ਲੱਭਦਾ ਫਿਰਾਂ ਨੀ ਭਾਬੀ,
ਰੂਪ ਦੀਆਂ ਮੰਡੀਆਂ ‘ਚੋਂ,
ਰੰਗ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਵਰਗਾ।
ਲੱਕ ਪਤਲਾ ਸਰੀਰ ਹੌਲਾ,
ਵੰਗ ਵਰਗਾ।
Deor bharjayii
ਇੱਕ ਕਟੋਰਾ ਦੇ ਕਟੋਰਾ
ਤੀਜਾ ਕਟੋਰਾ ਲੱਸੀ ਦਾ
ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਫਿਰਨਾ ਛੱਡ ਦੇ
ਕੋਈ ਅਫਸਰ ਆਇਆ ਦੱਸੀ ਦਾ।
ਸਾਉਣ ਦੇ ਮਹੀਨੇ
ਜੀਅ ਨਾ ਕਰਦਾ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਨੂੰ
ਮੁੰਡਾ ਫਿਰੇ ਨੀ ਕਾਲੀ
ਸੂਫ ਸਵਾਉਣ ਨੂੰ।
ਸਾਉਣ ਦੇ ਮਹੀਨੇ
ਮੰਜੇ ਡਾਹੀਏ ਨਾ ਵੇ ਜੋੜ ਕੇ
ਚੱਲਣਗੇ ਪਰਨਾਲੇ
ਪਾਣੀ ਲੈਜੂਗਾ ਵੇ ਰੋੜ੍ਹ ਕੇ।
ਉੱਚੇ ਟਿੱਬੇ ਮੁੰਡਾ ਕਾਰ ਚਲਾਉਂਦਾ
ਸਾਬ ਨਾ ਉਹਨੂੰ ਚਾਬੀ ਦਾ
ਲੜ ਛੱਡ ਦੇ ।
ਬੇਸ਼ਰਮਾਂ ਭਾਬੀ ਦਾ।
ਨਿੱਕੀ ਨਿੱਕੀ ਕਣੀ ਦਾ ਮੀਂਹ ਵਰਸੇਂਦਾ
ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਗਾਰਾ
ਧੋਤੀ ਚੁੱਕ ਲੈ ਵੇ
ਪਤਲੀ ਨਾਰ ਦਿਆ ਯਾਰਾ।
ਊਠਾਂ ਵਾਲਿਓ ਵੇ
ਊਠ ਲੱਦੇ ਨੇ ਲਹੌਰ ਨੂੰ
ਕੱਲੀ ਕੱਤਾਂ ਵੇ
ਘਰ ਘੱਲਿਓ ਮੇਰੇ ਭੌਰ ਨੂੰ।
ਉਠਾਂ ਵਾਲਿਓ ਵੇ
ਊਠ ਲੱਦੇ ਨੇ ਥੱਲੀ ਨੂੰ
ਆਪ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਰੇਲ
ਮੈਨੂੰ ਛੱਡ ਗਿਆ ਕੱਲੀ ਨੂੰ।
ਊਠਾਂ ਵਾਲਿਓ ਵੇ
ਊਠ ਲੱਦੇ ਨੇ ਗੰਗਾ ਨੂੰ
ਜੱਟ ਬੇਈਮਾਨ
ਪੈਸੇ ਦੇਂਦਾ ਨਾ ਵੰਗਾਂ ਨੂੰ।
ਊਠਾਂ ਵਾਲਿਓ ਵੇ
ਸੋਡੀ ਕੀ ਵੇ ਨੇਕਰੀ
ਪੰਜ ਵੇ ਰੁਪਈਏ
ਇੱਕ ਭੌਂ ਦੀ ਟੋਕਰੀ।
ਕਿੱਕਰ ਵੱਢੀ ਤਾਂ ਕੁਛ ਨਾ ਬਣਾਇਆ
ਤੂਤ ਵੱਢੇ ਤੋਂ ਲਹਿੰਗਾ
ਲਾ ਕੇ ਦੋਸਤੀਆਂ
ਸੱਥ ਵਿਚਾਲੇ ਬਹਿੰਦਾ।
ਪੇਟੀ ਹੋਵੇ ਲੱਕੜ ਦੀ
ਅਲਮਾਰੀ ਹੋਵੇ ਜੀਨ ਦੀ
ਮੁੰਡਾ ਹੋਵੇ ਪੜ੍ਹਿਆ
ਸਾਨੂੰ ਲੋੜ ਨਾ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ।