ਹਰ ਇਕ ਸਾਇਆ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਪੱਥਰ ਬਣ ਬੈਠਾ,
ਕਰੀਏ ਕੀ ਇਤਬਾਰ ਭਲਾਂ ਹੁਣ ਛਾਵਾਂ ਦਾ।
heart touching punjabi shayari in punjabi language
ਆਮ ਬੰਦਾ ਚੁਣ ਕੇ ਖ਼ੁਦ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ,
ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਬੇਸਹਾਰਾ ਹੋ ਗਿਆ।ਅਮਰਜੀਤ ਕੌਰ ਅਮਰ
ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਸਾਡੀ ਪੁੰਨਿਆ ਤੇਰੀ ਪੁੰਨਿਆ ਚਾਨਣ ਮਾਣੇਂ
ਪਿਆਰਾਂ ਦੇ ਪਲ ਇਕ ਦੋ ਹੁੰਦੇ ਗ਼ਮ ਵਿਚ ਪੈਂਦੇ ਸਾਲ ਲੰਘਾਣੇਮ. ਸ. ਮਾਨੂੰਪੁਰੀ
ਵਾਫ਼ਰ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਕੁਝ ਵੀ ਮੰਗਦਾ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਹੱਕ ਮਿਲੇ।
ਭੰਗ ਭੁਜਦੀ ਤਾਂ ਭੰਗ ਮਿਲੇ ਤੇ ਟੱਕ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਟੱਕ ਮਿਲੇ।ਗੁਰਦੇਵ ਸਿੰਘ ਘਣਗਸ (ਅਮਰੀਕਾ)
ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਹੈਰਾਨ ਹਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ,
ਹਰਿਕ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੁਣੇ ਦੋ ਟੁੱਕ ਮੈਥੋਂ ਫੈਸਲਾ ਮੰਗੇ।ਸੁਰਜੀਤ ਸਖੀ
ਝਨਾਂ ਦੇ ਕੰਢੇ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹ ਕੇ ਮੈਂ ਲਹਿਰਾਂ ਹੀ ਰਿਹਾ ਗਿਣਦਾ
ਨਾ ਸੋਹਣੀ ਵਾਂਗ ਕਰ ਸਕਿਆ ਨਾ ਡੁਬ ਸਕਿਆ ਨਾ ਤਰ ਸਕਿਆਪ੍ਰੋ. ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਦਿਲ
ਤੇਰਾ ਘਰ ‘ਕੈਲਾਸ਼’ ਦੇ ਉੱਤੇ ਮੇਰੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਸਾਗਰ ਵਿੱਚ,
ਪਰ ਕੈਲਾਸ਼ ਤੋਂ ਸਾਗਰ ਤੀਕਣ ਇੱਕ ਗੰਗਾ ਤਾਂ ਵਹਿੰਦੀ ਹੈ।ਸਿਰੀ ਰਾਮ ਅਰਸ਼
ਨਾ ਲਿਜਾਉ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਬਿਮਾਰ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਗਲੀ
ਉਹਦਿਆਂ ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਹੁਣ ਕੋਈ ਮੈ-ਖ਼ਾਨਾ ਨਹੀਂਬਲਦੇਵ ਪਰਵਾਨਾ
ਕੁਫ਼ਰ ਕਟਹਿਰੇ ਵਿੱਚ ‘ਜ਼ਫ਼ਰ’ ਮੈਂ ਮੁਲਜ਼ਮ ਹਾਂ ਇਕਬਾਲੀ,
ਛੇਤੀ ਮੇਰੀ ਝੋਲੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਾਊ ਮੇਰਾ ਨਿਆਂ।ਜ਼ਫ਼ਰ ਇਕਬਾਲ (ਪਾਕਿਸਤਾਨ)
ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਜਦ ਸੀ ਧਰਤੀ ਤਦ ਤਕ ਸਿਰ ’ਤੇ ਅੰਬਰ ਵੀ ਸੀ
ਸਾਰੇ ਮਜ਼੍ਹਬ ਨੇ ਖਿੜ ਖਿੜ ਹਸਦੇ ਜਦ ਆਖਾਂ ਮੇਰਾ ਘਰ ਵੀ ਸੀਅੰਬਰੀਸ਼
ਇਹ ਵੀ ਹੁਣ ਕਾਗ਼ਜ਼ਾਂ ਤੋਂ, ਮੂਰਤਾਂ ਤੋਂ ਲੜਨ ਲੱਗਾ ਹੈ
ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ ਥੋੜ੍ਹਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵਰਗਾ ਬਣਨ ਲੱਗਾ ਹੈਸਰਹੱਦੀ
ਚਲੋ ਲੱਭੀਏ ਕਿਤੇ ਇਸ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਉਸ ਮਰਦਿ ਕਾਮਿਲ ਨੂੰ,
ਜਿਨ੍ਹੇ ਪੱਗ ਵੀ ਬਚਾਈ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸਿਰ ਵੀ ਬਚਾਇਆ ਹੈ।ਕਸ਼ਮੀਰ ਨੀਰ