ਅੱਜ ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਸੀ। ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਡਾਕਟਰ ਤੋਂ ਅਰਾਮ ਨਾ ਆਉਣ ਕਾਰਨ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਕੱਲੀ ਹੀ ਤੁਰ ਪਈ । ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਵੇਖਿਆ ਬਹੁਤ ਭੀੜ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਦਵਾਈ ਦੀ ਪਰਚੀ ਕਟਵਾ ਕੇ ਜਦੋਂ ਖੜ੍ਹ ਖੜ੍ਹ ਕੇ ਥਕ ਗਈ…ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਨਜਰ ਸਾਹਮਣੇ ਪਏ ਮੇਜ਼ ‘ਤੇ ਗਈ। ਉਸ ਉਪਰ ਇਕ ਔਰਤ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਬੈਠੀ ਸੀ..ਜਿਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਮ ਸੀ ਅਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਪਾਠ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ..ਇਉਂ ਜਾਪਿਆ ਜਿਵੇਂ ਉਸਦਾ ਕੋਈ ਕਰੀਬੀ ਬਿਮਾਰ ਹੋਵੇ ..। ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਵੀ ਥਕਾਵਟ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੇਜ਼ ਉਪਰ ਜਾ ਬੈਠੀ । ਹੁਣ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਬੈਠੀ ਔਰਤ ਨੇ ਪਾਠ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਰਦਾਸ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਵੱਲ ਤੱਕਿਆ..ਤਾਂ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ । ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਉਸ ਔਰਤ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਹੋ?? ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਤੋਂ ਵੇਖ ਰਹੀ ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਪਾਠ ਕਰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ..ਤੁਹਾਡਾ ਕੋਈ ਆਪਣਾ ਬਿਮਾਰ ਹੈ??
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਖਿਆ,”ਹਾਂ ਜੀ ਮੇਰੀ ਧੀ ਦੋ ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ ਦਾਖਲ ਹੈ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ .. ਬੁਖਾਰ ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਘਰ ਅਰਾਮ ਨਹੀਂ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਸ਼ਾਇਦ ਅੱਜ ਛੁੱਟੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ..ਵੇਖਦਿਆਂ ਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਡਾਕਟਰ ਸਾਬ”। ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ,”ਤੁਸੀਂ ਅੰਦਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਗਏ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ??” ਤਾਂ ਉਹ ਆਖਦੀ ਹੈ ਵਿਆਹ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਉਸਦਾ .. ਘਰਵਾਲਾ ਅੰਦਰ ਹੀ ਉਹਦਾ… ਇਕ ਚਾਰ ਸਾਲ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਵੀ ਹੈ…। ਹੁਣ ਉਹ ਔਰਤ ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਦੀ ਹਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਆਖਦੀ ਹੈ ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਪੈਰਾਂ ਵਿਚ ਦਰਦ ਹੋ ਰਿਹਾ… ਉਹੀ ਵਿਖਾਉਣਾ ਹੈ.. ਬਹੁਤ ਭੀੜ ਹੈ ਅੱਜ..ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਸ ਲੇਟ ਹੋ ਗਈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਜਲਦੀ ਆਉਣਾ ਸੀ..ਦਰਅਸਲ ਮੇਰੀ ਧੀ ਨੇ ਆਉਣਾ ਸੀ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ..ਉਹਦੀ ਰੋਟੀ ਬਣਾ ਕੇ ਆਈ ਹਾਂ …ਮੈਂ ਤਾਂ ਹੱਸਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ਕਰ ਲਵੋ ਮੌਜਾਂ ਸਾਡੇ ਸਿਰ ਉਤੇ …ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛਣਾ …ਮਾਵਾਂ ਹੀ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਨੇ ਧੀਆਂ ਦਾ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਇਕ ਜਵਾਕ ਪੀਲਾ ਰੰਗ ਦੀ ਕਮੀਜ਼ ਅਤੇ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਪੈਂਟ ਪਾਈ ਹੋਈ ..ਗੋਰਾ ਰੰਗ ਅੱਖਾਂ ਮੋਟੀਆਂ- ਮੋਟੀਆਂ….ਅਤੇ ਸਿਰ ਉਤੇ ਦਸਤਾਰ ਬੰਨੀ ਹੋਈ ਉਸ ਔਰਤ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਚਿੰਬੜਦਿਆਂ ਦਾਦੀ- ਦਾਦੀ ਆਖਦੇ ..ਬੋਲੇ ਤਾਂ ਇਉਂ ਜਾਪੇ ਜਿਵੇਂ ਸ਼ਹਿਦ ਚੋ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ । ਹੁਣ ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਹੱਸ ਕੇ ਉਸ ਔਰਤ ਨੂੰ ਆਖਦੀ ਹੈ….ਇਹ ਤੁਹਾਡਾ ਦੋਹਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਾਦੀ ਕਿਉਂ ਆਖੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ??? ਹੁਣ ਉਹ ਔਰਤ ਉਸਦਾ ਮੱਥਾ ਚੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੀ ਹੈ,” ਇਹ ਮੇਰਾ ਪੋਤਾ ਹੀ ਹੈ”। ਹੁਣ ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਬਸ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਉਸ ਔਰਤ ਨੂੰ ਵੇਖਦੀ ਹੈ । ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪੋਤਾ ਆਖਦੇ ..”ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਠੀਕ ਨੇ ..ਆਪਾਂ ਅੱਜ ਹੀ ਘਰ ਚੱਲੇ ਹਾਂ”।ਇਹ ਆਖ ਕੇ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਦੌੜ ਜਾਂਦੇ । ਹੁਣ ਉਹ ਔਰਤ ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਨੂੰ ਆਖਦੀ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਹੈਰਾਨ ਕਿਉਂ ਹੋ?? ਇਹ ਮੇਰਾ ਪੋਤਾ ..ਨਿੱਕੂ। ਜੋ ਬਿਮਾਰ ਹੈ ਉਹ ਮੇਰੀ ਨੂੰਹ ਹੈ…ਪਰ ਆਪਾਂ ਤਾਂ ਧੀ ਹੀ ਆਖਦੇ ਹਾਂ ..ਕਿਉਂਕਿ ਧੀ ਹੀ ਮੰਨਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਮਾਂ … ਭੈਣ ਜੀ ਸੱਸਾਂ ਵੀ ਮਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ..ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਫਸ ਕੇ ਰਹਿ ਗਏ ਹਾਂ ਕਿ ਸੱਸਾਂ ਮਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ..ਜਦੋਂ ਮਾਵਾਂ ਡਾਂਟਦੀਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਪਿਆਰ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਸੱਸਾਂ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਉਹ ਪਿਆਰ ਕਿਧਰੇ ਗੁਆਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ… ਬਾਕੀ ਤਾਂ ਜੀ ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਨਜ਼ਰੀਆ ..ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਾਈ ਬੈਠੇ ਹੋ ਤਾਂ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਸੋਚ ਹੈ…ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਜਾਣੇ ਕਿਸੇ ਨਤੀਜੇ ਉੱਤੇ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ …ਬਾਕੀ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਵਿਚ ਮਿਠਾਸ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਆਪ ਹੀ ਬਣਾਉਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਆਖਦੇ ਹੋਏ ਉਹ ਔਰਤ ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਤੋਂ ਇਜਾਜ਼ਤ ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸੋਚਣ ‘ਤੇ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ।
ਸੱਸਾਂ ਵੀ ਮਾਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ..
ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਬਣੋ…
ਠੰਢੀਆਂ ਛਾਵਾਂ ਦਿੰਦੀਆਂ ਨੇ।
~ਗੁਰਦੀਪ ਕੌਰ
gurdeep kaur
