ਏਸ ਨਗਰ ਦੇ ਵਾਸੀ ਕਿੰਨੇ ਭੋਲੇ ਨੇ,
ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਜੋ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਪ੍ਰਵਾਨ ਕਰੋ।
Two Lines Shayari
ਜੋ ਤਦਬੀਰਾਂ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦੇ ਤਕਦੀਰਾਂ ’ਤੇ ਲੜਦੇ ਲੋਕ।
ਸੱਚ ਬੋਲਣੋਂ ਡਰਦੇ ਕਿਉਂ ਨੇ ਧਰਮ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਲੋਕ।ਮੋਹਨ (ਡਾ.)
ਨਰਮ ਸੀ ਦਿਲ ਦੇ ਅਸੀਂ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਲੜਦੇ ਰਹੇ
ਭਾਵੇਂ ਜ਼ਾਬਰ ਸੀ ਜ਼ਮਾਨਾ ਸਾਹਮਣੇ ਅੜਦੇ ਰਹੇਓਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਰਾਹਤ
ਦੋਜ਼ਖ ਵੀ ਏਥੇ ਭੋਗੀਏ ਜੱਨਤ ਵੀ ਮਾਣੀਏ
ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਹੋਂਦ ਦਾ ਨਹੀਂ ਕਿਧਰੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹੋਰਅਜਾਇਬ ਚਿੱਤਰਕਾਰ
ਬੁਤਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਦੇ ਹਨ, ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ ਪੂਜਦੇ ਨੇ
ਘਰ ਵਿਚ ਗੁਆ ਕੇ ਰੱਬ ਨੂੰ, ਜੰਗਲਾਂ ‘ਚੋਂ ਟੋਲਦੇ ਨੇਸਰਵਣ
ਸਾਹ ਹਵਾ ‘ਚੋਂ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਲੈਣਾ ਹੈ, ਇਹ ਵੀ ਭੁਲ ਕੇ, ਵੇਖੋ,
ਆਦਮੀ ਜ਼ਹਿਰਾਂ ਤੇ ਧੂੰਆਂ, ਰਾਤ-ਦਿਨ ਫੈਲਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਧੂਰੀ
ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਸਹਿਣਾ, ਕੁਝ ਨਾ ਕਹਿਣਾ, ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣੀ ਬਾਤ ਹੈ
ਦੁੱਖ ਸਹਿਣਾ ਪਰ ਸਭ ਕੁਝ ਕਹਿਣਾ ਏਹੀ ਸ਼ੁਭ ਪ੍ਰਭਾਤ ਹੈ
ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਵਿਚ ਰੋ ਦੇਣਾ ਇਹ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਰਾਤ ਹੈ
ਦੁਖ ਸੰਗ ਲੜ ਕੇ ਕਵਿਤਾ ਕਹਿਣਾ ਇਹ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਦਾਤ ਹੈਕੁਮਾਰ ਵਿਕਲ
ਪਰਤ ਨਾ ਜਾਵੇ ਸੁਗੰਧੀ ਆਣ ਕੇ ਤੇਰੇ ਦਰੋਂ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਬਾਰ ਨੂੰ ਏਨਾ ਕੁ ਖੁਲ੍ਹਾ ਰਹਿਣ ਦੇਬੂਟਾ ਸਿੰਘ ਚੌਹਾਨ
ਜਦੋਂ ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਲੰਮੇਰੇ ਹੋਣ ਲੱਗੇ ਸੀ,
ਘਰਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਥੁੜਾਂ ਬਣ ਠਣਦੀਆਂ ਤੱਕੀਆਂ।ਸਤੀਸ਼ ਗੁਲਾਟੀ
ਮੇਰੀ ਬੋਤਲ ਵਿਚੋਂ ਪੀ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਪਏ ਘੂਰਨ
ਸਾਡੇ ਤੇ ਆਣ ਖਿੜਾਉਂਦੇ ਨੇ ਉਹ ਸਾਡੇ ਹੀ ਘਰ ਆ ਕੇਚਰਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪੰਨੂ
ਅੱਜ ਤਾਂ ਨੀਰ ਨਦੀ ਦਾ ਨਿਰਮਲ ਲਹਿਰਨ ਇਸ ਵਿਚ ਸਾਏ
ਕਲ ਤਕ ਖ਼ਬਰੋ ਕਿਰ ਕਿਰ ਕੰਧੀ ਨੀਰ ਇਹਦੇ ਗੰਧਲਾਏਡਾ. ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਨੇਕੀ
ਜਿਸ ਦਿਨ ਵੀ ਮੇਲ ਹੋਇਆ ਆਖਾਂਗੇ ‘ਨੂਰ’ ਉਸ ਨੂੰ,
ਇਸ ਵਾਰ ਫ਼ੈਸਲੇ ‘ਤੇ ਸੱਚ-ਝੂਠ ਨੂੰ ਨਿਤਾਰੇ।ਨੂਰ ਮੁਹੰਮਦ ਨੂਰ