ਦੇਖਾਂਗੇ ਬਾਰਾਂ ਕਿਸਦੇ ਵੱਜੇ ਹਨ?

ਸਾਰੇ ਹੱਸ ਪਏ ਪਰ ਰਾਮ ਪ੍ਰਸਾਦ ਬੋਲ ਪਿਆ “ਇਹ ਤਾਂ ਛੱਤੀ ਵਾਰ ਸੁਣਿਆ ਕੋਈ ਨਵੀ ਗੱਲ ਸੁਣਾ”।
ਰਾਮਪ੍ਰਸਾਦ ਜੀ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਬਾਰਾਂ ਵਾਲਾ ਵੀ ਛੱਤੀ ਵਾਰ ਸੁਣਿਆ ਪਰ ਕਾਹਲੇ ਕਿਉਂ ਪੈਂਦੇ ਹੋ ਅੱਗੇ ਸੁਣੋਂ। ਇਹ ਬਿੱਲਕੁਲ ਉਸਦੇ ਉਲਟ ਹੈ।
“ਕੱਲ ਮੈਂ ਚੂਹੇ ਉਪਰ ਹਾਥੀ ਚੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਦੇਖਿਆ”!
ਰਾਮਪ੍ਰਸਾਦ ਤੋਂ ਫਿਰ ਨਾ ਰਹਿ ਹੋਇਆ ਉਹ ਫਿਰ ਬੋਲ ਪਿਆ, “ਵਾਕਿਆ ਹੀ ਸਰਦਾਰ ਜੀ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰਾਂ ਵੱਜ ਗਏ ਨੇ, ਕਦੇ ਚੂਹੇ ਤੇ ਹਾਥੀ ਚੜਿਆ ਦੇਖਿਆ”?
“ਨਹੀਂ ਰਾਮਪ੍ਰਸਾਦ ਜੀ ਇੰਝ ਨਹੀ, ਕੱਲ੍ਹ ਮੈਂ ਸ਼ਹਿਰ ਗਿਆ, ਸ੍ਰੀ ਗਣੇਸ਼ ਜੀ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਸੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਪੰਡੀਏ ਪਾਲਕੀ ਬਣਾ ਕੇ ਸ੍ਰੀ ਗਨੇਸ਼ ਜੀ ਨੂੰ ਚੂਹੇ ਉੱਪਰ ਚੜਾਈ ਜਾਂਦੇ ਸਨ!
ਰਾਮਪ੍ਰਸਾਦ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਰਹੀ ਕਿ ਕੀ ਕਹੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਗਣੇਸ਼ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਪੁਰਾਣਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਚੂਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਬੌਂਦਲਿਆ ਜਿਹਾ ਹੋਰ ਪਾਸੇ ਤੁਰ ਪਿਆ,
“ਦੇਖ ਬਈ ਮਾਸਟਰ, ਇਹ ਧਰਮ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਹੈ ਇਸ ਵਿੱਚ ਚੁੱਟਕਲੇ ਬਾਜੀ ਕਾਹਦੀ?
ਇਸ ਵਾਰੀ ਗੁਰਭੇਜ ਦੀ ਥਾਂ ਮਾਸਟਰ ਸਰਮੁੱਖ ਬੋਲ ਪਿਆ, “ਰਾਮਪ੍ਰਸਾਦ ਜੀ ਵੈਸੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿਉਕਿ ਹੁਣ ਤੀਕ ਜਿੰਨੇ ਚੁੱਟਕਲੇ ਤੁਸੀਂ ਸੁਣਾਏ ਬਾਹਲੇ ਇੰਝ ਦੇ ਹੀ ਸੀ”। ਮਾਸਟਰ ਸਰਮੁੱਖ ਦੇ ਬੋਲਣ ਨਾਲ ਗੁਰਭੇਜ ਦਾ ਹੌਸਲਾ ਹੋਰ ਵੱਧ ਗਿਆ, ਉਹ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ, “ਰਾਮਪ੍ਰਸਾਦ ਜੀ, ਵੈਸੇ ਇੰਝ ਦੇ ਚੁੱਟਕੁਲੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੇ ਬਹੁਤ ਹਨ। ਕੋਈ ਉੱਲੂ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ, ਕੋਈ ਗਰੁੜ ਤੇ (ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਗਟਾਰ ਵਰਗਾ ਪੰਛੀ), ਕੋਈ ਬਲਦ ਤੇ, ਕੋਈ ਕੰਨਖਜੂਰੇ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਗਧੇ ‘ਤੇ, ਅਗਲੀ ਵਾਰੀ ਆਪਾਂ ਹੋਰ ਚੁੱਟਕਲੇਬਾਜੀ ਕਰਿਆ ਕਰਾਂਗੇ ਨਾਲੇ ਦੇਖਾਂਗੇ ਬਾਰਾਂ ਕਿਸਦੇ ਵੱਜੇ ਹਨ?”
ਪਰ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਾਸਟਰ ਰਾਮਪ੍ਰਸਾਦ ਉਸ ਮਹਿਫਲ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਹੀ ਨਹੀ।

Thanks ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਚਕਰ for sharing this great article