ਜੇ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ ਹੀ, ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਦਿਲ ’ਚ ਮੇਰੇ ਫਿਰ,
ਭਲਾਂ ਕਿਉਂ ਪੂਣੀਆਂ ਬਣ ਬਣ, ਮੈਂ ਚਰਖੇ ਕੱਤਿਆ ਜਾਂਦਾ।
ਰਾਹਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ‘ਚ ਖੜ੍ਹ ਬਦਨਾਮ ਨੀ ਕਰਨਾ ਤੈਨੂੰ
ਮੁੱਲ ਇੱਜ਼ਤ ਦਾ ਪਾਵਾਂਗੇ ਇਹ ਵਾਅਦਾ ਹਜ਼ੂਰ ਜੀ
ਲੋਕ ਅਕਸਰ ਮੌਕਿਆਂ ਦੀ ਘਾਟ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ, ਦ੍ਰਿੜ੍ਹ ਇਰਾਦੇ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਕਰਕੇ ਅਸਫਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਫੁੱਲ ਸਰਘੀ ਦਾ ਖਿੜੇਗਾ ਕਾਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ
ਪੀਂਘ ਸਤਰੰਗੀ ਪਵੇਗੀ ਕਾਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ
ਧਰਮ ਪੁਜਾਰੀ ਵੰਡ ਰਿਹਾ, ਨਫ਼ਰਤ ਦਾ ਪਰਸ਼ਾਦ।
ਆਖੋ ਉਹਨੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇ, ਬਸਤੀ ਨੂੰ ਆਬਾਦ।
ਕੁੱਝ ਗੱਲਾਂ ਤੂੰ ਸੁਣ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਕੁੱਝ ਗੱਲਾਂ ਮੈਂ ਕਹਿ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ
ਕੁੱਲ ਗੱਲਾਂ ਤੂੰ ਕਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਕੁੱਝ ਗੱਲਾਂ ਮੈਂ ਜਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ
ਹੁਣ ਨਾ ਉਸ ਨੇ ਮੁੜ ਕੇ ਆਉਣਾ ਇਉਂ ਨਾ ਵਕਤ ਗੁਆ
ਇਕ ਵਾਰੀ ਜੋ ਪਾਣੀ ਪੁਲ ਦੇ ਹੇਠੋਂ ਗੁਜ਼ਰ ਗਿਆ
ਮੇਰੇ ਸਬਰਾਂ ਨੂੰ ਪਰਖੋ ਨਾ, ਹਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਆਦਮੀ ਆਖ਼ਰ,
ਮੇਰੇ ਸਬਰਾਂ ਦਾ ਪਿਆਲਾ ਭਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਫੇਰ ਨਾ ਕਹਿਣਾ।
ਤੇਰਾ ਹੋਣਾ ਵੀ ਐਤਵਾਰ ਵਰਗਾ ਈ ਐ ਸੁੱਕਦਾ
ਕੁਛ ਨੀ ਕੀ ਕਰੀਏ, ਬਸ ਚਾਅ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦਾ
ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਵਰਤਣ ਨੂੰ ਸਲੀਕਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਅੰਦਰੋਂ ਬਾਹਰੋਂ ਸਾੜਨ ਲੱਗੀ ਆਪਣੀ ਰੇਤ
ਇਕ ਦਿਨ ਇਹ ਵੀ ਹੋਣੀ ਸੀ ਦਰਿਆਵਾਂ ਨਾਲ
ਲੜਾਈ ਨਹੀ ਤਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰਲੇ
ਜੇ ਦੋਵੇਂ ਕਰਨੇ ਨੇ ਤਾਂ ਵਿਆਹ ਕਰਕੇ