Author

admin

I am writer

ਗਲਤੀ

by admin

ਇੱਕ ਅਗਿਆਤ ਲੇਖਕ ਦੱਸਦਾ ਏ ਕੇ ਪੰਜਵੀਂ ਵਿਚ ਸਿਆਹੀ ਵਾਲੇ ਪੈਨ ਨਾਲ ਲਿਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਇੱਕ ਗਲਤੀ ਹੋ ਗਈ..
ਅਧਿਆਪਕ ਨੂੰ ਵਖਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਕੇ ਗਲਤੀ ਸੁਧਾਰ ਲਵਾਂ ਪਰ ਪੈਨ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਪੱਥਰ ਤੇ ਲਕੀਰ ਸਾਬਿਤ ਹੋਇਆ!
ਕਈ ਵਾਰ ਚਿੱਟੇ ਚਾਕ ਨਾਲ ਮਿਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ..ਪਰ ਕੀਤੀ ਗਲਤੀ ਘੜੀ ਕੂ ਲਈ ਲੁਕ ਜਾਂਦੀ ਪਰ ਫੇਰ ਉੱਭਰ ਕੇ ਸਾਮਣੇ ਆ ਜਾਂਦੀ..ਕਦੀ ਪੋਟੇ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਰਗੜਦਾ..ਫੇਰ ਵਰਕੇ ਵਿਚ ਮਗੋਰਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ..ਹੋਰ ਖਲਾਰ ਪੈ ਜਾਂਦਾ..

ਫੇਰ ਸਾਰੀ ਕਲਾਸ ਸਾਹਵੇਂ ਕੁੱਟ ਪੈਂਦੀ..ਗੰਦੀ ਕਾਪੀ ਵਾਲੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਲੇਬਲ ਲਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ..
ਅਕਸਰ ਸੋਚਦਾ ਕੇ ਮੇਰਾ ਕਸੂਰ ਕੀ ਹੈ..ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਹੀ ਤਾਂ ਲੁਕਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ..!

ਫੇਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਇੱਕ ਨਰਮ ਅਤੇ ਖੁੱਲੇ ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਮਾਸਟਰ ਜੀ ਜਮਾਤ ਵਿਚ ਆਇਆ..
ਮੇਰੀ ਕਾਪੀ ਤੇ ਪਏ ਖਿਲਾਰੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਮੈਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਬੇਟਾ ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਗਲਤੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਥੁੱਕ ਲੌਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ..ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਲਕੀਰ ਮਾਰ ਅਗਾਂਹ ਵੱਧ ਜਾਣਾ..!
ਮੈਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤੀ ਲਹਿਜੇ ਵਿਚ ਆਖਿਆ ਕੇ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕੇ ਕੋਈ ਮੇਰੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਮੇਰਾ ਮਜਾਕ ਉਡਾਵੇ..!
ਉਹ ਹੱਸ ਪਿਆ ਤੇ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਕੇ ਇੱਕ ਗਲਤੀ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਣ ਦੀ ਕੀਤੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਬਹੁਤੀ ਵਾਰ ਹੋਰ ਵੱਡੀ ਗਲਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨੋਟਿਸ ਵਿਚ ਆ ਜਾਂਦੀ ਏ..ਤੇ ਗੱਲ ਹੋਰ ਵਿਗੜ ਜਾਂਦੀ ਏ..!

ਬਹੁਤ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਬਟਾਲੇ ਲਾਗੇ ਇੱਕ ਨੌਜੁਆਨ ਕੁੜੀ ਨੇ ਗੱਡੀ ਹੇਠ ਸਿਰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਕਿਓੰਕੇ ਮੈਡੀਕਲ ਵਿਚ ਸੀਟ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲੀ..ਮਗਰੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕੇ ਮਾਪੇ ਉਸਨੂੰ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਡਾਕਟਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਦੇਖਦੇ ਆਏ ਸਨ ਤੇ ਸਿਲੈਕਸ਼ਨ ਨਾ ਹੋਣ ਦੀ ਸੂਰਤ ਵਿਚ “ਲੋਕੀ ਕੀ ਆਖਣਗੇ” ਵਾਲੇ ਹਊਏ ਨੇ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਅਹਿਮ ਵਰਕਾ ਹੀ ਲੀਰੋ ਲੀਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ..!

2008 ਵਿਚ ਆਏ ਮੰਦੀ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿਚ ਇੱਕ ਸਾਊਥ ਇੰਡਿਯਨ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚ ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ..ਮਗਰੋਂ ਰਿਸਰਚ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਬੱਸ ਅਵਵਲ ਨੰਬਰ ਤੇ ਰਹਿਣ ਬਾਰੇ ਹੀ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ..ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਕਿਸੇ ਮੋੜ ਤੇ ਫੇਲ ਹੋ ਜਾਣ ਦੀ ਸੂਰਤ ਵਿਚ ਕਿਹੜਾ ਪਲੈਨ ਵਰਤੋਂ ਵਿਚ ਲਿਆਉਣਾ ਹੈ..ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਦੀ ਕੋਈ ਟਰੇਨਿੰਗ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ..

ਇੱਕ ਕਾਮਯਾਬ ਰੀਅਲਟਰ ਗੋਰੇ ਨੇ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਈ..
ਦਸਵੀਂ ਵਿਚ ਜੂਆ ਖੇਡਣ ਦਾ ਆਦਤ ਪੈ ਗਈ..ਘਰੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ..ਡਰੱਗ ਲੈਣ ਲੱਗ ਪਿਆ..ਫ਼ੂਡ ਬੈੰਕ ਦੀ ਲਾਈਨ ਵਿਚ ਲੰਮਾ ਇੰਤਜਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਫੇਰ ਸਟੋਰਾਂ ਤੇ ਚੋਰੀ ਵੀ ਕੀਤੀ..ਇੱਕ ਦਿਨ ਨਸ਼ੇ ਦੀ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਸਟੋਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਬੈਠ ਪੈਸੇ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਬਾਪ ਦਾ ਇੱਕ ਵਾਕਿਫ ਕੋਲੋਂ ਦੀ ਲੰਘਿਆ..ਉਸਨੇ ਪਲਾਸਟਿਕ ਦੇ ਗਲਾਸ ਵਿਚ ਕੁਝ ਸੈਂਟ ਪਾ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਟਿੱਚਰ ਜਿਹੀ ਕੀਤੀ ਕੇ ਇਸਦਾ ਬਾਪ ਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕੇ ਇਹ ਬਾਸਕਿਟਬਾਲ ਦਾ ਵੱਡਾ ਪਲੇਅਰ ਬਣੂੰ ਪਰ ਇਹ ਤਾਂ ਮੈਚ ਹੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਖੇਡਣ ਲੱਗ ਪਿਆ..ਗੱਲ ਦਿਲ ਤੇ ਲੱਗ ਗਈ ਤੇ ਜਿੰਦਗੀ ਵਾਲੀ ਮੱਛੀ ਪੱਥਰ ਚੱਟ ਕੇ ਵਾਪਿਸ ਮੁੜ ਗਈ..ਇੱਕੋ ਦਮ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਛੱਡ-ਛਡਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਅੱਜ ਜਿੰਦਗੀ ਮੁੜ ਲੀਹਾਂ ਤੇ ਆਣ ਖਲੋਤੀ ਏ..!

ਸੋ ਦੋਸਤੋ ਜੇ ਕੋਈ ਇਹ ਦਾਵਾ ਕਰਦਾ ਏ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਸਾਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਕਦੀ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਝੂਠ ਦੇ ਘੋੜੇ ਤੇ ਸਵਾਰ ਉਹ ਦੋਗਲਾ ਬੰਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ “ਕੁਫਰ” ਤੋਲ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ..
ਰੋਜਾਨਾ ਵਰਤਾਰਿਆਂ ਵਿਚ ਇਨਸਾਨ ਕੋਲੋਂ ਗਲਤੀ ਹੋ ਜਾਣੀ ਸੁਭਾਵਿਕ ਜਿਹੀ ਗੱਲ ਏ ਪਰ ਗਲਤੀ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਆਪਣੇ ਹੱਡਾਂ ਵਿਚ ਰਚਾ ਓਥੇ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਣਾ ਵੱਡੀ ਬੁਝਦਿਲੀ ਏ..ਹਰ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਵਗਦੇ ਪਾਣੀ ਵਾਂਙ ਤੁਰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਹੀ ਕਾਮਯਾਬ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਤੱਤ-ਸਾਰ ਏ ਕਿਓੰਕੇ ਖਲੋ ਗਿਆ ਮਨੁੱਖ ਅਤੇ ਰੁੱਕ ਗਿਆ ਪਾਣੀ ਦੋਵੇਂ ਛੇਤੀ ਹੀ “ਬੋ” ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਇਆ ਕਰਦੇ ਨੇ..!

ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ

ਵਾਸਤਵਿਕ ਰੂਪ

by admin

ਇੱਕ ਯੁਵਕ, ਇੱਕ ਯੁਵਤੀ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿੱਚ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਯੁਵਕ ਆਪਣਾ ਉਹ ਚਿਹਰਾ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਅਸਲੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਅਸਲੀ ਚਿਹਰਾ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਯੁਵਤੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸਰਵ-ਸੁੰਦਰ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ।

ਯੁਵਤੀ ਵੀ ਆਪਣੀ , ਉਹ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਵਾਸਤਵਿਕ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਆਕਰਸ਼ਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੋਲ ਬਾਣੀ ਮਧੁਰ ਹੈ ,ਫਿਕੀ ਨਹੀਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦੇਹ ਸੁਸਜਿਤ ਹੈ , ਸੁਗੰਧਿਤ ਹੈ । ਪਸੀਨੇ ਦੀ ਬਦਬੂ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ । ਉਹ ਤਾਜੇ ਕੱਪੜੇ ਪਹਿਨਦੇ ਹਨ । ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਕੇ ਮਿਲਦੇ ਹਨ । ਅਤੇ ਇਹ ਮਿਲਣਾ ਕਦੀ ਘੜੀ ਦੋ ਘੜੀ ਦਾ ਕਿਸੇ ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਬਗੀਚੇ ਵਿੱਚ ਹੈ । ਬਗ਼ੀਚੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਚੌਵੀ ਘੰਟੇ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ। ਸਮੁੰਦਰ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਕੋਈ ਚੌਵੀ ਘੰਟੇ ਨਹੀਂ ਬੈਠ ਸਕਦਾ। ਇਹ ਝੂਠਾ ਹੈ। ਇਹ ਉੱਪਰ ਦੀ ਤਹਿ ਹੈ।

ਫਿਰ ਕੱਲ੍ਹ ਉਹ ਸ਼ਾਦੀਸ਼ੁਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਤਦ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਪੂਰਾ ਢਾਂਚਾ ਬਦਲਦਾ ਹੈ । ਉੱਪਰ ਦੀ ਤਹਿ ਨੂੰ ਚੌਵੀ ਘੰਟੇ ਸੰਭਾਲਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ। ਅੰਤ ਉਹ ਬੋਝ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਵੇਗੀ। ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਅਸਲੀ ਹੋਣਾ ਹੀ ਪਵੇਗਾ। ਤਦ ਹੀ ਉਹ ਰਿਲੈਕਸ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ । ਤਦ ਹੀ ਵਿਸ਼ਰਾਮ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਉੱਪਰ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਉਤਾਰ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਸਤਰੀ ਆਪਣੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਵੇਗੀ। ਪੁਰਸ਼ ਆਪਣੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਵੇਗਾ। ਕਲੇਸ਼ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ । ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਬਦਬੂ ਆਉਣ ਲੱਗੇਗੀ। ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਖਾਮੀਆਂ ਦਿਖਾਈ ਪੈਣ ਲੱਗਣਗੀਆਂ। ਆਵਾਜ਼ ਦੀ ਮਧੁਰਤਾ ਚਲੀ ਜਾਏਗੀ।

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਜਦ ਉਹ ਕਿਸੇ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿੱਚ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਮਿੱਤਰਤਾ ਵਿੱਚ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਤਦ ਉਹ ਆਪਣਾ ਦੂਸਰਾ ਹੀ ਰੂਪ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਉਸ ਦਾ ਵਾਸਤਵਿਕ ਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਆਹ ਕਰੀਬ-ਕਰੀਬ ਅਸਫਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਆਹ ਦਾ ਸਫਲ ਹੋਣਾ ਬੜੀ ਦੁਰਲੱਭ ਘਟਨਾ ਹੈ।

ਓਸ਼ੋ ।

ਅਸਲੀ ਖੂਬਸੂਰਤੀ

by admin

ਇਕ ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਵੀ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿ ਏ
..ਇਕ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਤੋ ਰੋਪੜ ਬੱਸ ਵਿਚ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਪਤਲੇ ਲੰਮੇ ਝਿੰਮਣੇ ਉਹਦੀ ਖੂਬਸੂਰਤੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧਾ ਰਹੇ ਸੀ…ਸਾਰੀ ਬੱਸ ਚ ਨਿਗਾਹਾਂ ਉਸ ਵਲ ਸੀ ਕੇ ਕਿੰਨਾ ਸੁੱਹਪਣ ਦਿੱਤਾ ਰੱਬ ਨੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ।

ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦਾ ਪਲਾਜੋ ਪਾਈ ਕੁੜੀ ਜਦੋ ਬਸ ਚ ਖੜੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਇਕ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਸੀਟ ਦਿੱਤੀ ਕੇ ਤੁਸੀ ਬਹਿ ਜੋ…ਉਹਨੇ ਹਸ ਕੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚੋ ਕਿਹਾ ਥੈਂਕਸ.
….ਪਰ ਨਾਲ ਹੀ ਉਥੇ ਇਕ ਮਾਈ ਬੈਠੀ …ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਵੀ ਕਿਤੇ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ.
..ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸ ਦੈ ਪਸੀਨੇ ਚੋ ਬੋ ਆਈ ਉਨੇ ਨੱਕ ਤੈ ਰੁਮਾਲ ਰਖ ਲਿਆ…ਤੇ ਤਾਕੀ ਵਲ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਹੈਡਫੋਨ ਲਗਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਇਕ ਦੋਸਤ ਨਾਲ ਗਲ ਕਰਨ ਲਗੀ..

…”ਬੱਸ ਚ ਆ ਯਾਰ …ਸੱਚੀ ਇਕ ਤਾਂ ਲੋਕ ਨਹਾ ਕੇ ਨੀ ਆਉਂਦੇ ..ਆਹ ਜਾਂਦੇ ਮੂੰਹ ਚੱਕ ਕੇ”..

ਏਹ ਸੁਣ ਬੇਬੇ ਸੁੰਗੜ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ।
ਦਿਲ ਨੂੰ ਠੇਸ ਲਗੀ ਤਾਹੀ ਬੇਬੇ ਨੇ ਆਪਣਾ ਝੋਲਾ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਤੇ ਨੁਕਰ ਤੇ ਲਗ ਕੇ ਬਹਿ ਗਈ।

ਕਿੰਨੇ ਲੋਕ ਜੋ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸੀ ਉਸਦੇ ਬੋਲਾ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ..ਉਹਦਾ ਖੂਬਸੂਰਤੀ ਦਾ ਨਕਾਬ ਚੀਰ ਉਹਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਤੇ ਲਾਹਣਤਾ ਪਾ ਰਹੇ ਸੀ।।

ਬੱਸ ਦੀ ਮੂਹਰਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਇਕ ਮੋਟੀ ਜਿਹੀ ਪੱਕੇ ਰੰਗ ਦੀ ਕੁੜੀ ਵੀ ਬੈਠੀ ਸੀ …ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਹੀ ਲਗਦਾ ਸੀ ਗਰੀਬ ਜੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਆ …ਬਸ ਰੁਕੀ ਤੇ ਇਕ ਬਜੁਰਗ ਚੜਿਆ ….”ਉਹ ਕੁੜੀ ਝੱਟ ਖੜੀ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲੀ ..ਬਾਪੂ ਜੀ ਏਥੇ ਬਹਿ ਜੋ….ਬਾਬੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਨਾ ਧੀਏ ਤੂੰ ਬੈਠ .
ਕੁੜੀ ਨੇ ਸਿਰ ਝੁਕਾ ਕੇ ਕਿਹਾ ..ਤੁਸੀ ਮੇਰੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਵਰਗੇ ਹੋ ..ਮੈ ਬੈਠਾ ਤੇ ਤੁਸੀ ਖੜੇ …ਏਹ ਕਿਵੇ ਹੋ ਸਕਦਾ ….ਬਾਬੇ ਨੇ ਕੁੜੀ ਦਾ ਸਿਰ ਪਲੋਸਿਆ ਤੇ ਸੀਟ ਤੇ ਬਹਿ ਗਿਆ। ਬਾਬੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕੁੜੇ ਆਹ ਆਪਣਾ ਬੈਗ ਮੈਨੂੰ ਫੜਾ ਦੇ …ਕੁੜੀ ਨੀ ਝੱਟ ਬੈਗ ਮੋਢੇ ਤੋ ਲਾਹ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਫੜਾ ਦਿੱਤਾ

ਸਾਰੀ ਬੱਸ ਉਸ ਖੂਬਸੂਰਤ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਤੱਕ ਰਹੀ ਸੀ …

ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ

by admin

ਲੰਬੜਦਾਰਾਂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੀ, ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਲਾਗੀ ਸੁਨੇਹਾ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਕਿ ਸਵੇਰੇ ਭੱਠੀ ( ਕੜਾਹੀ ) ਚੜਨੀ ਆ ਜੀ, ਘਰ ਚੋਂ ਇੱਕ ਬੰਦਾ ਹਲਵਾਈ ਕੋਲ ਭੱਠੀ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ।
ਸਵੇਰੇ ਬੇਬੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਾਜਰੇ ਉਠਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਲੰਬੜਦਾਰਾਂ ਦੇ ਭੱਠੀ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਜਾਣਾ।
ਮੇਰੀ ਉੱਮਰ ਉਦੋਂ 15-16 ਸਾਲ ਦੀ ਹੋਣੀ ਆ ਮੈਂ ਨਾ ਨੁੱਕਰ ਜਿਹੀ ਕੀਤੀ ਪਰ ਬੇਬੇ ਕਹਿੰਦੀ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਤਾਂ ਕਰਨਾ ਫੇਰ ਕਿਸੇ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ ਕੰਮ ਕਰਾਉਣ ਲਈ, ਬੇਬੇ ਦੀ ਨਸੀਹਤ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਬੇਬੇ ਨੇ ਦੁੱਧ ਦਾ ਡੋਲੂ ਭਰਿਆ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਲੰਬਰਦਾਰਾਂ ਦੇ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ।
ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਘਰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਗਿਆ ਸੀ। ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਤਾਂ ਪੈਲਸਾਂ ਦਾ ਜ਼ਮਾਨਾ ਆ ਗਿਆ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਵਿਆਹ-ਸ਼ਾਦੀ ਵੇਲੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਬਹੁਤ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਦੁੱਧ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ, ਮੰਜੇ ਬਿਸਤਰੇ ਦੇਣਾ, ਨਿਉਂਦਾ ਪਾਓਣਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਵਾਲਿਆ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਹਾਰਾ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਦੋ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਭੱਠੀ ਚੜ੍ਹਾਈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਹਲਵਾਈ ਨੇ ਭੁਜੀਆਂ – ਬੂੰਦੀ, ਲੱਡੂ , ਮੱਠੀਆਂ, ਆਦਿ ਮਠਿਆਈਆਂ ਬਣਾਈਆਂ ਉਹ ਤਾਜ਼ੀਆਂ ਮਠਿਆਈਆਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਅੱਜ ਵੀ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਵਸੀ ਹੋਈ ਏ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਾ ਪਈ, ਮੈਂ ਆਪ ਹੀ ਦੁੱਧ ਦਾ ਡੋਲੂ ਲੈ ਲੰਬਰਦਾਰਾਂ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਕੰਮ ਕਰਾਉਣ ਲਈ। ਜਾਂਦਿਆ ਹੀ ਭੁਜੀਆਂ-ਬਦਾਣੇ ਨਾਲ ਗਰਮ- ਗਰਮ ਚਾਹ ਦਾ ਗਿਲਾਸ, ਕੀ ਸਵਾਦ ਸੀ ਅੱਜ ਵੀ ਚੇਤੇ ਆ, ਉਸ ਦਿਨ ਅਸੀਂ “ਮੰਜੇ ਬਿਸਤਰੇ, ਵੀ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਜਿਸ ਦੇ ਵੀ ਘਰ ਜਾਂਦੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ਼ ਮੰਜਾ ਬਿਸਤਰਾ ਦਿੰਦਾਂ ਪਰ ਕਈ ਬੀਬੀਆਂ ਮਜ਼ਾਕ ਚ ਕਹਿ ਵੀ ਦਿੰਦੀਆਂ ਕਿ ਨਵਾਂ ਬਿਸਤਰਾ ਜੀ ਨਿਆਣੇ ਵਾਲੀ ਨੂੰ ਨਾ ਦਿਓ ਗੰਦਾ ਹੋਜੂ।

ਸ਼ਾਮ ਵੇਲੇ ਨਾਨਕਾ ਮੇਲ ਵੀ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ ਰਾਤ ਦੀ ਰੋਟੀ ਨਾਲ਼ ਹਲਵਾਈ ਵੱਲੋਂ ਗਰਮਾ-ਗਰਮ ਜਲੇਬੀਆਂ ਵੀ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਨਾਨਕੇ ਅਤੇ ਦਾਦਕਿਆਂ ਵਲੋਂ ਮਿਲ ਕੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਜਾਗੋ ਕੱਢੀ ਗਈ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਸਿੱਠਣੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਖ਼ੂਬ ਮਜ਼ਾਕ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇਰ ਰਾਤ ਤੱਕ ਖ਼ੂਬ ਰੌਣਕਾਂ ਲੱਗੀਆਂ ਰਹੀਆਂ।

ਸਵੇਰੇ ਬਰਾਤ ਚ ਜਾਣ ਲਈ ਬਾਪੂ ਤਿਆਰ ਸੀ, ਪਰ ਮੈਂ ਜਿਦ ਕਰਕੇ ਬਹਿ ਗਿਆ। ਬੇਬੇ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਬਾਪੂ ਮਨ ਗਿਆ ਮੈਂ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਲੰਬਰਦਾਰਾਂ ਦੇ ਘਰ, ਮੇਰੇ ਜਾਂਦਿਆ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਵਾਲਾ ਮੁੰਡਾ ਵੀ ਤਿਆਰ ਸੀ, ਸੇਹਰਾ ਬਨਾਈ, ਸੂਰਮਾ ਪਵਾਈ, ਅਤੇ ਸਲਾਮੀ ਦੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੁਰੂ ਘਰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ ਅਤੇ ਰੀਬਨਾ ਵਾਲ਼ੀ ਕਾਰ ਚ ਬੈਠ ਤੁਰ ਪਿਆ ਸੋਹਰਿਆਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਨੂੰ, ਹੋਰ ਬਰਾਤੀ ਬੱਸ ਚ ਬੈਠ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਕੁੜੀ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚ ਗਏ।

ਪਿੰਡ ਦੀ ਧਰਮਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਬਰਾਤ ਦਾ ਉਤਾਰਾ ਸੀ। ਧਰਮਸ਼ਾਲਾ ਚੋਂ ਬਾਜੇ ਗਾਜਿਆ ਨਾਲ ਬਰਾਤ ਕੁੜੀ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚੀ, ਮਿਲਣੀ ਦੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੀਬਨ ਕਟਾਈ ਤੇ ਲਾੜੇ ਅਤੇ ਸਾਲੀਆਂ ਵਲੋਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਬਹੁਤ ਮਜ਼ਾਕ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਕੁੜੀ ਵਾਲਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਚਾਹ ਪਕੌੜਿਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਮਠਿਆਈਆਂ ਨਾਲ ਬਰਾਤ ਦੀ ਖ਼ੂਬ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਨੰਦ ਕਾਰਜ ਹੋਏ, ਦੋਵੇਂ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਵਧਾਈਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਲੰਬਰਦਾਰ ਦੇ ਭਾਣਜੇ ਵੱਲੋਂ ਸੇਹਰਾ ਪੜ੍ਹਿਆ ਗਿਆ। ਧਰਮਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਮੂੰਡੇ ਦੇ ਯਾਰਾਂ, ਦੋਸਤਾਂ, ਨੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਢੋਲ ਦੇ ਡਗੇ ਤੇ ਭੰਗੜਾ ਪਾਇਆ ਐਨੇ ਵਿੱਚ ਕੁੜੀ ਵਾਲਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਰੋਟੀ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਆ ਗਿਆ ਰੋਟੀ ਤੇ ਵੀ ਬਰਾਤ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਕੁੜੀ ਵਾਲਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਾ ਰਹੀ।

ਹੁਣ ਵੇਲਾ ਸੀ ਡੋਲੀ ਵਿਦਾ ਹੋਣ ਦਾ ਬਾਜੇ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਵੀ ” ਬਾਬੂਲ ਕੀ ਦੁਆਏਂ ਲੈਤੀ ਜਾ , ਵਾਲੀ ਤਰਜ਼ ਵਜਾਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਕੁੱਝ ਰਸਮਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨਵ ਵਿਆਹੀ ਜੋੜੀ ਨੂੰ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਬਿਠਾਇਆ ਗਿਆ। ਰੀਬਨਾ ਵਾਲੀ ਕਾਰ ਜਦੋਂ ਨਵੀਂ ਜੋੜੀ ਨੂੰ ਬਿਠਾ ਤੁਰਨ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਲੰਬਰਦਾਰ ਵੱਲੋਂ ਕਾਰ ਉੱਤੋਂ ਦੱਸੀਆਂ -ਪੰਜੀਆਂ ਦੀ ਭਾਨ ਦੀ ਵਰਖਾ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਬਰਾਤ ਵਾਪਸ ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚਣ ਤੇ ਲੰਬੜਦਾਰ ਦੇ ਘਰ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਸੀ। ਨਵ ਵਿਆਹੀ ਜੋੜੀ ਨੂੰ ਕਾਰ ਚੋਂ ਉਤਾਰਿਆ ਗਿਆ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਮਾਂ ਵੱਲੋਂ ਪਾਣੀ ਵਾਰ ਕੇ ਜੋੜੀ ਨੂੰ ਘਰ ਅੰਦਰ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਰਿਸਤੇਦਾਰ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਲੰਬੜਦਾਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਘਰਵਾਲੀ ਨੂੰ ਵਧਾਈਆਂ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ।

ਭਾਵੇਂ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਵਿਆਹਾਂ ਤੇ ਖ਼ਰਚੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਬਣਦੀ।

” ਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਰਿੰਕੂ ,

ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੀ ਸਿਫਾਰਿਸ਼

by admin

ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਿਵਜੀਤ ਸਿੰਘ..
ਪਟਿਆਲੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਮਹਾਨ ਹਸਤੀ..ਮਸੂਰੀ ਦੀ “ਸਿਵਲ ਸਰਵਿਸਿਜ਼ ਅਕੈਡਮੀ ਵਿਚੋਂ ਇਕਨੋਮਿਕਸ ਦੇ ਹੈਡ ਆਫ਼ ਦੇ ਡਿਪਾਰਟਮੈਂਟ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਏ!

ਇੱਕ ਵਾਰ ਧੀ ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਨੂੰ ਸਾਈਕੋਲੋਜੀ ਦੀ ਪੜਾਈ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸੰਸਥਾ ਵਿਚ ਦਾਖਲਾ ਦਵਾਉਣ ਰੇਲ ਗੱਡੀ ਰਾਂਹੀ ਬੰਗਲੌਰ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ..
ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਨਾਲਦੀ ਸਹਿ ਸੁਭਾ ਆਖਣ ਲੱਗੀ..”ਤੁਹਾਡੇ ਮਸੂਰੀ ਵਾਲੀ ਅਕੈਡਮੀਂ ਵਿਚੋਂ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਅਫਸਰ ਬਣ ਹਰ ਥਾਂ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਅਫਸਰ ਲਗੇ ਹੋਏ ਨੇ..ਕੋਈ ਬੇੰਗਲੌਰੋਂ ਸਿਫਾਰਿਸ਼ ਹੀ ਲੱਭ ਲਵੋਂ..”

ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ ਆਖਣ ਲੱਗੇ “ਜਿਊਣ ਜੋਗੀਏ ਹੋਂਸਲਾ ਰੱਖ..ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਭਲੀ ਕਰੇਗਾ..”
ਮਜਾਕੀਏ ਲਹਿਜੇ ਵਿਚ ਉਲਾਹਮਾਂ ਦਿੱਤਾ ਕੇ “ਹਰ ਥਾਂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ..ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ?”

ਆਖਣ ਲੱਗੇ “ਭਲੀਏ ਲੋਕੇ ਜੇ ਮੇਰਾ ਨਾਨਕ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਏ ਤਾਂ ਫੇਰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸਿਫਾਰਿਸ਼ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ”

ਬੰਗਲੌਰ ਪਹੁੰਚੇ..ਅੱਗੇ ਮੁਕਾਬਲਾ ਬੜਾ ਸਖਤ..ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਉਮੀਦਵਾਰ..ਅਖੀਰ ਕਰਾਮਾਤ ਹੋ ਹੀ ਗਈ..ਬੇਟੀ ਦਾ ਨੰਬਰ ਲੱਗ ਗਿਆ!
ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਜਦੋਂ ਪੇਰੇੰਟ ਟੀਚਰਚ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿਚ ਸੰਸਥਾ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਪੁੱਛਿਆ ਕੇ “ਓਦੋਂ ਏਨੇ ਸਖਤ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿਚ ਸਾਡੀ ਬੇਟੀ ਦਾ ਨੰਬਰ ਕਿੱਦਾਂ ਲੱਗਾ ਗਿਆ..?”

ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਕੇ ਤਿੰਨ ਪੜਾਵੀ ਇੰਟਰਵਿਯੂ ਦੇ ਆਖਰੀ ਦੌਰ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚੇ ਚਾਰ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੇ ਨੰਬਰ ਬਰਾਬਰ ਸਨ..ਯੋਗਤਾ ਬਰਾਬਰ..ਹੋਰ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਵੀ ਬਰੋਬਰ..ਸਾਰਾ ਸਿਲੈਕਸ਼ਨ ਬੋਰਡ ਸ਼ਸ਼ੋਪੰਝ ਵਿਚ ਪੈ ਗਿਆ ਕੇ ਹੁਣ ਕਿਸਨੂੰ ਰੱਖੀਏ..
ਫੇਰ ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕੇ ਜਿਸ ਉਮੀਦਵਾਰ ਦੀ ਕੋਈ ਸਿਫਾਰਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਉਸਨੂੰ ਰੱਖ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ..ਕਿਓੰਕੇ ਸਿਫ਼ਾਰਿਸ਼ੀ ਤੇ ਕੀਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਫਿੱਟ ਹੋ ਜਾਊ..
ਬਾਕੀ ਤਿੰਨ ਵਾਸਤੇ ਤੇ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਚੀਫ ਸੈਕਟਰੀ,ਰਾਜਪਾਲ ਅਤੇ ਪਾਲਿਟੀਸ਼ਨ ਸਿਫਾਰਿਸ਼ ਤੇ ਸਨ ਪਰ ਤੁਹਾਡੀ ਧੀ ਵਾਸਤੇ ਕੋਈ ਸਿਫਾਰਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ..ਸੋ ਅਸੀ ਤੁਹਾਡੀ ਧੀ ਨੂੰ ਚੁਣ ਲਿਆ!

ਡਾਕਟਰ ਸਾਬ ਨੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਸ਼ੁਕਰਾਨਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫੇਰ ਆਖਣ ਲੱਗੇ ਕੇ ਦੋਸਤਾ ਤੂੰ ਕੀ ਜਾਣੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕਿੰਨੀ ਵੱਡੀ ਸਿਫਾਰਿਸ਼ ਸੀ..ਉਹ ਸਿਫਾਰਿਸ਼ ਜਿਹੜੀ ਜਿਥੇ ਵੀ ਲੱਗ ਜਾਵੇ ਅਗਲੇ ਨੂੰ ਮੰਨਣੀ ਹੀ ਪੈਂਦੀ..ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੀ ਸਿਫਾਰਿਸ਼..!

(ਯੂ ਟੀਊਬ ਕਲਿੱਪ ਦਾ ਉਲਥਾ)
ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ

ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਵੀ ਦੇਖ ਲਓ

by admin

ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਚ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਦੁਕਾਨ ਖੁੱਲੀ। ਜਿੱਥੇ ਕੋਈ ਵੀ ਨੌਜਵਾਨ ਜਾਕੇ ਆਪਣੇ ਲਈ ਯੋਗ ਪਤਨੀ ਲੱਭ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਉਸ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ।

ਦੁਕਾਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਉਸਨੂੰ ਦੋ ਦਰਵਾਜੇ ਮਿਲੇ, ਇੱਕ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਜਵਾਨ ਪਤਨੀ ਤੇ ਦੂਜੇ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਜਿਆਦਾ ਉਮਰ ਆਲੀ ਪਤਨੀ। ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਦਰਵਾਜੇ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਅੰਦਰ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਫੇਰ ਅੰਦਰ ਦੋ ਦਰਵਾਜੇ ਮਿਲੇ, ਪਤਨੀ ਵਗੈਰਾ ਕੁੱਛ ਵੀ ਨਾ ਮਿਲੀ; ਫੇਰ ਦੋ ਦਰਵਾਜੇ! ਪਹਿਲੇ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਸੋਹਣੀ, ਦੂਜੇ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਸਾਧਾਰਣ। ਜਵਾਨ ਫੇਰ ਪਹਿਲੇ ਦਰਵਾਜੇ ਚ ਦਾਖਿਲ ਹੋਇਆ। ਨਾ ਕੋਈ ਸੋਹਣੀ ਸੀ ਉੱਥੇ ਨਾ ਸਾਧਾਰਣ।

ਸਾਹਮਣੇ ਫੇਰ ਦੋ ਦਰਵਾਜੇ ਸੀ; ਜਿੰਨਾ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, ਚੰਗਾ ਭੋਜਨ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੀ, ਤੇ ਭੋਜਨ ਨਾ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੀ। ਜਵਾਨ ਨੇ ਫੇਰ ਪਹਿਲਾ ਦਰਵਾਜਾ ਚੁਣਿਆ। ਸੁਭਾਵਿਕ… ! ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਇਹੀ ਕਰਦੇ। ਸਾਹਮਣੇ ਫਿਰ ਦੋ ਦਰਵਾਜੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ; ਚੰਗਾ ਗਾਉਣ ਵਾਲੀ, ਤੇ ਨਾ ਗਾਉਣ ਵਾਲੀ। ਜਵਾਨ ਨੇ ਫੇਰ ਪਹਿਲੇ ਦੁਆਰ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲਿਆ। ਇਸ ਵਾਰ ਫੇਰ ਦੋ ਦਰਵਾਜੇ; ਲਿਖਿਆ ਸੀ: ਦਾਜ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੀ, ਦਾਜ ਨਾ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੀ। ਜਵਾਨ ਨੇ ਇਸ ਵਾਰ ਵੀ ਪਹਿਲਾ ਦਰਵਾਜਾ ਚੁਣਿਆ।

ਠੀਕ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਚੱਲਿਆ, ਗਣਿਤ ਨਾਲ ਚਲਿਆ, ਸਮਝਦਾਰੀ ਨਾਲ ਚੱਲਿਆ। ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਲੱਗਿਆ ਸੀ; ਤੇ ਉਸ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ,” ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਚਾਹਵਾਨ ਹੋ, ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਇੱਕ ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਵੀ ਦੇਖ ਲਓ।”

ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ : ਚਾਹ , ਚਾਹ , ਚਾਹ! ਦਰਵਾਜਿਆਂ ਦੀ ਟਟੋਲ। ਭੁੱਲ ਹੀ ਗਏ, ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਦੇਖਣਾ ਹੀ ਭੁੱਲ ਗਏ। ਜਿਸਨੇ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਦੇਖਿਆ ਉਸਦੀ ਚਾਹ ਗਿਰੀ। ਜੋ ਚਾਹ ਚ ਚੱਲਿਆ, ਉਹ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣਾ ਚਿਹਰਾ ਦੇਖਣਾ ਹੀ ਭੁੱਲ ਗਿਆ। ਜਿਸਨੇ ਚਾਹ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਫੜ ਲਿਆ, ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਚਾਹ ਦੂਜੀ ਤੇ ਲੈ ਗਈ, ਹਰ ਦਰਵਾਜਾ ਦੋ ਦਰਵਾਜਿਆਂ ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ,ਪਰ ਕੋਈ ਮਿਲਦਾ ਨਹੀਂ। ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਸ ਖਾਲੀ ਹੈ। ਏਥੇ ਕੋਈ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ। ਹਾਂ.. ਹਰ ਦਰਵਾਜੇ ਤੇ ਆਸ ਲੱਗੀ ਆ ਕਿ ਅੱਗੇ ਹੋਰ ਦਰਵਾਜੇ ਨੇ। ਪਰ ਅੰਤ ਚ ਖਾਲੀ ਹੀ ਰਹੇ। ਹੁਣ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ, ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੇ ਹੋ ਕੇ ਦੇਖੋ। ਖੁਦ ਨੂੰ ਪਹਿਚਾਣੋ।

ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਹਿਚਾਣ ਲਿਆ, ਉਹ ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਫੇਰ ਕੁੱਛ ਵੀ ਨੀ ਮੰਗਦਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਏਥੇ ਕੁੱਛ ਮੰਗਣ ਯੋਗ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਹਿਚਾਣਿਆ, ਉਸਨੂੰ ਸਭ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮੰਗਿਆ ਸੀ ਭਾਵੇਂ ਨਹੀਂ ਮੰਗਿਆ ਸੀ। ਤੇ ਜੋ ਮੰਗਦਾ ਹੀ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਕੁੱਛ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ।

– ਓਸ਼ੋ

ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਕੌਣ ਹੈ

by admin

ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਬਾਗੀਆਂ ਦਾ ਬਾਦਸਾਹ ਹੈ, ਜੋ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ ਕਿ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਉਹਨਾ ਦਾ ਕੀ ਲਗਦਾ ਹੈ ਜਾ ਉਹ ਬਾਬੇ ਦੇ ਕੀ ਲਗਦੇ ਹਨ ਤਾ ਮੈ ਦੱਸ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾ ਕਿ ਚਮਚੇ ਤੇ ਚਾਪਲੂਸਾ ਦਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਕੁਝ ਨਹੀ ਲਗਦਾ।
ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਉਹ ਸਕਤੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਜਦੋ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮੋਜੂਦ ਸੀ ਉਦੋ ਵੀ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਕੋਸਿਸਾ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਤੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਕੋਸਿਸਾ ਸਰਕਾਰਾ ਨੇ ਅਪਣੇ ਚੇਲੇ ਚਾਟੜਿਆ ਰਾਹੀ ਬਾਦਸਤੂਰ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀਆ ਹੋਈਆਂ ਹਨ,ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਨਾ ਉਦੋ ਖਤਮ ਹੋਇਆ ਤੇ ਨਾ ਕਦੇ ਹੋਣਾ।
ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਜੂਰਰਤ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ, ਬਾਬਾ ਮੱਕੇ ਜਾ ਕੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾ ਨਾਲ ਤਰਕ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਹਰਿਦੁਆਰ ਜਾ ਕੇ ਪੰਡਿਤਾ ਨੂੰ ਚੈਲੰਜ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਬਾਬਰ ਨੂੰ ਜਾਬਰ ਤੇ ਸਮੇ ਦੇ ਹਾਕਮਾ ਨੂੰ ਕੁੱਤੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ। ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਸਰਕਾਰਾ ਨੂੰ ਨਹੀ ਗੋਲਦਾ, ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਡਰਪੋਕ ਲੋਕਾ ਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀ ਲਗਦਾ।
ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮਿਹਨਤਕਸ ਹੈ,ਬਾਬਾ ਖੁਦ ਉਦੋ ਖੇਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋ ਉਸਦੇ ਲੱਖਾ ਸਰਦਾਲੂ ਸਨ, ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਹਲ ਚਲਾਉਦਾ ਹੈ,ਬਾਬਾ ਵਹਿਲੜਾ ਸਾਧ ਲਾਣੇ ਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀ ਲਗਦਾ, ਬਾਬਾ ਕਿਰਤ ਕਰੋ ਤੇ ਵੰਡ ਸਕੋ ਦਾ ਸਿਧਾਤਕਾਰ ਹੈ, ਬਾਬਾ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀ ਵਿਹਲੇ ਰਹੋ ਤੇ ਫਿਰ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆ ਤੋ ਹਿੱਸੇ ਮੰਗੀ ਜਾਵੋ।
ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਲੋਕਾ ਨੂੰ ਜੋੜਦਾ ਹੈ, ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਭਾਰਤ ਪਾਕ ਚ ਲਾਂਘਾ ਖੁੱਲਣ ਨਾਲ ਲੋਕ ਜੁੜੇ ਹਨ,ੲਿਹ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਕਰਕੇ ਹੀ ਹੈ,ਲੋਕਾ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਵਾਲੇ ਤੇ ਵੰਡੀਆਂ ਪਾ ਕੇ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਬਾਬਾ ਕੁਝ ਨਹੀ ਲਗਦਾ।
ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਮਰਨ ਤੋ ਬਾਦ ਸਵਰਗਾ ਚ ਜਗਾ ਦਵਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਨਹੀ ਕਰਦਾ, ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੀ ਸਮੁੱਚੀ ਬਾਣੀ ਚੋ ਕੋਈ ਦੋ ਚਾਰ ਲਾਈਨਾ ਤੇ ਹੀ ਅਮਲ ਕਰ ਲਵੇ ਤਾ ਉਸਦਾ ਜੀਵਣ ਇਸ ਧਰਤੀ ਤੇ ਹੀ ਸਵਰਗ ਵਾਂਗ ਹੈ।..

ਜੀਤ ਘੁੱਦਾ

ਭਵਿੱਖ

by admin

ਜਦੋਂ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਲਿਖਿਅਾ ਜਾਵੇਗਾ,
ਓਦੋਂ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਲਿਖਣਾ ਪਵੇਗਾ ਕਿ ਇੱਕੀਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ
.
ਜਦੋਂ ਕੋਰੀਅਾ ਤੇ ਅਮਰੀਕਾ ……??.

ਵਰਗੇ ਦੇਸ਼ ਹਾੲੀਡਰੋਜਨ ਬੰਬਾਂ ਦਾ ਪਰੀਖਣ
ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਚੀਨ ਅਤੇ ਜਾਪਾਨ ਤਕਨੀਕ ਦੀ ਦੁਨੀਅਾਂ
ਦੇ ਸੁਪਰ ਪਾਵਰ ਬਣ ਰਹੇ ਸਨ,
ਰੂਸ ਹਥਿਆਰਾਂ ‘ਚ ਸਭ ਤੋਂ ਊਪਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ,
ਦੁਬਈ ਬਿਲਡਿੰਗਾਂ ਬਣਾਉਣ ‘ਚ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਤ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਤੇ ਚੀਨ ਅਾਪਣੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਸਾਲ
ਸਵਾ ਕਰੋੜ ਨੌਕਰੀਆਂ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ…
ਓਦੋਂ..
ਹਿੰਦੂਸਤਾਨ ਦਾ ਮੀਡੀਅਾ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਆਪਣੇ ਭੋਲ਼ੇ
ਅਤੇ ਸਿੱਧੇ-ਸਾਦੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਗੳੂ- ਗੋਬਰ, ਗੳੂ-ਮੂਤਰ,
ਬੀਫ਼, ਮੰਦਿਰ, ਮਸਜਿਦ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਤਲਾਕ,
ਮੋਰ ਦੇ ਹੰਝੂਅਾਂ ਦੁਅਾਰਾ ਮੋਰਨੀ ਨੂੰ ਗਰਭਵਤੀ ਕਰਨਾ,
.
ਗੳੂ ਦੇ ਲੲੀ ਇਨਸਾਨਾਂ ਦੀ ਕੁੱਟਮਾਰ ਤੇ ਕਤਲ,
ਬਿੱਜੂ ਆ ਗਿਆ, ਸ਼ਲੇਡਾ ਆ ਗਿਆ, ਗੁੱਤਾਂ ਕੱਟੀਆਂ
ਗਈਆਂ, ..
ਕਾਲ਼ੇ ਕੱਛਿਆਂ ਵਾਲ਼ੇ ਆ ਗਏ ਅਾਦਿ ਵਹਿਮਾਂ ਭਰਮਾਂ
ਵਿਚ ੳੁਲਝਾ ਕੇ ਹਕੂਮਤੀ ਨਿਆਮਤਾਂ
ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਲੁੱਟ ਰਹੇ ਸਨ।

ਇਸਤਰੀ ਪੁਰਸ਼

by admin

ਜਦੋਂ ਅਧਿਆਪਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦਾ ਤਾਂ ਇਹ ਅਧਿਆਪਕ ਦੀ ਹਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਵਿਆਹ ਉਤੇ ਕੀਤਾ ਖਰਚ , ਵਿਆਹ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਆਧਾਰ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ।

ਜਿਹੜੇ ਬਿਲਕੁਲ ਵਿਹਲੇ ਜਾਂ ਨਿਕੰਮੇ ਹਨ , ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਉਹ ਵੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਇਸਤਰੀ ਦਾ ਪੁਰਸ਼ ਨਾਲ ਲੜਨਾ, ਪੁਰਸ਼ ਨੂੰ ਸ਼ੋਭਾ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ।

ਜੀਵਨ ਚਾਰ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਹੈ। ਅੰਡਜ, ਅੰਡਿਆਂ ਤੋਂ ਉਪਜਣ ਵਾਲਾ। ਜੇਰਜ, ਵੀਰਜ ਨਾਲ ਗਰਭ ਤੋਂ ਉਪਜਣ ਵਾਲਾ। ਸੇਤਜ , ਮੁੜਕੇ ਅਤੇ ਸਲਾਬ ਤੋਂ ਉਪਜਣ ਵਾਲਾ। ਉਤਭੁਜ , ਮਿੱਟੀ ਵਿਚੋਂ ਉਪਜਣ ਵਾਲਾ।

ਸਧਾਰਨ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਵਿਚ ਅੰਤਰ ਪ੍ਰਤੱਖ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਧਾਰਨ ਲੋਕ ਪੈਸਾ ਕਮਾਉਣ ਵਿਚ ਰੁਝੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕੁਝ ਨਿਵੇਕਲਾ ਕਰਨ ਵਿਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਸਧਾਰਨ ਲੋਕ ਗੱਪਾਂ ਮਾਰਦੇ ਹਨ, ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸਧਾਰਨ ਲੋਕ ਤਨਖਾਹ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤਨਖਾਹਾਂ ਵੰਡਦੇ ਹਨ। ਸਧਾਰਨ ਲੋਕ ਆਟੋਗਰਾਫ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਆਟੋਗਰਾਫ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਧਾਰਨ ਲੋਕ ਖਾਤੇ ਖੁਲਵਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਖਾਤੇ ਖੋਲਦੇ ਹਨ। ਸਧਾਰਨ ਲੋਕ ਘੜੀ ਵੇਖ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਘੜੀ ਵੇਖਦੇ ਹਨ। ਸਧਾਰਨ ਲੋਕ ਫੋਟੋਆਂ ਖਿਚਵਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਛਪਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਧਾਰਨ ਲੋਕ ਅਤੀਤ ਨੂੰ ਵਡਿਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਰਤਮਾਨ ਤੋਂ ਲਾਭ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਸਧਾਰਨ ਅਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਿਚ ਅੰਤਰ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਵਾਂਗ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਮਿਲਖਾ ਸਿੰਘ ਦੇ ਬਚਪਨ ਵਿਚ ਦੀਪੋ ਨਾਂ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨੇ, ਉਸ ਵਿਚ ਪਿਆਰ ਭਾਵਨਾ ਜਗਾਈ ਸੀ। ਮਿਲਖਾ ਸਿੰਘ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਦੀਪੋ ਦੀ ਬੜੀ ਭਾਲ ਕੀਤੀ ਪਰ ਸਫਲਤਾ ਨਾ ਮਿਲੀ। ਜਦੋਂ ਮਿਲਖਾ ਸਿੰਘ ‘ਤੇ ਫਿਲਮ ਬਣੀ ਤਾਂ ਮਿਲਖਾ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਆਸ ਸੀ ਕਿ ਦੀਪੋ ਇਹ ਫਿਲਮ ਵੇਖੇਗੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਛਾਣ ਕੇ ਸੰਪਰਕ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰੇਗੀ ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਨਾ ਵਾਪਰਿਆ। ਮਿਲਖਾ ਸਿੰਘ ਸੋਚਦਾ ਸੀ, ਉਸ ਦੀ ਫਿਲਮ ਕੋਈ ਵੇਖੇ ਨਾ ਵੇਖੇ ਪਰ ਦੀਪੋ ਜਰੂਰ ਵੇਖੇ, ਉਸ ਦਾ ਖਿਆਲ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਫਿਲਮ ਬਣੀ ਹੀ ਦੀਪੋ ਲਈ ਸੀ। ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਯਾਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਹੋਰ ਤਾਂ ਕੇਵਲ ਮਿਲਣੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।

ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਕਪੂਰ

ਬੱਜਰ ਗਲਤੀ

by admin

ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ ਕੇ ਇਹ ਬੰਦਾ ਕਾਰ ਨਹੀਂ ਚਲਾਉਂਦਾ ਸਗੋਂ ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ ਉਡਾਉਂਦਾ ਏ..
ਪਹਿਲੇ ਦਸਾਂ ਪੰਦਰਾਂ ਸਕਿੰਟਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਸਪੀਡ ਸੌ ਕਿਲੋਮੀਟਰ..ਸੁਭਾਹ ਬਹੁਤ ਠੰਡਾ ਸੀ ਪਰ ਜਦੋਂ ਕਿਤੇ ਕਾਰ ਤੇ ਕੋਈ ਨਿੱਕੀ ਜਿੰਨੀ ਝਰੀਟ ਵੀ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਅਕਸਰ ਹੀ ਆਪੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ!

ਜੁਲਾਈ ਦੀ ਇੱਕ ਹੁੰਮਸ ਭਰੀ ਸ਼ਾਮ..ਛਾਵੇਂ ਗੱਡੀ ਖੜੀ ਕਰ ਫੁਲ ਏ.ਸੀ ਛੱਡ ਅੰਦਰ ਬੈਠਾ ਠੰਡੀ ਆਈਸ ਕਰੀਮ ਦਾ ਮਜਾ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸਾਂ..ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਕਾਲੇ ਸਨ..ਬਾਹਰੋਂ ਅੰਦਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿਸਦਾ!

ਅਚਾਨਕ ਬਿੜਕ ਹੋਈ..ਦੇਖਿਆ ਇੱਕ ਉੰਨੀਆਂ ਵੀਹਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਟਰੰਕ ਨਾਲ ਢੋ ਲਾਈ ਖਲੋਤਾ ਫੋਨ ਤੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ..
ਕੁਲਫੀ ਕੌੜੀ ਲੱਗਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਫੁਲ ਸਪੀਡ ਤੇ ਚੱਲਦੇ ਏ.ਸੀ ਵਿਚ ਵੀ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚੋਂ ਗਰਮੀ ਦੀਆਂ ਲਪਟਾਂ ਨਿੱਕਲਣ ਲੱਗੀਆਂ..
ਜਿਹਨ ਤੇ ਇਹ ਸੋਚ ਭਾਰੂ ਹੋ ਗਈ ਕੇ ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਪੀਹੜੀ ਦਾ ਵਿਗੜੈਲ ਕਾਕਾ ਗਰਲ ਫ੍ਰੇਂਡ ਨਾਲ ਲਾਈਵ ਹੋ ਕੇ ਬੇਗਾਨੀ ਗੱਡੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦੱਸ ਰੋਹਬ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਹੋਣਾ..ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਗੱਡੀ ਗੇਅਰ ਵਿਚ ਪਾਈ ਤੇ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਫੁਲ ਸਪੀਡ ਤੇ ਤੋਰ ਲਈ..!

ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਜਾ ਕੇ ਬ੍ਰੇਕ ਲਾ ਲਈ ਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚੋਂ ਮਗਰ ਦੇਖਿਆ..
ਉਹ ਜਮੀਨ ਤੇ ਚੁਫਾਲ ਡਿੱਗਿਆ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ ਕਾਰ ਵੱਲ ਦੇਖਦਾ ਹੋਇਆ ਕੁਝ ਆਖਣਾ ਚਾਹ ਰਿਹਾ ਸੀ..
ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਕਿੰਨੇ ਸਾਰੇ ਕਾਗਜ ਖਿਲਰੇ ਪਏ ਸਨ ਤੇ ਜਿਸ ਗੱਲ ਨੇ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਜਿਹੀ ਕੱਢ ਲਈ ਉਹ ਇਹ ਸੀ ਕੇ ਲੱਤੋਂ ਲੰਗਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਤੋਂ ਉਠਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾ ਰਿਹਾ..ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਸਹਾਰਾ ਬਣਨ ਵਾਲੀ ਡੰਗੋਰੀ ਵੀ ਉਸਤੋਂ ਕਾਫੀ ਦੂਰ ਜਾ ਡਿੱਗੀ ਸੀ..!

ਬੱਜਰ ਗਲਤੀ ਦਾ ਇਹਸਾਸ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੀ ਗੱਡੀ ਵਾਪਿਸ ਮੋੜ ਲਈ..
ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਕੋਲ ਪੁੱਜਾ ਤੇ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਆਖਣ ਲੱਗਾ..”ਬੇਟਾ ਮੁਆਫ ਕਰੀ..ਮੈਥੋਂ ਗਲਤੀ ਹੋ ਗਈ..ਆ ਤੈਨੂੰ ਛੱਡ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ ਜਿਥੇ ਜਾਣਾ..”

ਅਜੇ ਹੋਰ ਵੀ ਬੜਾ ਕੁਝ ਆਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸਾਂ ਪਰ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਟੋਕਦਾ ਹੋਇਆ ਆਖਣ ਲੱਗਾ “ਅੰਕਲ ਜੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰੋ..ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਆਦਤ ਏ ਰੋਜ-ਰੋਜ ਡਿੱਗ ਕੇ ਉੱਠਣ ਦੀ..ਮਾਂ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੱਕੀ ਕਰ ਗਈ ਸੀ ਕੇ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਜਦੋ ਕਦੀ ਵੀ ਡਿੱਗ ਪਵੇਂ ਤਾਂ ਉੱਠਣ ਲਗਿਆਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਮਦਤ ਨਾ ਮੰਗੀ ਬੱਸ ਮੈਨੂੰ ਚੇਤੇ ਕਰ ਲਵੀਂ..ਤੁਹਾਡੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੁਣੇ-ਹੁਣੇ ਹੀ ਪੈਰਾਂ ਸਿਰ ਖੜਾ ਕਰ ਕੇ ਗਈ ਏ”

ਏਨੀ ਗੱਲ ਆਖ ਮੈਨੂੰ ਖੁਦ ਦੀਆਂ ਨਜਰਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਡੇਗਦਾ ਹੋਇਆ ਉਹ ਸੜਕ ਪਾਰ ਕਰ ਗਿਆ..ਕਾਰ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਹੀ ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ ਵਾਂਙ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕੋਲੋਂ ਹੁਣ ਪਹਿਲਾ ਗੇਅਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪੈ ਰਿਹਾ!

ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ

ਗੁਰਦਾਸ ਮਾਨ

by admin

ਪੁਰਾਣੇ 24 ਇੰਚ ਸਾਈਕਲ ਤੇ ਨੌਕਰੀਆਂ ਲਈ ਇੰਟਰਵਿਊ ਦੇਣ ਜਾਂਦਾ ਹੁਂਦਾ ਸੀ ਝੋਲੇ ਚ 10ਵੀਂ – 12ਵੀਂ ਦੇ ਸਰਟੀਫਕੇਟ ਪਾਕੇ !
ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਗੁਰਪਤਵੰਤ ਮਾਨ ਦੀ ਬਾਹਰ ਅੰਦਰ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤ ਜਾਣ ਪਛਾਣ ਸੀ ਜਿਸਦੇ ਕਰਕੇ ਦੂਰਦਰਸ਼ਨ ਤੇ ਇੱਕ ਗੀਤ ਗੌਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲ ਗਿਆ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਅਥਾਹ ਪਿਆਰ ਦਿੱਤਾ ਸਾਇਕਲ ਤੋਂ ਕਾਰਾਂ ਤੇ ਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਤੇ ਚਾੜ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਸਮੇ ਸਮੇ ਸਿਰ ਉਸਨੇ ਸਾਬਿਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਮੈ ਇਸਦੇ ਕਾਬਿਲ ਨਹੀ ਸੀ !
ਦੇਸ਼ ਹੋਇਆ ਪਰਦੇਸ ਫਿਲਮ ਬਣਾਈ ਪੰਜਾਬ ਨਾਲ ਬੀਤਿਆ ਦਰਦ ਸੀ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਨੂਂੰ ਲੱਗੀ ਪਰ ਅਸਲ ਚ ਮਕਸਦ ਦਰਦ ਪੇਸ ਕਰਨਾ ਨਹੀ ਸੀ ਇੱਕ ਸੁਨੇਹਾ ਸੀ ਉਹਨਾ ਪੰਜਬੀਆਂ ਲਈ ਜੋ ਕਾਲੇ ਦੌਰ ਦੀ ਮਾਰ ਝੱਲ ਕੇ ਪਰਦੇਸ ਵਿਁਚ ਸਰਨ ਲੈ ਚੁਕੇ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀ ਵਾਪਿਸ ਆਏ ਤਾਂ ਇਸ ਤਰਾਂ ਮਾਰ ਦਿਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਜੇ ਸੱਚੀ ਦਰਦ ਹੁਂੰਦਾ ਤਾਂ 3000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਪੰਜਾਬੀ ਨੌਜਵਾਨਾ ਦੇ ਕਾਤਿਲ ਤੋਂ ਫਿਲਮ ਨੂਂੰ ਰੀਲੀਜ਼ ਨਾ ਕਰਵੌਦਾ ਤੇ ਉਹਨਾ ਨੇ ਰੀਲੀਜ਼ ਹੋਣ ਵੀ ਨਹੀ ਦੇਣੀ ਸੀ ਜਿਵੇ ਕਿ ਸਾਡਾ ਹੱਕ ਤੇ ਪੱਤਾ ਪੱਤਾ ਸਿਂੰਘਾ ਦਾ ਵੈਰੀ ਵਰਗੀਆਂ ਫਿਲਮਾ ਪੰਜਾਬ ਚ ਬੈਨ ਹੋਈਆਂ ! ਉਹਨਾ ਦਿਨਾ ਵਿਁਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਗਇਕ ਨੇ ਇੱਕ ਗੀਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਬਚ ਬੁਰੇ ਹਲਾਤਾ ਤੋਂ ਪੱਤਾ ਪੱਤਾ ਸਿਂੰਘਾ ਦਾ ਵੈਰੀ ਉਹ ਵੀ ਇਸੇ ਸਿਸਟਮ ਦਾ ਹਿਸਾ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਅੱਜਕੱਲ ਜੱਗ ਜ਼ਾਹਿਰ ਵੀ ਹੋ ਚੁਕਿਆ ਖ਼ੈਰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਦੇ ਫੇਰ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗੇ

ਸਨ 97-98 ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਪਟਿਆਲੇ ਜ਼ਿਲੇ ਦੀ ਤਹਿਸੀਲ ਨਾਭਾ ਦੇ ਨੇੜੇ ਪੈਂਦੇ ਪਿੰਡ ਅਗੌਲ ਦਾ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਇਸਦਾ ਬਹੁਤ ਫੈਨ ਸੀ ਉਹ ਗੁਰਦਾਸ ਦਾ ਹਰ ਸੋ ਦੇਖਣ ਲਈ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਵੀ ਕਈ ਥਾਂਵਾ ਤੇ ਇਸਦੇ ਸੋਆਂ ਚ ਪਹੁਚਿਆ ਸੀ ਤੇ ਇਹ ਉਸਨੁੰ ਨਿਜੀ ਤੌਰ ਤੇ ਵੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਗੁਰਦਾਸ ਨੇ ਉਸ ਬੰਦੇ ਨਾਲ ਵਾਦਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਤੇਰੇ ਪਿੰਡ ਫਰੀ ਚ ਅਖਾੜਾ ਲਾਊਗਾ ਤੇ ਉਸ ਬੰਦੇ ਨੇ 8 ਫਰਬਰੀ ਦੀ ਤਰੀਕ ਰੱਖ ਲਈ ਪਿੰਡ ਇਸਦਾ ਸੋ ਕਰੌਣ ਲਈ ਗੁਰਦਾਸ ਨੇ ਅਖਾੜਾ ਫਰੀ ਲੌਣਾ ਸੀ ਪਰ ਬਾਕੀ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਸੇ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਬੰਦਾ ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰ ਚੋਂ ਤੇ ਉਸਨੇ ਟੈਂਟ ਕੁਰਸੀਆਂ ਦਾ ਖਰਚਾ ਕਰਨ ਲਈ 20-50 ਰੁਪਏ ਟਿਕਟ ਰੱਖ ਲਈ ਕੁਛ ਪਰਚੀਆਂ ਕੱਟ ਦਿਤੀਆਂ ਜਦੋਂ ਗੁਰਦਾਸ ਮਾਨ ਨੂਂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਪਰਚੀਆਂ ਕੱਟੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਇਸਨੇ ਸੋ ਸੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 7 ਲੱਖ ਰੁਪਿਆ ਮੰਗ ਲਿਆ ਤੇ ਪੈਸੇ ਲੈਕੇ ਸੋ ਕੀਤਾ ਪਤਾ ਨਹੀ ਉਸਨੇ ਮੌਕੇ ਤੇ ਕਿਵੇ ਅਰੇਂਜ ਕੀਤਾ ਪਰ ਬਾਦ ਵਿਁਚ ਉਸਨੁ ਆਪਣੀ ਕੁਛ ਜ਼ਮੀਨ ਬੇਚਣੀ ਪਈ ਸੀ
ਇਹੋ ਜਹੀਆਂ ਕਈ ਹੋਰ ਵੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਇਸ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਹੋਇਆ ਹਨ

✍✍✍ mithu Dandrala ਦੀ ਵਾਲ ਤੋਂ ਧੰਨਵਾਦ ਸਹਿਤ

ਫੋਨ ਦੇ ਗੁਲਾਮ

by admin

ਅਪ੍ਰੈਲ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਲੈਣ ਵਿੰਨੀਪੈਗ ਏਅਰਪੋਰਟ ਗਿਆ..
ਫਲਾਈਟ ਘੰਟਾ ਲੇਟ ਸੀ…ਏਧਰ ਓਧਰ ਘੁੰਮਦੇ ਦੀ ਨਜਰ “ਕੇਨ” ਨਾਮ ਦੇ ਇਸ ਗੋਰੇ ਤੇ ਜਾ ਪਈ..ਵਿਚਕਾਰ ਜਿਹੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਕੁਝ ਫਲ ਫਰੂਟ ਰੱਖ ਕਿਸੇ ਕਮੇਡੀ ਸ਼ੋ ਦੀ ਪ੍ਰਮੋਸ਼ਨ ਕਰਨ ਬੈਠਾ ਸੀ..!
ਨਜਰਾਂ ਮਿਲੀਆਂ ਤਾਂ ਅੱਗੋਂ ਹੱਸ ਪਿਆ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਕੇ ਖਾ ਪੀ ਲੈ ਮਿੱਤਰਾ ਕੁਝ..ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਮੁਫ਼ਤ ਏ..!
ਮੈਂ ਧੰਨਵਾਦ ਆਖਦਿਆਂ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਨਾਸ਼ਤਾ ਕਰ ਕੇ ਆਇਆ ਹਾਂ…
ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਕੇ ਅੱਜ ਜਿੰਨਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸੁਲਾ ਮਾਰੀ..ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਬੱਸ ਏਹੀ ਜੁਆਬ ਸੀ..ਕਹਿੰਦਾ ਲੋਕੀ ਫੋਨਾਂ ਦੇ ਗੁਲਾਮ ਹੋ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਏ ਨੇ…ਇੱਕ ਮਿੰਟ ਵੀ ਹੈਨੀ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦਾ..ਗੂੰਗੇ-ਬੋਲਿਆਂ ਦਾ ਪਲੈਨੇਟ ਬਣ ਗਈ ਏ ਇਹ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ..!

ਮੈਂ ਕੋਲ ਖਾਲੀ ਪਈ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠਦਿਆਂ ਪੁੱਛ ਲਿਆ ਕੇ ਮਿੱਤਰਾ ਦੱਸ ਤਾਂ ਸਹੀ ਕਿੱਦਾਂ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤੇਰੇ ਵੇਲੇ ਦੀ ਦੁਨੀਆ?
ਗੱਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੱਠ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸੋਹਣੇ ਜਿਹੇ ਫਾਰਮ ਹਾਊਸ ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਕੇ ਇੱਕ ਟਾਈਮ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਲੋਕੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਾਹਾਂ ਨਾਲ ਸਾਹ ਲਿਆ ਕਰਦੇ ਸਨ…ਕੁਦਰਤੀ ਪੇਂਡੂ ਮਾਹੌਲ ਵਿਚ ਆਪਸੀ ਪਿਆਰ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਦਰਿਆ ਵਗਿਆ ਕਰਦੇ ਸਨ..ਇੱਕ ਬਿਮਾਰ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ ਖਬਰ ਲੈਣ ਆ ਜਾਇਆ ਕਰਦਾ…ਬਾਹਰੀ ਵਿਖਾਵਾ,ਸ਼ੋਸ਼ੇ-ਬਾਜੀਆਂ ਤੇ ਘਟੀਆ ਬਨਾਉਟੀ ਪਣ ਕੀ ਸ਼ੈਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ..ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਤਾ ਹੁੰਦਾ!

ਲੰਮਾ ਸਾਹ ਭਰ ਆਖਣ ਲੱਗਾ ਕੇ ਅੱਜ ਕੱਲ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਬਾਕੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣਾ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਮਜਬੂਰੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ..ਪਹਿਲਾਂ ਪੁੱਠੇ ਸਿਧੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਪੈਸੇ ਕਮਾਉਂਦੇ ਨੇ ਤੇ ਫੇਰ ਇਸਦੀ ਭੱਦੀ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਤੇ ਫੇਰ ਇਹ ਭਰਮ ਪਾਲ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਏ ਕੇ ਹੁਣ ਬਾਕੀ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਇਸ ਬੇਹੂਦਾ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਦਾ ਰੋਹਬ ਝੱਲੂਗੀ..ਜਦੋਂ ਰੋਹਬ ਨਹੀਂ ਝੱਲਦੀ ਤਾਂ ਇਹ ਜੈਨਰੇਸ਼ਨ ਡਿਪ੍ਰੈਸ਼ਨ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ…ਬੱਸ ਏਹੀ ਜੜ ਏ ਸਾਰੇ ਪੁਆੜਿਆਂ ਦੀ..!

ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਪਰੀ ਇੱਕ ਘਟਨਾ ਬਾਰੇ ਦੱਸਣ ਲੱਗਾ….
ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਗਈਆਂ ਦੋਵੇਂ ਪੋਤਰੀਆਂ ਡਿਨਰ ਟੇਬਲ ਤੇ ਕੋਲ ਕੋਲ ਬੈਠੀਆਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਟੈਕਸਟਿੰਗ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ…ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਦੇਖ ਗੁੱਸਾ ਚੜ ਗਿਆ ਕੇ ਏਨੀ ਨਜਦੀਕੀ ਹੈ ਤਾਂ ਵੀ ਟੈਕਸਟਿੰਗ..ਦੋਹਾ ਦੇ ਫੋਨ ਖੋਹ ਲਏ ਤੇ ਵਾਈ-ਫਾਈ ਕਨੈਕਸ਼ਨ ਆਫ ਕਰ ਦਿੱਤਾ…ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਗਈਆਂ..ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਤੜਕੇ ਹੀ ਵਾਪਿਸ ਸ਼ਹਿਰ ਮੁੜ ਗਈਆਂ…
ਕਹਿੰਦਾ ਉਹ ਟਾਈਮ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਜਦੋਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਬੁਰਕੀ ਪਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਮਸ਼ੀਨ ਲੱਭਿਆ ਕਰਨੀ ਏ…ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੈਨੂੰ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦੀ ਆਖੀ ਚੇਤੇ ਆ ਗਈ ਕੇ ਉਹ ਦਿਨ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਜਦੋਂ ਬੈਗਨ ਤੇ ਤਰਾਂ ਵੀ ਪੌੜੀ ਲਾ ਕੇ ਤੋੜੀਆਂ ਜਾਇਆ ਕਰਨਗੀਆਂ.!
ਉਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਸੁਣੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ..ਅਚਾਨਕ ਕੀ ਦੇਖਿਆ ਕੇ ਦੋ ਦਾਹੜੀ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਇੰਝ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਿਆਂ ਦੇਖ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਲੋਕ ਜੁੜਨ ਲੱਗ ਪਏ…ਸ਼ਾਇਦ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ ਕੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹੜੇ ਪਲੇਨੇਟ ਚੋਂ ਆਏ ਨੇ..ਇਸ ਆਪੋ-ਧਾਪੀ ਵਾਲੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿਚ ਵੀ ਲਗਾਤਾਰ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ!

ਏਨੇ ਨੂੰ ਕੀ ਦੇਖਿਆ ਕੇ ਸਵਾਰੀਆਂ ਉਤਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਤੇ ਸਮਾਨ ਵਾਲੀ ਬੈਲਟ ਵੀ ਘੁੰਮਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ..ਅਤੇ ਫੇਰ ਭਰਿਆ ਮੇਲਾ ਉੱਜੜਨ ਤੇ ਆ ਗਿਆ…

ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਜਾਂਦਿਆਂ ਜਾਂਦਿਆਂ “Ken” ਮੇਰੇ ਉਸ ਸੈੱਲ ਫੋਨ ਦੀ ਮੈਮੋਰੀ ਵਿਚ ਕੈਦ ਹੋ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਤੋਂ ਭੰਡਦੇ ਆ ਰਹੇ ਸਾਂ…ਫੇਰ ਗਹੁ ਨਾਲ ਤੱਕਿਆ ਤਾਂ ਸੈੱਲ ਫੋਨ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਆਖਦਾ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੋਇਆ ਕੇ ਮਿਤਰੋ ਜੇ ਸਹੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਏਡਾ ਬੁਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਿੰਨਾ ਤੁਸੀ ਸਮਝ ਬੈਠੇ ਓ..!

ਲੇਖਕ: Harpreet Singh

Close