ਵੈਦੋ ਸੁੱਟੋ ਦੁਆਵਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਲਉ ਛਿਣ ਭਰ
ਦੀਦਾਰ ਰਹਿ ਨਾ ਜਾਏ ਜਮਦੂਤ ਆ ਨਾ ਜਾਏ
punjabi shayari
ਥਾਂ ਥਾਂ ਦਿਲ ਨੂੰ ਲਾ ਕੇ ਬਹਿ ਗਏ,
ਹੋ ਗਏ ਜਿਸਮ ਦੁਕਾਨਾਂ ਵਰਗੇ।ਅਮਰਜੀਤ ਕੌਰ ਅਮਰ
ਕਿਤੇ ਲਿਸ਼ਕਾ ਗਿਆ ਬਿਜਲੀ ਕਿਤੇ ਗੜਕਾ ਗਿਆ ਬੱਦਲ
ਨਿਕਲਣਾ ਤੇਰਾ ਸਾੜੀ ਪਹਿਨ ਕੇ ਬੋਦੇ ਬਣਾ ਕੇਮੌਲਾ ਬਖਸ਼ ਕੁਸ਼ਤਾ
ਬੁੱਲ੍ਹ ਬੱਚੇ ਦੇ ਚੁੰਮਣ ਜੋਗੇ ਕਿੰਨੇ ਸੁੱਚੇ ਸੋਹਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ।
ਇੰਨੇ ਸੁੱਚੇ ਲੱਭੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਨਾ ਹੋਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ।ਊਧਮ ਸਿੰਘ ਮੌਜੀ
ਜਿੜ੍ਹੀ ਏਕਾਂਤ ਵਿਚ ਮੈਂ ਤੂੰ ਮਿਲੇ ਸਾਂ ਉਹ ਨਹੀਂ ਲਭਦੀ
ਬੜਾ ਹੈ ਸ਼ੋਰ ਉਂਜ ਤਾਂ ਦੋਸਤਾ ਸਾਡੇ ਗੁਆਹਾਂ ਦਾ
ਭਾਵੇਂ ਫ਼ਾਸਲੇ ਹਜ਼ਾਰ ਰਾਹ ਬੜੇ ਦੁਸ਼ਵਾਰ
ਦੂਰੋਂ ਦੂਰ ਤਾਂ ਵੀ ਲੱਗੀਏ ਪਿਆਰਿਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗਹਰਿਭਜਨ ਸਿੰਘ
ਸਹਿਮ ਕੇ ਤੂਫ਼ਾਨ ਤੋਂ ਜੋ ਆਲ੍ਹਣੀਂ ਦੁਬਕੇ ਰਹੇ,
ਅਰਥ ਕੀ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਰੱਖਦੇ ਨੇ ਪਰਵਾਜ਼ਾਂ ਦੇ ਰੰਗ।ਅਜਾਇਬ ਚਿੱਤਰਕਾਰ
ਰੋਗ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ ਪਿਆਰ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ
ਮੈਂ ਮਸੀਹਾ ਵੇਖਿਆ ਬਿਮਾਰ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ
ਇਸ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਮੇਰੀ ਚੜ੍ਹਦੀ ਜਵਾਨੀ ਖਾ ਲਈ
ਕਿਉਂ ਕਰਾਂ ਨਾ ਦੋਸਤਾ ਸਤਿਕਾਰ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਅਰਥ ਭਾਵੇਂ ਆਪ ਤਾਂ ਸਮਝੇ ਅਜੇ ਨਾ,
ਪਰ ਜ਼ਮਾਨੇ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਜਿਊਣੈ ਕਿਵੇਂ ਸਮਝਾ ਰਹੇ ਹਾਂ।ਕਰਮ ਸਿੰਘ ਜ਼ਖ਼ਮੀ
ਆ ਕਿ ਮੁਕਟੀ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਅੱਜ ਸੀਸ ਤੇਰੇ ਧਰ ਦਿਆਂ
ਆ ਕਿ ਤੇਰੇ ਹੁਸਨ ਨੂੰ ਅੱਜ ਜੀਣ ਜੋਗਾ ਕਰ ਦਿਆਂ
ਆ ਕਿ ਤੇਰੇ ਮੋਢਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਖੰਭ ਲਾ ਦਿਆਂ,
ਆ ਕਿ ਤੇਰੇ ਹੁਸਨ ਨੂੰ ਅਜ ਉੱਡਣ ਜੋਗਾ ਕਰ ਦਿਆਂਪ੍ਰੋ. ਮੋਹਨ ਸਿੰਘ
ਫੁੱਲਾਂ ਨੇ ਖਿੜਨਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਫੁੱਲਾਂ ਨੇ ਮੁਰਝਾਉਣਾ,
ਇਕ ਤੋਂ ਦੂਜਾ ਰੂਪ ਬਦਲਦਿਆਂ ਚਿਰ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਹੈ।ਅਜਾਇਬ ਹੁੰਦਲ
ਜੇ ਜਵਾਨੀ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ, ਜ਼ਿੰਦਗਾਨੀ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ
ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਬਰਸਾਤ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ, ਰੁੱਤ ਸੁਹਾਣੀ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾਚਾਨਣ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰੀ
ਕਾਹਤੋਂ ਦੀਵੇ ਬਾਲ ਰੱਖੀਏ, ਬਨੇਰਿਆਂ ਦੇ ਉੱਤੇ।
ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਕਿਸ ਆਉਣਾ ਏ, ਹਨੇਰਿਆਂ ਦੀ ਰੁੱਤੇ।ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ ਚਾਹਲ