ਰੜਕੇ-ਰੜਕੇ-ਰੜਕੇ

ਕੀ ਸੁਰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਣ ਹੈਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਰੰਗ ਤੇਰਾ ਕਾਲਾ

ਰੁੱਤ ਲਹੂ ਪੀਣੀ ਤੇ ਅੰਬਰ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ,

ਇਕ ਗੱਲ ਪੁੱਛਾਂ ਲਾੜਿਆਂ ਇਕ ਗੱਲ ਦੱਸਾਂ ਵੇ ਮਾਂ ਤੇਰੀ ਤਾਂ ਚੰਬੋਚਾਲੀ ਕੀ ਰੋਵਾਂ ਕੀ ਹੱਸਾਂ ਵੇ

ਜੇ ਹੈ ਸਬਰ ਧਰਤੀ, ਤਾਂ ਧਰਤੀ ਦੀ ਹਿੱਕ ਵਿਚ ਹੈ ਇਕ ਜਲਜਲਾ ਵੀ ਜੋ ਵਿਸ ਘੋਲਦਾ ਹੈ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੀ ਬੇਸੁਰੀ ਜੋ ਲੋਕ ਜਿਊਂਦੇ ਨੇ ਹਮੇਸ਼,