ਤੇਰਾਂ ਤਾਲ਼ੀ

ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਮਿੱਠੀ ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਖੋਟੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਔਰਤ ਸੀ। ਸਾਂਝੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੇ ਉਸਦੀ ਤੜੀ ਚੱਲਦੀ ਸੀ। ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਿਆਂ ਦੀ ਬੀ:ਏ: ਪਾਸ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਭ ਨੂੰ ਟਿੱਚ ਜਾਣਦੀ ਸੀ। ਉਹਦੇ ਘਰ ਵਾਲਾ ਤੇ ਜੇਠ ਟੱਬਰ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ-ਵੁੱਕਤ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ ਉਹਨੂੰ ਅਣਗੌਲਿਆਂ ਕਰ ਛੱਡਦੇ। ਸੱਸ-ਸਹਰੇ ਦੇ ਗੁਜ਼ਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹਦੀਆਂ ਵਧੀਕੀਆਂ ਸਹਿਣ ਨੂੰ ਰਹਿ ਗਈ ਸੀ ਤਾਂ ਬੱਸ….
ਉਹਦੀ ਜੇਠਾਣੀ। ਸਮਾਂ ਲੰਘਦਾ ਗਿਆ….ਬੱਚੇ ਵੀ ਜਵਾਨ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਜੇਠ ਦੇ ਵੱਡੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਇੱਕ ਸੁਘੜ ਸਿਆਣੀ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਹੋ ਗਿਆ । ਪੜੀ ਲਿਖੀ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਆਉਂਦੀ ਨੇ ਈ ਘਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਉਹਨੂੰ ਵੀ ਨੱਕ ਹੇਠ ਨਾ ਲਿਆਉਂਦੀ
“ਲੈ ਕੇਰਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚੜਕੇ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਐ, ਜੇ ਕੋਈ ਭਲਾ ਹੇਠਾਂ ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਆਲਾ ਆ ਜਾਏ ਫੇਰ”?
“ਉੱਠਣ ਸਾਰ ਈ ਕੱਪੜੇ ਧੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਐ ਆਏਂ ਨੀ ਵੀ ਚੁੱਲੇ ਕਨੀਂ ਦੇਖ ਲਾਂ” ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਭਸੂੜੀ ਪਾਈਂ ਰੱਖਦੀ।
ਜੇ ਅੱਗਿਓਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦਿੰਦੀ ਤਾਂ ਘਰ ਚ ਉਹ ਮਹਾਂਭਾਰਤ ਛਿੜਦਾ…..ਰਹੇ ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਂ।
ਉਹਦੀ ਸੱਸ ਵੀ ਓਹਲਿਓ- ਚੋਰੀ ਓਸੇ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ। ਦੋਵੇਂ ਸੱਸ-ਨੂੰਹਾਂ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਸਮਾਂ ਲੰਘਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।
ਹੁਣ ਉਹਦੇ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵੀ ਪੱਕਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਠੋਕ ਵਜਾਕੇ, ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਦੇਖ ਪਰਖ ਕੇ ਰਿਸ਼ਤਾ ਲਿਆ ਸੀ ਉਹਨੇ…..” ਕੋਈ ਚੰਗੇ ਘਰ ਦੀ ਧੀ ਆ ਜਾਏ, ਜਿਹੜੀ ਮੇਰੀ ਸੇਵਾ ਕਰੇ, ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਗੋਡੇ ਪਹਿਲਾਂ ਈ ਦੁਖਦੇ ਨੇ” ਆਢਣਾਂ- ਗੁਆਢਣਾਂ ਨੂੰ ਆਖਦੀ, ਉਹਦੀ ਕਰਤੂਤ ਤੋਂ ਸਭ ਵਾਕਿਫ ਸਨ ਪਰ ਮੂੰਹ ਤੇ ਸਭ ਹਾਂ ਚ ਹਾਂ ਮਿਲਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ।
ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ, ਨੂੰਹ ਆ ਗਈ। ਮਹੀਨਾ- ਵੀਹ ਦਿਨ ਤਾਂ ਲਾਡਾਂ ਸ਼ਗਨਾਂ ਚ ਈ ਲੰਘ ਗਏ। ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਤੋਰਾ ਫੇਰਾ ਕਦੇ ਕਿਤੇ ਕਿਤੇ…..ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਨਵੀਂ ਵਿਆਹੀ ਦਿਨ ਚੜੇ ਉੱਠਿਆ ਕਰੇ
“ਮੰਮਾ ਚਾਹ ਬਣਾ ਦਿਓ ਦੋ ਕੱਪ” ਨਾ ਰੋਟੀ ਚੱਕ ਕੇ ਖਾਵੇ ; ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਤਾਂ ਜੇਠਾਣੀ ਤੇ ਉਹਦੀ ਨੂੰਹ ਨੇ ਦੇਖਿਆ, ਬਾਅਦ ਚ ਉਹ ਹਟ ਗਈਆਂ ਬੈਠੀ ਨੂੰ ਪੂਜਣੋਂ…..ਫੇਰ ਤਾਂ ਗਰੈਜੂਏਟ ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਦੀ ਪੱਕੀ ਓ ਡਿਊਟੀ ਲੱਗ ਗਈ, ਨੂੰਹ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਅੰਨ- ਪਾਣੀ ਵਰਤਾਉਣ ਦੀ…ਨੂੰਹ ਬਣਕੇ ਆਈ ਸੀ….ਸੱਸ ਬਣ ਬੈਠੀ….ਅਵਲ ਤਾਂ ਮਹੀਨਾ ਮਹੀਨਾ ਪੇਕੇ ਈ ਗਈ ਰਹਿੰਦੀ, ਜੇ ਆਉਂਦੀ ਵੀ ਤਾਂ ਕਦੇ ਬੁਖਾਰ-ਸਿਰ ਦਰਦ,ਪੇਟ ਦਰਦ ਦਾ ਨਾ ਖਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸਿਲਸਿਲਾ; ਜੇ ਕੁੱਝ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਮੁੰਡਾ ” ਮਾਂ ਇਹਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਈ ਡਿਪਰੈਸ਼ਨ ਹੋ ਗਿਐ, ਜੇ ਆਪਾਂ ਨਹੀਂ ਇਹਨੂੰ ਸਮਝਾਂਗੇ, ਇਹਦੀ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ ਤਾਂ ਹੋਰ ਕੌਣ ਕਰੂ, ਆਖ ਚੁੱਪ ਕਰਾ ਦਿੰਦਾ। ਬਾਹਲੀਆਂ ਨਘੋਚਾਂ ਕੱਢਣ ਵਾਲੀ ਹੱਥ ਮਲ ਕੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ।
ਲੱਤਾਂ ਘੁੱਟਣੀਆਂ ਤਾਂ ਦੂਰ ਸਗੋਂ ਲੱਤਾਂ ਘੁਟਵਾਇਆ ਕਰੇ….. ਦਵਾਈ ਨਾਲ ਪਾਣੀ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਬੈੱਡ ਤੇ ਪਈ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਫੜਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ
ਨਾ ਝਾੜੂ ਲਾਉਣਾ ਆਵੇ ਨਾ ਕੱਪੜੇ ਧੋਣੇ, ਰੋਟੀ ਟੁੱਕ ਤਾਂ ਆਉਣਾ ਈ ਕਿੱਥੋਂ ਸੀ।
ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਬੇਹੇ ਕੜਾਹ ਵਾਂਗੂੰ ਲੈਣ ਵਾਲੀ ਹੁਣ ਆਪਣੀ ਨੂੰਹ ਨੂੰ ” ਨਿਆਣੀ ਐ” ਕਹਿ ਕੇ ਸਾਰ ਦਿਆ ਕਰੇ।
ਮਾਘ ਮਹੀਨੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਵਿਆਹ ਦੀ ਜਾਗੋ ਚ ਜਦ ਨੂੰਹ ਨੇ, ਸੱਸ ਦੀ ਬਾਂਹ ਨੱਚਣ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਕੇ
“ਸੱਸੇ ਨੀ ਬਾਰਾਂ ਤਾਲ਼ੀਏ, ਮੈਂ ਤੇਰਾਂ ਤਾਲ਼ੀ ਆਈ” ਬੋਲੀ ਪਾਈ ਤਾਂ ਲੋਹੜੇ ਦੀ ਠੰਡ ਚ ਵੀ ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਕੌਰ ਦਾ ਸਿਰ ਘੁੰਮ ਗਿਆ।
ਹਰਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸਿੱਧੂੂ

+1