Authors: Rajneesh Osho

ਇਸਤਰੀਆਂ ਅਤੇ ਪੁਰਸ਼

by admin

ਪੁਰਸ਼ ਦੋ ਗੁਣਾ ਜਿਆਦਾ ਪਾਗਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਇਸਤਰੀਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ? ਅਤੇ ਪੁਰਸ਼ ਦੋ ਗੁਣਾ ਜਿਆਦਾ ਆਤਮਹੱਤਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇਸਤਰੀਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ?

ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਾਰਣ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ , ਇੰਨੇ ਜਿਆਦਾ ਫਰਕ ਦਾ ? ਕਾਰਣ ਸਿਰਫ ਇਹੀ ਹੈ , ਇਸਤਰੀ ਅੱਜ ਵੀ ਰੋਣਾ ਭੁੱਲ ਨਹੀ ਗਈ ਹੈ ? ਥੋੜਾ ਬਹੁਤਾ ਰੋ ਲੈਂਦੀ ਹੈ , ਅਤੇ ਹਲਕੀ ਹੋ ਜਾਦੀ ਹੈ ! ਉਹਦੇ ਰੋਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਬਹੁਤਾ ਅਧਿਆਤਮ ਨਹੀ ਹੈ , ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਗੱਲਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰੋਂਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਮਗਰ ਫਿਰ ਵੀ ਤਾ ਹਲਕਾ ਹੋ ਹੀ ਜਾਦੀ ਹੈ ! ਕਾਸ਼ ! ਉਸਦੇ ਹੰਝੂਆਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਦਿਸਾ ਮਿਲ ਜਾਏ, ਤਾ ਉਹ ਹਲਕੀ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਉਸ ਨੂੰ ਖੰਭ ਵੀ ਲੱਗ ਜਾਣ!

ਪੁਰਸ਼ ਨੂੰ ਰੋਣਾ ਸਿੱਖਣਾ ਹੀ ਪਵੇਗਾ ! ਅਤੇ ਗਲਤ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਰੋਣਾ ਨਾ , ਤੂੰ ਪੁਰਸ਼ ਹੈ ! ਕਿਉਕਿ ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਕੋਈ ਭੇਦ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ ! ਜਿਵੇ ਹੰਝੂਆਂ ਦੀਆ ਗੰਰਥਇਆ ਇਸਤਰੀ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਉੰਝ ਹੀ ਹੰਝੂਆਂ ਦੀਆ ਗੰਰਥਇਆ ਪੁਰਸ਼ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਤਾ ਬਿਲਕੁਲ ਕੋਈ ਭੇਦ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ ! ਪੁਰਸ਼ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਵੀ ਉੰਝ ਹੀ ਰੋਣ ਨੂੰ ਬਣੀਆ ਹਨ , ਜਿਵੇ ਇਸਤਰੀ ਦੀਆ !
ਇਸ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਭੇਦ ਨਹੀ ਹੈ ! ਇਸਤਰੀ ਰੋ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਤਾ ਭਾਰ ਉੱਤਰ ਜਾਦਾ ਹੈ ! ਮਗਰ ਭਾਰ ਵੀ ਉਤਾਰਨ ਦਾ ਕੰਮ ਹੀ ਲਿਆ ਇੰਨੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਘਟਨਾ ਨਾਲ, ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ, ਤਾ ਕੁਝ ਜਿਆਦਾ ਕੰਮ ਨਹੀ ਲਿਆ! ਹੰਝੂ ਤਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਵੱਲ ਇਸਾਰਾ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ! ਸ਼ੂਦਰ ਦੇ ਲਈ ਨਾ ਰੋਣਾ , ਵਿਰਾਟ ਦੇ ਲਈ ਰੋਵੋ ! ਅਤੇ ਕੰਜੂਸੀ ਨਾ ਕਰੋ , ਅਤੇ ਛੁਪਾਓ ਨਾ ਹੰਝੂਆਂ ਨੂੰ ! ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਹਿਰਦੇ ਹੈ , ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਅਪਮਾਨ ਨਹੀ ਹੈ , ਸਨਮਾਨ ਹੈ…….

ਆਤਮਾ ਦਾ ਵਿਗਿਆਨ

by admin

ਮੰਦਿਰ, ਚਰਚ, ਮਸਜਿਦ, ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਜਾਣ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਛੱਡੋ। ਇੰਨ੍ਹਾ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਬੇਵਕੂਫ ਬਣਾ ਲਿਆ ਹੈ। ਇੰਨ੍ਹਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣਾ ਬੰਦ ਕਰੋ । ਇੰਨ੍ਹਾ ਪੰਡਿਤਾਂ, ਪਾਦਰੀਆਂ ਅਤੇ ਸਾਧੂਆਂ ਤੋਂ । ਕਿਓਂਕੀ ਇਹ ਲੋਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਜਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਧਰਵਾਸ ਦਿੰਦੇ ਆ ਰਹੇ ਨੇ ਅਤੇ ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਾਰਾ ਧਰਵਾਸ ਨਪੁੰਸਕ ਸਿੱਧ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜਨੇਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਵਿਗਿਆਨਕਾਂ ਵੱਲ ਆਓਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਤਰਫ ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ,,,,ਅਗਰ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਦੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਓਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਜੋ ਧਰਮ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਮੈਂ ਕਹੂੰਗਾ Subjctive Science ਆਤਮਾ ਦਾ ਵਿਗਿਆਨ! ਇਹ ਧਰਮ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਵਿਗਿਆਨ ਹੀ ਹੈ। ਜਿਂਵੇ science ਬਾਹਰੀ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਓਂਵੇ ਹੀ ਇਹ science ਤੁਹਾਡੀ ਆਤਮਿਕ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਯਾਦ ਰੱਖੋ! ਬਾਹਰੀ science ਤੁਹਾਡੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ 90% ਘੱਟ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦ ਤੁਹਾਡੇ 90% ਬਾਹਰੀ ਦੁੱਖ ਜੋ ਕੇ ਸ਼ਰੀਰਕ ਹਨ ਜਾਂ ਦੁਨਿਆਵੀ ਹਨ,,, ਜੋ ਕੇ science ਬਹੁਤ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ੍ਹ ਖਤਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਤਾਂ ਅੰਤ ਵਿੱਚ 10% ਦੁੱਖ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸਾਫ ਸਾਫ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣਗੇ। ਜਦ ਕਿ ਹੁਣ ਇਹ 10% ਦੁੱਖ ਉਸ 90% ਦੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਤੇ ਰਲ੍ਹਗੱਡ ਹੋਏ ਪਏ ਨੇ। ਤਦ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਲੱਗੇਗਾ ਕਿ ਉਹ 90% ਦੁੱਖ ਕੁਛ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਨ ਇਹ 10% ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ। ਇਹ 10% ਅਸਲੀ ਕਸ਼ਟ ਹੈ। ਅਤੇ ਜਿਸਨੂੰ ਸੁੱਖ ਵਿੱਚ ਬਦਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ।

Meditation ਨਾਲ੍ਹ, ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਨਾਲ੍ਹ, ਚੇਤਨਾ ਨਾਲ੍ਹ। ਪਰ ਇਹ ਜੋ 10% ਦੁੱਖ ਹਨ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਭਾਰੀ ਹਨ। 90% ਦੁੱਖ ਕੁਛ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਨ । ਉਹ ਤਾਂ ਬਸ ਭੁੱਖ, ਖਾਣਾ, ਘਰ, ਨੌਕਰੀ ਹਨ। ਜਿਸਨੂੰ science ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ੍ਹ ਖਤਮ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਾਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਟਾ ਦਵੋ। ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ੈਤਾਨੀਆਂ ਕਰ ਲਈਆਂ ਹਨ। science ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਵੋ। ਅਤੇ ਜਧੀ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕਦਮ ਦੇਖੋਂਗੇ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਦਰਵਾਜਾ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਖੁਲ੍ਹਦਾ ਹੋਇਆ। ਜਿਸ ਉੱਪਰ ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਉਹ ਪਰ ਓਥੀ ਸੀ। ਪਰ ਇੱਕ ਭੁੱਖਾ ਆਦਮੀ ਕਿਂਵੇ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਵ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਕ ਭੁੱਖਾ ਆਦਮੀ ਨਹੀਂ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਫੁੱਲ ਸੋਹਣਾ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਉਹ ਭੁੱਖਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਨਾਲ੍ਹ ਸਾਹਿਤ, ਸੰਗੀਤ, paintings ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਇਹ ਉਸਦਾ ਮਜਾਕ ਉਡਾਓਣਾ ਹੋਏਗਾ। ਇਹ ਉਸਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਅਪਮਾਨ।

ਪਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦ ਉਸਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹੱਲ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ ਤਾਂ ਉਹ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਅਸਤਤਿਵ ਦੇ ਅਸਲੀ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੇਗਾ। ਜਿਸਦਾ ਜੁਆਬ ਸਿਰਫ ਆਤਮਿਕ science ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਤਾਂ ਇਸਲਈ ਧਰਮ ਦਾ ਕੋਈ ਭਵਿੱਖ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਭਵਿੱਖ ਹੈ objective science ਦਾ ਬਾਹਰੀ ਮਸਲੇ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ। ਅਤੇ subjective science ਦਾ ਅੰਦਰੂਨੀ ਮਸਲਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ। ਇੱਕ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਰੀਰ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੇਗੀ। ਅਤੇ ਦੂਸਰੀ ਤੁਹਾਡੇ ਮਨ ਦਾ ਅਤੇ,,,,, ਤੁਹਾਡੇ ਸਭਤੋਂ ਬੜੇ ਕੇਂਦਰ ਆਤਮਾ ਦਾ।

Sewak Brar ਜੀ ਦੀ ਫੇਸਬੁੱਕ ਵਾਲ ਤੋਂ

ਐਲਗਜ਼ੈਂਡਰ

by admin

ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਮੈਥਿਊ ਐਲਗਜ਼ੈਂਡਰ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਵਿਦਵਾਨ ਸੀ।ਉਹ ਅਧਿਆਪਕ ਹੀ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸੀ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਏ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਤੁਰੀਏ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋਵੋਗੇ ਇਹ ਜਾਣਕੇ ਕਿ ਐਲਗਜ਼ੈਂਡਰ ਨੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਠੀਕ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਣ, ਠੀਕ ਲੰਮੇ ਪੈਣ, ਠੀਕ ਬੈਠ ਜਾਣ , ਬਾਰੇ ਸਿਖਾ ਕੇ ਦੂਰ ਕੀਤੀਆਂ । ਉਹ ਅਧਿਆਪਕ ਸੀ ਮਨੁੱਖੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦਾ , ਪਰ ਬਣ ਗਿਆ ਚਕਿਤਸਿਕ ਅਤੇ ਐਲਗਜ਼ੈਂਡਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਅਜੇ ਤੱਕ ਅਜਿਹਾ ਆਦਮੀ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਜਿਹੜਾ ਆਪਣੇ ਸ਼ਰੀਰ ਦਾ ਸਹੀ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੁੱਛ ਵੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ।ਐਲਗਜ਼ੈਂਡਰ ਨੇ ਲਾਉਤਸੇ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਭੇਦ ਪਤਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਆਦਮੀ ਆਪਣੇ ਪੰਜਿਆਂ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋਵੇਗਾ ਤਾਂ ਉਹ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਲ਼ ਖੜ੍ਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੇਗਾ।

ਉਸਦੀ ਪੂਰੀ ਜਿੰਦਗ਼ੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਬਣ ਜਾਏਗੀ।ਓਹਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗ਼ੀ ਵਿੱਚ ਭੈਅ ਦੀ ਕੰਬਣੀ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰ ਜਾਏਗੀ। ਉਹ ਜੋ ਵੀ ਕਰੇਗਾ ਡਰਦਾ ਹੋਇਆ, ਕੰਬਦਾ ਹੋਇਆ, ਘਬਰਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੀ ਕਰੇਗਾ, ਕੀ ਕਾਰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ?ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਉਹ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੈ, ਇਸਦਾ ਕਾਰਨ ਉਹ ਅੰਦਰੋਂ ਕੁੱਛ ਸ਼ੋਅ ਹੋਣ ਦੀ ਕੁੱਝ ਦਿਖਾਉਣ ਦੀ , ਜਾਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੋਣ ਦੀ ਵਿਅਰਥ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਚ ਆ। ਜਦ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੱਗੇ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰ ਡਰ ਪੈਦਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਬੇਸਮਝ ਤਾਂ ਨੀ ਹਾਂ?ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਦੇਖ ਲਿਓ ਤੁਸੀਂ ਪੰਜਿਆਂ ਤੇ ਖੜੇ ਹੋ ਕੇ ਦਿਖਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮੈਂ ਸਮਝਦਾਰ ਹਾਂ। ਜੀਵਨ ਬਹੁਤ ਅਲੱਗ ਕਿਸਮ ਦਾ ਹੈ ਦੋਸਤੋ।
ਉਪਰੋਕਤ ਲਫ਼ਜ਼ ਓਸ਼ੋ ਦੀਆਂ ਕਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਚੋਂ।

ਮਜਾਕ ਤੇ ਈਰਖਾ

by admin

ਅਕਸਰ ਮਜਾਕ ਅਸੀਂ ਉਸਦਾ ਉਡਾਉਣੇ ਹਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਈਰਖਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਪਾਉਗੇ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦਾ ਮਜਾਕ ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਉਡਾਇਆ ਜਾਦਾ ਹੈ।ਇਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਗਹਿਰਾ ਕਾਰਨ ਹੈ।ਸਰਦਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਈਰਖਾ ਹੈ । ਈਰਖਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਵੀ ਸਾਫ ਹਨ। ਸਰਦਾਰ ਸਾਡੇ ਤੋ ਮਜਬੂਤ ਹੈ , ਸਾਹਸੀ ਹੈ , ਬਹਾਦੁਰ ਹੈ। ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀਆਂ ਤੋ ਅੱਗੇ ਹੈ। ਤੋ ਪੂਰਾ ਭਾਰਤ ਸਿੱਖਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਗਹਿਰੀ ਈਰਖਾ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਹੈ। ਸਰਦਾਰ ਕੋਲ ਖੜਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਬੇਚੈਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਤੋਂ ਬਦਲਾ ਕਿਵੇਂ ਲਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾ ਅਸੀਂ ਮਜਾਕ ਉਠਾਕੇ ਬਦਲਾ ਲੈਦੇ ਹਾ । ਇਹ ਮਜਾਕ ਝੂਠ ਹੈ ਇਹ ਸਿੱਖਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਗਹਿਰੀ ਈਰਖਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੈ।ਜਿਵੇਂ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਯਹੂਦੀਆਂ ਦਾ ਮਜਾਕ ਉਡਾਇਆ ਜਾਦਾ ਹੈ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਵੀ ਕਾਰਨ ਹੈ। ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੀ ਪ੍ਰੀਤਿਭਾ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਈਰਖਾ ਹੈ।ਜਿਥੇ ਯਹੂਦੀ ਪੈਰ ਰੱਖ ਦੇਵੇ ਉਥੋਂ ਪਿੱਛੇ ਹੱਟਣਾ ਪੈਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਨੇ ਨੋਬੇਲ ਪ੍ਰਾਈਜ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਹਨ ਉਹਨੇ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇ। ਇਸ ਸਦੀ ਨੂੰ ਜਿੰਨਾ ਤਿੰਨ ਆਦਮੀਆਂ ਨੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਤਿੰਨੋਂ ਯਹੂਦੀ ਸਨ । ਮਾਰਕਸ, ਫਰਾਇਡ , ਤੇ ਐਲਬਰਟ ਆਈਨਸਟਾਈਨ । ਮਾਰਕਸ ਨੇ ਅੱਧੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ , ਫਰਾਇਡ ਨੇ ਸਾਰੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਤੇ ਕਬਜਾ ਕਰ ਲਿਆ ਤੇ ਆਇਨਸਟਾਈਨ ਤੇ ਸਾਰੇ ਵਿਗਿਆਨ ਤੇ । ਯਹੂਦੀ ਜਿਥੇ ਪੈਰ ਰੱਖ ਦੇਵੇ ਸਭ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਜਿਤ ਕਰ ਦਿੱਦਾ ਹੈ। ਯਹੂਦੀ ਕੋਲ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਹੈ । ਉਸ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਨਾਲ ਬੇਚੈਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਈਰਖਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਤੇ ਮਜਾਕ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਬਦਲਾ ਲੈਦੇ ਹਾ । ਤੋ ਪੂਰਾ ਭਾਰਤ ਸਿੱਖਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਈਰਖਾ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸਿੱਖ ਸਾਹਸੀ ਹੈ ਸਾਡੇ ਤੋ ਅੱਗੇ ਹੈ । ਅਸੀਂ ਮਜਾਕ ਉਡਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੈਵਲ ਤੇ ਲਿਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾ।

ਓਸ਼ੋ
ਅਸ਼ਟਾਵਕਰ ਮਹਾਂਗੀਤਾਂ ਚੋ

ਇੱਛਾਵਾਂ

by Manpreet Singh

ਇਕ ਬੀਬੀ ਚੌਲ ਉੱਖਲੀ ਵਿਚ ਛੜ ਰਹੀ ਸੀ ਇਕ ਸਾਧੂ ਉਸ ਘਰ ਭਿੱਖਿਆ ਮੰਗਣ ਆਇਆ ਤੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਕੀ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਧਾਨ ਕੁੱਟਦਿਆਂ ਹੋਇਅਾਂ ਬੀਬੀ ਦੀਆਂ ਵੰਗਾਂ ਆਪੋ ਵਿਚ ਵੱਜ ਵੱਜ ਕੇ ਛਣਕ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਬੀਬੀ ਨੇ ਵੰਗਾਂ ਦੀ ਖਣਕ ਬੰਦ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕ ਵੰਗ ਲਾਹੀ, ਫਿਰ ਦੂਜੀ, ਫਿਰ ਤੀਜੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਵੰਗਾਂ ਛਣਕ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਜਦ ਆਖੀਰ ਇਕੋ ਵੰਗ ਰਹਿ ਗਈ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ਖਣਕ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈ …ਸਾਧੂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਦੇਖ ਕਿ ਸੋਝੀ ਆ ਗਈ ਕਿ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੋਰ ਇੱਛਾਵਾਂ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਚਿਰ ਮਨ ਵਿਚ ਖੜਕਾ ਸ਼ੋਰ ਹੁੰਦਾ ਰਹੇਗਾ ..ਜਦੋਂ ਕੇਵਲ ਇਕ ਰੱਬ ਜੀ ਦੇ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਆਸ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਜਾਵੇਗੀ ਤਾਂ ਮਨ ਦਾ ਸ਼ੋਰ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ …..

ਏਕੋ ਜਪਿ ਏਕੋ ਸਾਲਾਹਿ॥
ਏਕੁ ਸਿਮਰਿ ਏਕੋ ਮਨ ਆਹਿ ॥

ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਕੋਈ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਇੱਕੋ ਨਾਮ ਵਾਰ ਵਾਰ ਰੱਟ ਕੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਨਹੀ ਪਾ ਸਕਦੇ ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ਅੰਦਰੋ ਸੁੰਦਰ ਹੋਣਾ ਪਵੇਗਾ ।

ਚਮਤਕਾਰ

by Manpreet Singh

ਚਮਤਕਾਰ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਅਸੀਂ ੲਿਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ‘ਤਾਂ ਸਾਧੂ ਸੰਤਾਂ ਦਾ ਖਿਅਾਲ ਅਾੳੁਦਾ ਹੈ! ਚੰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਜੇ ਪੁਛਿਅਾ ਹੁੰਦਾ ਕੇ ਮਦਾਰੀਅਾਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ ਤੁਹਾਡਾ ਕੀ ਖਿਅਾਲ ਹੈ ? ਦੋ ਤਰਾਂ ਦੇ ਮਦਾਰੀ ਹਨ, -ੲਿੱਕ : ਜਿਹੜੇ ਠੀਕ ਢੰਗ ਦੇ ਮਦਾਰੀ ਹਨ, ਅਾਨੇਸਟ ‘! ੳੁਹ ਸੜਕ ਦੇ ਕਿਨਾਰਿਅਾਂ ਤੇ ਚਮਤਕਾਰ ਦਿਖਾੳਦੇ ਹਨ! ਦੂਜੇ :ਅਜਿਹੇ ਅਾਦਮੀ ਹਨ, ” ਡਿਸਅਾਨੇਸਟ “ਬੇੲੀਮਾਨ! ੳੁਹ ਸਾਧੂ ਸੰਤਾਂ ਦਾ ਭੇਖ ਧਾਰ ਕੇ, ੳੁਹੀ ਚਮਤਕਾਰ ਦਿਖਾੳੁਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਚੁਰਸਤਿਅਾਂ ਤੇ ਦਿਖਾੲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ! ੲਿਮਾਨਦਾਰ ਮਦਾਰੀ ਤਾਂ ਸਵਾਗਤ ਯੋਗ ਹੈ, ਕਿੳੁਕਿ ੳੁਸ ਵਿਚ ੲਿੱਕ ਕਲਾ ਹੈ! ਬੇੲੀਮਾਨ ਮਦਾਰੀ ਸਿਨਰ ਹੈ, ਅਪਰਾਧੀ ਹੈ, ਕਿੳੁਕਿ ਮਦਾਰੀਪੁਣੇ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ੳੁਹ ਕੁਝ ਹੋਰ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਹੈ!
ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਮੈਂ ੲਿੱਕ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਸੀ! ੲਿੱਕ ਬੁੱਢਾ ਅਾਦਮੀ ਅਾੲਿਅਾ! ਮਿੱਤਰ ਲੈ ਕੇ ਅਾੲੇ ਸਨ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਕੰਮ ਦਿਖਾੳੁਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ! ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਦਿਖਾਓ! ੳੁਸ ਬੁੱਢੇ ਅਾਦਮੀ ਨੇ ਅਨੋਖੇ ਕੰਮ ਦਿਖਾੲੇ! ਰੁਪੲੇ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ੳੁਪਰ ਸੁੱਟਿਅਾ, ੳੁਹ ਦੋ ਫੱਟ ੳੁਪਰ ਜਾ ਕੇ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਿਅਾ! ਫਿਟ ਪੁਕਾਰਿਅਾ, ੳੁਹ ਦੋ ਫੁੱਟ ਪਹਿਲਾਂ ਹਵਾ ਵਿਚ ਪਰਗਟ ਹੋੲਿਅਾ, ਹੱਥ ਵਿਚ ਅਾ ਗਿਅਾ! ਮੈਂ ੳੁਸ ਬੁੱਢੇ ਅਾਦਮੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਬੜਾ ਚਮਤਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ! ੳੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ੲਿਹ ਕੋੲੀ ਚਮਤਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ! ਸਿਰਫ ਹੱਥ ਦੀ ਤਰਕੀਬ ਹੈ! ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੂ ਪਾਗਲ ਹੈਂ! ਸਤਿਯ ਸਾਂੲੀ ਬਾਬਾ ਬਣ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈਂ ? ਕਿੳੁ ੲਿੰਨੀ ਸੱਚੀ ਗੱਲ ਬੋਲਦਾ ਹੈਂ? ੲਿੰਨੀ ੲਿਮਾ.ਦਾਰੀ ਮੁਨਾਸਿਬ ਨਹੀਂ ਹੈ! ਲੱਖਾਂ ਲੋਕ ਤੇਰੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ! ਮੈਨੂੰ ਦਿਖਾੳੁਣ ਲੲੀ ਤੇਨੂੰ ਨਾ ਅਾੳੁਣਾ ਪੈਂਦਾ, ਮੈਂ ਹੀ ਤੇਰੇ ਦੲਸ਼ਨ ਕਰਦਾ! ੳੁਹ ਬੁੱਢਾ ਅਾਦਮੀ ਹੱਸਣ ਲੱਗਿਅਾ! ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ, ਚਮਤਕਾਰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ! ਸਿਰਫ ਹੱਥ ਦੀ ਤਰਕੀਬ ਹੈ! ੳੁਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੀ ਕੋੲੀ ਮੈਨੂੰ ਮਠਿਅਾੲੀ ਭੇਟਾ ਕਰ ਗਿਅਾ ਸੀ -ੲਿੱਕ ਲੱਡੂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾੲਿਅਾ, ਚੱਬਿਅਾ ਪਾਣੀ ਪੀ ਲਿਅਾ! ਫਿਰ ੳੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਅਾੲਿਅਾ! ਫਿਟ ੳੁਸ ਨੇ ਪੇਟ ਜੋਰ ਨਾਲ ਖਿੱਚਿਅਾ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਾਲੱਡੂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕੱਢ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ! ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਹੁਣ ਤਾਂ ਪੱਕਾ ਹੀ ਚਮਤਕਾਰ ਹੈ ੳੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਨਹੀਂ! ਹੁਣ ਦੁਬਾਰਾ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਨਹੀ ਦਿਖਾ ਸਕਾਂਗਾ, ਕਿੳੁ ਕਿ ਲੱਡੂ ਛੁਪਾ ਕੇ ਲਿਅਾੲਿਅਾ ਸੀ ਅਤੇ ੳੁਹ ਮਠਿਅਾੲੀ ਵੀ ਮੈਂ ਹੀ ਭੇਟ ਵਜੋਂ ਭਿਜਵਾੲੀ ਸੀ! ੲਿਸ ਦੇ ਪਹਿਲਾਂ ਜੋ ਦੇ ਕੇ ਗਿਅਾ ਹੈ ਅਪਣਾ ਹੀ ਬੰਦਾ ਸੀ!
ਪਰ ੲਿਹ ੲਿਮਾਨਦਾਰ ਅਾਦਮੀ ਹੈ, ੲਿੱਕ ਚੰਗਾ ਅਾਦਮੀ ਹੈ, ੲਿਹ ਮਦਾਰੀ ਸਮਝਿਅਾ ਜਾੲੇਗਾ! ੲਿਸ ਨੂੰ ਜੇ ਕੋੲੀ ਸੰਤ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸੱਚ ਤਾਂ ਸੀ! ਪਰ ਮਦਾਰੀਅਾਂ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਹਨ, ਅਤੇ ੳੁਹ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ! ਕੋੲੀ ਰਾਖ ਦੀ ਪੁੜੀ ਕੱਢ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਕੋੲੀ ਤਬੀਤ ਕੱਢ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਕੋੲੀ ਸਵਿਸ ਮੇਡ ਘੜੀਅਾਂ ਕੱਢ ਰਿਹਾ ਹੈ! ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਨਹੀਂ ਸਧਾਰਨ ਨਹੀਂ -ੲਿਨਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਸਧਾਰਨ ਨਹੀਂ ਅਾਖਦੇ ਹਾਂ,,, ਗਵਰਨਰ, ਵਾੲੀਸ ਚਾਂਸਲਰ ਜੱਜ, ਲੀਡਰ , ੳੁਹ ਵੀ ੲਿਨਾਂ ਮਦਾਰੀਅਾਂ ਅੱਗੇ ਹੱਥ ਜੋੜੀ ਖੜੇ ਹਨ! ੲਿਸ ਤੋਂ ਸਿਰਫ ੲਿਹ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਲੀਡਰ , ਜੱਜ , ਵਾੲਿਸ ਚਾਂਸਲਰ , ਸਾਡੇ ਗਵਰਨਰ, ਦਿਹਾਤੀ ਨਾਲੋਂ ੳੁਪਰ ਨਹੀਂ ੳੁੱਠ ਸਕੇ ਹਨ! ੳੁਨਾਂ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਵੀ ਸਾਧੲਰਨ ਦਿਹਾਤੀ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਹੈ! ਫਰਕ ੲਿਨਾਂ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਦਿਹਾਤੀ ਬੰਦੇ ਕੋਲ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਨਹੀਂ ਹਨ, ੳੁਨਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਸਰਟੀਫਕੇਟ ਹਨ! ੲਿਹ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਦਿਹਾਤੀ ਹਨ!
ੲਿਹ ਚਮਤਕਾਰ – ੲਿਸ ਜਗਤ ਵਿਚ ਚਮਤਕਾਰ ਜਿਹੀ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ! ੲਿਸ ਜਗਤ ਵਿਚ ਜੋ ਕੁਝ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਨਿਯਮ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ! ਹਾਂ ੲਿਹ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਨਿਯਮ ਦਾ ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਨਾ ਹੋਵੇ! ੲਿਹ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕੇ ਕਾਰਜ, ਕਰਨ ਦਾ ਸਾਨੂੰ ਬੋਧ ਨਾ ਹੋਵੇ, ੲਿਹ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕੇ ਕੋੲੀ ਲਿੰਕ, ਕੋੲੀ ਕੜੀ ਅਗਿਅਾਤ ਹੋਵੇ, ਜੋ ਸਾਡੀ ਪਕੜ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਅਾੳੁਦੀ, ੲਿਸ ਲੲੀ ਬਾਅਦ ਦੀਅਾਂ ਕੜੀਅਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ

ਵਿਕਾਸ

by Manpreet Singh

ਇੱਕ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਲੱਗੀ । ਇੱਕ ਘਰ ਵੀ ਲਪਟਾਂ ਵਿੱਚ ਅਾ ਗਿਆ । ਮਾਲਕ ਬਾਹਰ ਖੜ੍ਹਾ ਰੋ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਉਸਦੀ ਸਮਝ ਵਿਚ ਕੁਝ ਨਾ ਆਇਆ ਕਿ ਕੀ ਕਰੇ ਅਤੇ ਕੀ ਨਾ ਕਰੇ ? ਲੋਕੀ ਸਮਾਂਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੰਨਿਆਸੀ ਬਾਹਰ ਖੜ੍ਹਾ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਜਦੋਂ ਸਾਰਾ ਸਮਾਨ ਬਾਹਰ ਅਾ ਗਿਆ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੋਈ ਕੀਮਤੀ ਸਮਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਦੱਸੋ ? ਅਸੀਂ ਆਖਿਰੀ ਵਾਰ ਅੰਦਰ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ,ਅੱਗ ਦੀਆਂ ਲਪਟਾਂ ਬਹੁਤ ਵਧ ਗਈਆਂ ਹਨ । ਦੁਵਾਰਾ ਅੰਦਰ ਜਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ । ਸੁੰਨ ਹੋਏ ਮਾਲਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ,” ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਤਾ । ਉਹ ਅੰਦਰ ਗਏ , ਅੰਦਰੋ ਰੋਂਦੇ ਹੋਏ ਬਾਹਰ ਆਏ ।
ਸਾਰੇ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੇ ਕੀ ਹੋਇਆ ? ਅਸੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੱਸ ਸਕਦੇ । ਅਸੀ ਗਲਤੀ ਕਰ ਬੈਠੇ ਅਤੇ ਸਮਾਨ ਬਚਾਉਣ ਲੱਗ ਪਏ । ਮਾਲਕ ਦਾ ਇਕਲੌਤਾ ਪੁੱਤਰ ਅੰਦਰ ਹੀ ਸਡ਼ ਕਿ ਮਰ ਗਿਆ । ਸਮਾਨ ਤਾਂ ਬਚਾ ਲਿਆ ਪਰ ਮਾਲਕ ਮਰ ਗਿਆ । ਉੱਥੇ ਖੜ੍ਹੇ ਸਨਿਆਸੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਡਾਇਰੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ । ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇਹੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਲੋਕੀ ਸਮਾਂਨ ਬਚਾ ਰਹੇ ਨੇ ਆਦਮੀ ਖਤਮ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
ਅਸੀ ਇਸਨੂੰ ਵਿਕਾਸ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ । ਇਹ ਵਿਕਾਸ ਨਹੀਂ । ਪਰਮਾਤਮਾ ਅਜਿਹੇ ਵਿਕਾਸ ਤੋਂ ਬਚਾਵੇ । ਪਰ ਬਹੁ ਸੰਖਿਆ ਏਹੀ ਕੇ ਰਹਿ ਹੈ ,ਸਮਾਨ ਵਧਾ ਰਹੀ ਹੈ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਹੀਂ । ਸ਼ਕਤੀ ਵਧਾ ਰਹੀ ਹੈ,ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਹੀਂ । ਤੀਬਰ ਇੱਛਾਵਾਂ ਸਾਨੂੰ ਦੌੜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਨੇ ਪਰ ਪਹੁੰਚਾ ਕਿਤੇ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀਆਂ ।

ਭਾਗ

by Manpreet Singh

ਭਾਗ ਵਰਗੀ ਕੋਈ ਚੀਜ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ ! ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ! ਪਸ਼ੂ ਦਾ ਅਰਥ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਪਿਛੇ ਨਾਲ ਬੰਜਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ! ਪਸ਼ੂ ਸ਼ਬਦ ਚ ਹੀ ਭਾਗ ਲੁਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ! ਜੋ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਿਆ ਹੀ ਇਕ ਵਿਸੇਸ਼ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜੀੳਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੈ , ਉਹੀ ਪਸ਼ੂ ਹੈ ! ਕੁੱਤਾ ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਭਾਗ ਲੈ ਕੇ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਲੱਖ ਉਪਾਅ ਕਰੋ ਤਾ ਵੀ ਉਹ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ! ਸ਼ੇਰ ਸ਼ੇਰ ਦਾ ਭਾਗ ਲਏ ਕੇ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ! ਕੋਈ ਸਾਧਨਾਂ ਕੋਈ ਤਪੱਸਿਆ ਉਸ ਵਿਚ ਰੱਤੀ ਭਰ ਵੀ ਫਰਕ ਨਹੀ ਕਰ ਪਾਵੇਗੀ ! ਇਸੇ ਲਈ ਤਾ ਅਸੀ ਕਿਸੇ ਪਸ਼ੂ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਪੀ ਨਹੀ ਕਿਹ ਸਕਦੇ ! ਕਿਉਂਕਿ ਪੁੰਨ ਦੀ ਹੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਨਹੀ ਤਾ ਪਾਪ ਦਾ ਦੋਸ ਕੈਸਾ? ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿਸੇ ਚੋਣ ਦੀ ਤਾ ਫਿਰ ਕੈਸਾ ਪਾਪ, ਤੇ ਕੈਸਾ ਪੁੰਨ! ਕੈਸੀ ਨੀਤੀ ਕੈਸੀ ਆਨੀਤੀ? ਕਿਸੇ ਪਸ਼ੂ ਨੂੰ ਬੁਰੇ ਚਰਿੱਤਰ ਵਾਲਾ ਨਹੀ ਕਿਹ ਸਕਦੇ ! ਕਿਉਕਿ ਪਸ਼ੂ ਤਾ ਜੀਉਦਾ ਹੈ ਬੰਜਾ ਹੋਇਆ!

ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਇਹੀ ਤਾ ਗਰਿਮਾ ਹੈ ,ਇਹੀ ਤਾ ਗੋਰਵ ਹੈ ! ਇਹੀ ਤਾ ਪਸ਼ੂ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਵਿਚ ਭੇਦ ਹੈ ! ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਕੋਈ ਭਾਗ ਨਹੀ ਕੋਈ ਮੁਕੱਦਰ ਨਹੀ !

ਮਨੁੱਖ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕੋਰੈ ਕਾਗਜ਼ ਦੀ ਤਰਾ , ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਲਿਖਾਵਟ ਦੇ ! ਫਿਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਿਰਣੇ ਨਾਲ ਚੋਣ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਨਾਲ ਲਿਖਣਾ ਪੈਦਾ ਹੈ, ਕੋਰੇ ਕਾਗਜ਼ ਤੇ , ਹਸ਼ਤਾਖਰ ਸਿਰਫ ਤੁਹਾਡੇ ਕਿਸੇ ਵਿਦਾਤਾ ਦੇ ਨਹੀ ! ਤਰੀਕਾਂ ਜੋ ਚਾਹੋ ਜਿਵੇਂ ਚਾਹੋ ਤੁਹਾਡਾ ! ਅਤੇ ਜਦ ਚਾਹੋ ਮਿੰਟਾ ਦੋ , ਕਿਉਕਿ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਤੁਸੀ ਹੋ ਤੇ ਮਿਟਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਤੁਸੀ ਹੋ !

ਮਨੁੱਖ ਆਪਣਾ ਨਿਰਮਾਤਾ ਆਪ ਹੈ ! ਅਤੇ ਜਦ ਤੱਕ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣਾ ਨਿਰਮਾਤਾ ਆਪ ਨਹੀ ਬਣਦਾ ਤਦ ਤਕ ਜਾਣਨਾ ਕਿ ਉਹ ਪਸ਼ੂ ਹੀ ਹੈ !

ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਜੋਤਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਕੋਲ ਜੋ ਜਾਦੇ ਨੇ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਨਹੀ ਹਨ! ਜੋਤਸ਼ੀਆਂ ਦਾ ਧੰਦਾ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਕਾਰਣ ਚਲਦਾ ਹੈ ! ਮਨੁੱਖ ਕਿਉ ਜਾਵੇਗਾ ਜੋਤਸ਼ੀਆ ਦੇ ਕੋਲ? ਕਿਸ ਲਈ ਜਾਵੇਗਾ ? ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਹੋਣ ਦਾ ਅਰਥ ਹੀ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਹੈ !

ਪਰੇਮ

by Bachiter Singh

ਪਰੇਮ ਸਚਾ ਹੋਵੇ ਤਾ ਤੁਹਾਡੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਹਰ ਪਾਸੇ ਤੋ ਸਚਾਈ ਆਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ !
ਕਿਉਂਕਿ ਪਰੇਮ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੱਡਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਧਾਉਦਾ ਹੈ ……
ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੁਹਾਡਾ ਪਰੇਮ
ਅਸੀਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ,ਅਚਾਨਕ ਤੁਸੀ ਪਾਉਗੇ
ਕਿ ਤੁਸੀ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੇ ਹੋ।

~ਓਸ਼ੋ

ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ

by Manpreet Singh

ਹਾਲ ਅੰਦਰ ਇਕ ਪਾਸੇ ਦੀ ਕੰਧ ਤੇ ਵੱਡੇ ਬੈਨਰ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ,”ਸੰਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰ ਹੀ ਸੰਪੂਰਨ ਅਹਿੰਸਾ ਹੈ।” ਇਸ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਆਚਾਰੀਆ ਰਜਨੀਸ਼ ਦੀ ਇਕ ਉਕਤੀ ਯਾਦ ਆ ਗਈ ਕਿ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਅਤੇ ਬਲਾਤਕਾਰੀ ‘ਚ ਕੋਈ ਖਾਸ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਬਲਾਤਕਾਰੀ ਦੂਸਰੇ ਨਾਲ ਧੱਕਾ ਅਤੇ ਜਬਰਦਸਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ। ਧੱਕਾ ਅਤੇ ਜਬਰਦਸਤੀ ਕਰਨ ਨੂੰ ਅਹਿੰਸਾ ਨਹੀਂ ਹਿੰਸਾ ਕਹੀਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਬਾਬਿਆਂ ਨੇ ਸਹਿਜ ਮਾਰਗ, ਪ੍ਰੇਮ ਮਾਰਗ ਅਤੇ ਗ੍ਰਹਿਸਤ ਮਾਰਗ ਨੂੰ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦੇ ਕੇ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਕਿੰਨੇ ਸੁਖਦ ਅਤੇ ਸੁਖਾਲੇ ਰੱਖਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਜੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਕਾਮ ਤੇ ਕਾਬੂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਭਾਵ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਜਬਰ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ, ਆਪਣੀ ਵਾਸਨਾ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਨਜ਼ਾਇਜ਼ ਕਬਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ। ਪਰ ਕਾਮ ਨੂੰ ਉਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਫਨਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਕਿ ਮਨੁੱਖੀ ਨਸਲ ਹੀ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਕਾਮ ਪੂਰਤੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰੇਮ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸਗੋਂ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਕਾਮ ਪੂਰਤੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕ੍ਰੋਧ ਤੋਂ ਵੀ ਇਸੇ ਲਈ ਵਰਜਿਆ ਹੈ ਕਿ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੁਆਰਥ ਜਾਂ ਹੰਕਾਰ ਕਾਰਨ ਦੁੱਖ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ। ਨਾ ਹੀ ਆਪਣੇ ਲੋਭ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਹਨਨ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੱਕ ਨਹੀਂ ਮਾਰਨਾ। ਸਾਰੀਆਂ ਵਾਸਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਹੀ ਮਾਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਸਰਬੱਤ ਦੇ ਭਲੇ ਅਤੇ ਬਰਾਬਰੀ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਇਹ ਸਭ ਸੋਚਦਿਆਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੈਨੂੰ ਸਿੱਖ ਪਰਿਵਾਰ ‘ਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਹੋਣ ਦੀ ਏਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ। ਅਜਿਹੀ ਪੈਦਾਇਸ਼ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬਾਰ੍ਹਵੀਂ ਤੋਂ ਸਤਾਰਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਰਚੇ ਗਏ ਉਸ ਮਹਾਨ ਸੁਖਨ ਨੂੰ ਜਾਨਣ ਸਮਝਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸ ਨੇ ਅਜਿਹੀ ਸਿਧਾਂਤਕਾਰੀ ਜਗਤ ਸਾਹਮਣੇ ਪ੍ਰਸਤੁਤ ਕੀਤੀ। ਧਰਮ ਦੀ ਸੱਤਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਵਿਚਰਦੇ ਆਮ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਅਤੇ ਸਵੈਮਾਨ ਬਖਸ਼ਿਆ।

ਜੇਕਰ ਸਾਨੂੰ ਅਜੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਬਾਹਰ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀ ਪੈਦਾ ਤਾ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਸਿਰਫ ਇਨਾ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀ ਹੁਣ ਤਕ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਅਨੁਭਵ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸੇ ਪਲ ਸਾਰਾ ਜਗਤ ਹੀ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋਣ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਪਰ ਅਜੇ ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਵਿਚ ਵੀ ਪਥਰ ਦਿਖਾਈ ਪੈਦਾ ਹੈ।

ਪੁਕਾਰ

by Manpreet Singh

ਨਾਨਕ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਨਾਨਕ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਦਸਤਕ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਬੇਟਾ ਹੁਣ ਸੌ ਵੀ ਜਾਓ ਰਾਤ ਕਰੀਬ ਕਰੀਬ ਬੀਤਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ।

ਨਾਨਕ ਚੁੱਪ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿਚ ਇਕ ਪਾਪੀਹੇ ਨੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਪਰਹਿਉ ਪਰਹਿਉ ਦੀ ਆਵਾਜ ਕੀਤੀ ਨਾਨਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੁਣ ਮਾਂ ਅਜੇ ਤਾ ਪਾਪੀਹਾ ਵੀ ਚੁੱਪ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਦੀ ਪੁਕਾਰ ਕਰ ਰਹਿਆ ਹੈ ਤੇ ਮੈ ਕਿਵੇ ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾਵਾ।

ਇਸ ਪਾਪੀਹੇ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦ ਲੱਗੀ ਹੈ ਜਦ ਤੱਕ ਇਹ ਗਾਉਂਦਾ ਰਹੇਗਾ ਪੁਕਾਰਦਾ ਰਹੇਗਾ ਮੈ ਵੀ ਪੁਕਾਰਦਾ ਰਹਾਂਗਾ ਤੇ; ਇਸ ਦਾ ਪਿਆਰਾ ਤਾ ਬਹੁਤ ਪਾਸ ਹੈ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਅਜੇ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹੈ ਜਨਮ ਜਨਮ ਵੀ ਪੁਕਾਰਦਾ ਰਾਹਾ ਤਾ ਹੀ ਉਸ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦਾ ਹਾ ਰਾਤ ਦਿਨ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਨਹੀ ਰੱਖਿਅਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਨਾਨਕ ਨੇ ਫਿਰ ਗਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ।

ਇਕ ਹੀ ਸੱਚ ਅਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ

by Manpreet Singh

ਅੱਖਾ ਖੋਲ੍ਹੋ ਸਾਰੇ ਰੂਪ ਪ੍ਭੂ ਦੇ ਹਨ। ਧਰਮ ਇਕ ਹੈ , ਸੱਚ ਇਕ ਹੈ ਤੇ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਖੰਨਡਾ ਚ ਦੇਖਦਾ ਹੈ, ਜਰੂਰ ਉਸ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਖੰਨਡਤ ਹਨ ।

ਇਕ ਸੁਨਿਆਰ ਸੀ ਉਹ ਰਾਮ ਦਾ ਭਗਤ ਸੀ ਭਗਤ ਵੀ ਐਸਾ ਕਿ ਰਾਮ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਮੂਰਤੀ ਲਈ ਲੲੀ ਕੋਈ ਆਦਰ ਨਹੀ ਸੀ ਉਹ ਰਾਮ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀ ਸੀ ਕਰਦਾ ਹੋਰਨਾ ਮੂਰਤੀਆ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਹ ਅੱਖਾ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਦਾ ਸੀ ਇਕ ਦਿਨ ਉਸ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਮਰਾਟ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਲਈ ਇਕ ਸੋਨੇ ਦਾ ਮੁਕਟ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ । ਸੁਨਿਆਰ ਬਹੁਤ ਧਰਮ ਸੰਕਟ ‘ਚ ਪੈ ਗਿਆ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਸਿਰ ਦਾ ਮਾਪ ਉਹ ਹੁਣ ਕਿਸ ਤਰਾ ਲਵੇ ਆਖਿਰ ਉਹ ਆਪਣੀਆ ਅੱਖਾ ਤੇ ਪੱਟੀ ਬੰਨ ਕੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਸਿਰ ਦਾ ਮਾਪ ਲੈਣ ਲਈ ਚਲਾ ਗਿਆ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਦਾ ਮਾਪ ਲੈਦੇ ਸਮੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋਇਆ ਕਿ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜਾਣੀ ਪਛਾਣੀ ਰਾਮ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਨੂੰ ਹੀ ਟਾਟੋਲ ਰਹਿਆ ਹੋਵੇ ਉਸ ਦੀ ਹੈਰਾਨੀ ਦਾ ਕੋਈ ਟਿਕਾਣਾ ਨਾ ਰਹਿਆ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਅੱਖਾ ਤੋ ਪੱਟੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਦੂਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ ਉਸ ਦੀ ਅੱਖ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਨਿਰਪੱਖ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਸਾਰੇ ਰੂਪ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਹੀ ਹਨ ਜੋ ਮੂਲ ਰੂਪ ‘ਚ ਆਰੂਪ ਹੈ ਉਸ ਨੇ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਕਿ ਜਿਸ ਦਾ ਕੋਈ ਰੂਪ ਨਹੀ ਉਹ ਹੀ ਸਾਰੇ ਰੂਪਾ ਵਿੱਚ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ।

ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਸਚ ਹੈ ਜਾ ਨਹੀ ਇਸ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀ ਪਰ ਮੰਦਰ, ਮਸਜਿਦ, ਗਰਿਜੇ ਤੇ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਜਾਦੇ ਲੋਕਾ ਦੀਆ ਅੱਖਾ ਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦੀ ਹੀ ਪੱਟੀ ਬੱਜੀ ਹੋਈ ਹੈ । ਇਹ ਮੈ ਰੋਜ ਦੇਖਦਾ ਹਾ ਮੈ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਦਾ ਹਾ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਸੱਚ ਹੈ ਤਾ ਮੈ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੀਆ ਅੱਖਾ ਤੇ ਬੱਜੀ ਪੱਟੀ ਨੂੰ ਜਰਾ ਟਾਟੋਲ ਕੇ ਵੇਖੋ ਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅੱਧੀ ਕਹਾਣੀ ਸੱਚ ਹੀ ਲੱਗੇਗੀ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਉਹਨਾ ਪੱਟੀਆ ਨੂੰ ਉਤਾਰ ਕੇ ਦੇਖੋ ਤਾ ਬਾਕੀ ਅੱਧੀ ਕਹਾਣੀ ਵੀ ਸੱਚ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ , ਅੱਖਾ ਖੋਲ੍ਹੋ ਅਤੇ ਦੇਖੋ ਆਪਣੇ ਹੀ ਹੱਥਾ ਨਾਲ ਅਸੀ ਸੱਚ ਦੀ ਪੂਰਣਨਤਾ ਤੋ ਵਾਝੇ ਹੋੲੇ ਬੈਠੇ ਹਾ ਸਭ ਧਾਰਣਾ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਦੇਖੋ ਤਾ ਸਭ ਥਾਵਾ ਤੇ ਇਕ ਹੀ ਸੱਚ ਅਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋਵੇਗਾ ।

Close