ਬੱਤੀ ਤੋਂ ਤੇਤੀ

” ਅਾ ਜਾ ਨਾਜਰਾ , ਦੋ ਘੜੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਵੀ ਬੈਠ ਜਾ ” ਬਾਬੇ ਦਿਅਾਲੇ ਨੇ ਸੱਥ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਤਾਸ਼ ਖੇਡਦੇ ਨੇ ਮੈਂਨੂੰ ਕਿਹਾ| ਮੈਂ ਵੀ ਬਾਬੇ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਰੁਕ ਗਿਅਾ| ਚਾਚਾ ਪਾਲਾ ਬੋਲਿਅਾ “ਸੁਣਿਅਾ ਨਾਜਰਾ ਤੂੰ ਨਵਾਂ ਘਰ ਪਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਤੇਰੇ ਬੱਚੇ ਵੀ ਸਹਿਰ ਪੜਦੇ ਨੇ ਵੱਡੇ ਸਕੂਲੇ
ਜਿੱਥੇ ਕਹਿੰਦੇ ਲੱਖ ਰੁਪੲੇ ਫੀਸ ੲੇ ਕਿ ੲੇਹ ਗੱਲ ਸੱਚ ਵਾਂ| ਮੈਂ ਹਾਂ ਵਿਚ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੇ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੱਤਾ| ਬਾਬਾ ਦਿਅਾਲਾ ਬੋਲਿਅਾ ੳੁੲੇ ਤੈਨੂੰ ਕੋੲੀ ਖਜਾਨਾ ਲੱਭਾ ਤੇਰੇ ਬਾਪੂ ਤੋਂ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ੳੁਮਰ ਦੋ ਕਿਲੇ ਦੀ ਭੋਂ ਚੋਂ ਦੋ ਕਮਰੇ ਮਸਾਂ ਜੁੜੇ ਸੀ ਤੂੰ ਤਾਂ ਖੇਤੀ ਦੇ ਸੰਦ ਵੀ ਰੱਖੇ ਨੇ ਹੋਰ ਵੀ ਖਰਚਾ ਵਧੀਅਾ ਕਰਦਾ ੲੇ ਕਿਤੇ ਕੰਜ਼ਰਾ ਅਾੜਤੀ ਤੋਂ ਤਾਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲਾੲੀ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਫੇਰ ਦੇਣ ਦੇ ਵਾਰੀ ਫਹਾ ਲੈ ਲਵੇ ਕਿੳੁਂਕਿ ਖੇਤੀ ਨਾਲ ਤਾਂ ਬੱਤੀ ਤੋਂ ਤੇਤੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ | ੳੁਹਨਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮੇਰਾ ਹਾਸਾ ਅਾ ਗਿਅਾ | ਮੈਂ ਕਿਹਾ, ” ਬਾਬਾ ਜੀ ਬੱਤੀ ਤੋਂ ਤੇਤੀ ਕਰਨੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇ ਹੁੰਦੇ ਨਹੀਂ | ਮੈਂ ਬਾਕੀ ਕਿਸਾਨਾਂ ਵਾਂਗ ਖੇਤੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਸਬਜ਼ੀਅਾਂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਕਰਦਾ ਰੋਜ਼ ਦੇ ਰੋਜ਼ ਪੈਸੇ ਕਮਾੳੁਂਦਾ | ਮੈਂ ਸਬਜ਼ੀਅਾਂ ਨੂੰ ਮੰਡੀ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਵੇਚਦਾ ਬਲਕਿ ਖੁਦ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਵੇਚਦਾ ਤਾਂ ਹੀ ਮੇਰੀ ਕਮਾੲੀ ਝੋਨੇ ਕਣਕ ਨਾਲੋਂ ਜਿਅਾਦਾ | ਤੁਹਾਡਾ ਸਾਰਾ ਟੱਬਰ ੲੇ. ਸੀ. ਬੈਠਦਾ ਤੇ ਕੰਮ ਕਾਮੇ ਕਰਦੇ ਨੇ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਟੱਬਰ ਦਿਨ ਰਾਤ ਅਾਪ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਤਾਂ ਕਿਤੇ ਜਾ ਕੇ ਬੱਤੀ ਤੋਂ ਤੇਤੀ ਹੁੰਦੇ ਅਾਂ ਬਾਬਾ ਜੀ | ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਚਾਚਾ ਪਾਲਾ ਬੋਲਿਅਾ ,” ਸਹੀ ਅਾ ਨਾਜਰਾਂ ਜੱਟ ਨੂੰ ਜਮੀਨ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਖੇਤੀ ਮਾਰਦੀ ੲੇ ੳੁਸ ਨੂੰ ਤਾਂ ੳੁਸ ਦੀ ਝੂਠੀ ਸ਼ਾਨ ਮਾਰਦੀ ੲੇ| ਜੇ ਝੂਠੀ ਸ਼ਾਨ ਛੱਡ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰੇ ਤਾਂ ਬੱਤੀ ਤੋਂ ਤੇਤੀ ਤਾਂ ਪੰਜਾਹ ਵੀ ਕਰ ਲਵੇ| ਚਾਚੇ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਸਾਰੇ ਹੱਸ ਪੲੇ ਤੇ ੳੁਸ ਦੀ ਹਾਂ ਚ ਹਾਂ ਮਿਲਾੳੁਣ ਲੱਗੇ |
ਸੁਖਦੀਪ ਕਰਹਾਲੀ

+1