ਰੜਕਦਾ ਤਾ ਓਨਾ ਨੂੰ ਹਾ,ਮੈ ਜਿੱਥੇ ਝੁਕਦਾ ਨਹੀਂ !
ਜਿੰਨਾ ਨੂੰ ਮੈ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ,ਓ ਕਿਤੇ ਝੁਕਣ ਨੀ ਦਿੰਦੇ
ਖੱਟਾ ਪੋਣਾ ਲੈ ਕੇ ਨੀ ਮੈ ਸਾਗ ਲੈਣ ਗਈ ਸਾਂ,
ਉਥੇ ਪੋਣਾ ਟੰਗ ਆਈ ਆਂ,
ਨਿੱਕਾ ਦਿਓਰ ਨਾਨਕੀ ਮੰਗ ਆਈ ਆਂ,
ਨਿੱਕਾ ……,
ਫੁੱਲ, ਪੱਤਿਆਂ ਤੇ ਤਾਰਾਂ ਉੱਤੇ, ਲਟਕ ਰਹੇ ਹੰਝੂ ਹੀ ਹੰਝੂ,
ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਗੋਦੀ ਬਹਿ ਕੇ, ਹਉਕੇ ਭਰਦੀ ਰਾਤ ਰਹੀ ਹੈ।
ਨਿਆਣੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਾਹਨੂੰ ਗੱਭਰੂਆ
ਬਾਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਨਾਰੀ
ਭਰ ਕੇ ਥੱਬਾ ਸਿੱਟ ਲਈ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ
ਕੌਲ ਕਰੂੰਗੀ ਪੂਰੇ
ਐਥੋਂ ਮੁੜ ਜਾ ਵੇ
ਕਰ ਦੇਊਂ ਹੌਂਸਲੇ ਪੂਰੇ।
ਚੰਗੇ ਮੌਕੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਚ ਨਾ ਬੈਠੋ, ਮੌਕਾ ਚੁਣੋ
ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੰਗਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ।
ਧਾਰਮਿਕ ਸਥਾਨ ਤੇ ਹੱਸਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਉਥੇ ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੀ ਉਮਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਜਿਸਮ ਤਕ ਹੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀਮਤ ਅਸਰ ਪੌਸ਼ਾਕ ਦਾ
ਬਦਲਦੀ ਹੈ ਸੋਚ ਵੀ ਪਹਿਰਾਵਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ
ਗੱਲ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਕਦੇ ਨਹੀਓ ਮੋੜਦੇ
ਨੀ ਰੱਖਦੇ ਆਂ ਮੁੱਛਾਂ ਮੋੜਕੇ॥
ਖੱਟੀ ਚੁੰਨੀ ਲੈ ਕੇ ਨੀ ਧਾਰ ਚੋਣ ਗਈ ਸਾ,
ਖੱਟੀ ਚੁੰਨੀ ਨੇ ਮੇਰਾ ਗਲ ਘੁੱਟ ਤਾ,
ਨੀ ਮੈ ਕੱਟੇ ਦੇ ਭੁਲੇਖੇ ਛੜਾ ਜੇਠ ਕੁੱਟ ਤਾ,
ਨੀ ਮੈ ਕੱਟੇ …….,
ਬਚਾਉਣਾ ਸ਼ੀਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਹੋ ਗਿਆ ਔਖਾ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿਚ,
ਜ਼ਮਾਨੇ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਦਿਲ ਤੋੜਨਾ, ਸੰਭਾਲਣਾ ਵੀ ਹੈ।
ਨਿਆਣੀ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕਾਹਤੋਂ ਕੁੜੀਏ
ਬਾਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਨਾਰੀ
ਭਰ ਕੇ ਥੱਬਾ ਸਿੱਟ ਲਈ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ
ਤੂੰ ਕੌਲਾਂ ਤੋਂ ਹਾਰੀ
ਲਾ ਕੇ ਦੋਸਤੀਆਂ
ਲੰਮੀ ਮਾਰਗੀ ਡਾਰੀ।
ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਵੀ ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਪੈ ਰਹੀ ਹੈ।
ਉਹ ਪੱਕ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਾ ਮੁਰਝਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।