1K
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਤਾ ਮੈ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਬੇਬੇ ਦੀ ਨੁਹੂੰ ਬਣ ਜਾਵੇ ਪਰ ਲੰਬੜਦਾਰਾ ਦੇ ਘੁਰਾਣੇ ਨਾਲ ਸਾਡਾ ਕੋਈ ਮੇਲ ਜਿਹਾ ਨਹੀ ਸੀ।
ਇਕ ਪਾਸੇ ਬਾਪੂ ਤੁਰ ਗਿਆ ਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਇਸ਼ਕ ਬੇਬੇ ਦੇ ਹੰਝੂਆ ਦੇ ਅੱਗੇ ਅਮ੍ਰਿਤ ਕਮਜੋਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਵਕਤ ਨਾ ਰਿਹਾ ਅਧੂਰੇ ਸਾਰੇ ਚਾਅ ਰਹਿ ਗਏ, ਉਹਦਾ ਵੀ ਮਨ ਫਿੱਕਾ ਪੈ ਗਿਆ ।
ਕੈਨੇਡਾ ਤੋ ਉਹਦਾ ਕਦੇ ਕਦੇ ਫੋਨ ਆਉਣਾ ਬਸ ਝੂਠਾ ਜਿਹਾ ਦਿਲਾਸਾ ਦੇ ਕੇ ਕਹਿਣਾ ਮਾਤਾ ਜੀ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਹੁਣ। ਉਹਦੇ ਆਖਰੀ ਬੋਲ ਜਾਦੀ ਵਾਰ ਦੇ ਅੱਥਰੂ ਅੱਜ ਵੀ ਰੂਹ ਮੇਰੀ ਟੁੰਬਦੇ ਨੇ। ਅਕਸਰ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਤੂੰ ,” ਪਾਗਲ ਏ ਅਮ੍ਰਿਤ ਤੈਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਪੱਗ ਨਾਲ ਮੈਚਿੰਗ (Matching) ਕਰਨੀ ਨਹੀ ਆਉਣੀ।”
…ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਵਕਤ ਗੁਜਰਦਾ ਗਿਆ ਉਹ ਜਿੰਨੀ ਦਿਲ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸੀ ਉਨੀ ਹੀ ਦੂਰ ਹੋ ਗਈ…..
