ਮੇਰੀ ਬੇਟੀ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਹਨ। ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ‘ਤੇ ਇਕ ਹੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਕੁੜੀ ਦਾ “ਚਾਚਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਆਇਆ ?” ਜੀ ਰੁਸਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। “ਮੈਂ ਕਹਿੰਦੀ ਹਾਂ। ਰੁਸਿਆ ਤਾਂ ਰੁਸਿਆ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦਿਉ । ਧੀ ਧਿਆਣੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੈ ਫੇਰ ਆਕੜ ਕਿਉਂ ? ਆਪੇ ਹੀ ਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਸਾਰੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ।
ਉਸੇ ਵਕਤ ਮੈਨੂੰ ਮੁੱਦਤਾ ਪਹਿਲਾ ਦੀ ਗੱਲ ਯਾਦ ਆ ਗਈ । ਮੈਂ ਦੁਲਹਨ ਬਣਨ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਮਾਮਾ ਜੀ ਲਾਗਲੇ ਪਿੰਡ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ , ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਨਾ ਆਇਆ । ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ “ਭਰਾ ਹੋਰੀ ਗੁਸੇ ਹਨ ।” ਅਸੀਂ ਹੁਣੇ ਮਨਾ ਕੇ ਲਿਆਉਦੇ ਹਾਂ। 5-6 ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਮਾਮੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਚਲੇ ਗਏ ।
“ਤੂੰ ਤੇ ਆਇਆ ਨਹੀਂ ਵਿਆਹ ਤੇ । ਅਸੀਂ ਤੈਨੂੰ ਲੈਣ ਆਏ ਹਾਂ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਂ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ । ਚਲ-ਚਲ ਜਲਦੀ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ।” ਬਦੋ-ਬਦੀ ਉਸਨੂੰ ਗਲੇ ਲਗਾਉਦੇ ਨਾਲ ਲੈਆਏ ,ਰੁਸੇ ਮਨ ਗਏ ।
ਮੇਰੀ ਬੇਟੀ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਹੋ ਗਈ । ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰੀਂ ਚਲੀ ਗਈ ਪਰ ਮੇਰੀ ਬੇਟੀ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਅਫਸੋਸ ਰਿਹਾ ਚਾਚਾ ਜੀ ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਤੇ ਨਹੀਂ ਆਏ ।
ਭੁਪਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸਾਢੋਰਾ
