਮੀ
ਨਾ ਕੋਈ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਘਰ, ਛਾਂ, ਨਦੀ ਹੁਣ ਰਾਸ ਆਉਣੀ
ਤਲੀ ਤੇ ਹਿਜ਼ਰ ਦਾ ਸੂਰਜ ਉਹ ਐਸਾ ਧਰ ਗਿਆ ਹੈਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ
ਚੋਰ ਚੌਕੀਦਾਰ ਹੋਏ,
ਖੇਤ ਡਰਨੇ ਚਰ ਗਏ,
ਕੀ ਕਰੇਗਾ ਰਾਮ ਰੱਖਾ,
ਕੀ ਕਰੂ ਕਰਤਾਰ ਹੁਣ।ਆਤਮਾ ਰਾਮ ਰੰਜਨ