ਐ ਨਜ਼ੂਮੀ ! ਹੱਥ ਮੇਰਾ ਹੋਰ ਗਹੁ ਦੇ ਨਾਲ ਵੇਖ,
ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਇਸ ‘ਤੇ ਸਜੀਲੇ ਸ਼ੋਖ਼ ਅੱਖਰ ਹੋਣਗੇ।
Sad Shayari Punjabi
ਨ ਹੱਸ ਕੇ ਬੋਲਿਆ ਕਲ੍ਹ ਦਾ, ਨਾ ਹਸ ਕੇ ਗਲ ਕੀਤੀ ਏ
ਸਵੱਲੀ ਕਰ ਨਜ਼ਰ ਆਪਣੀ ਮੈਂ ਚਿਰ ਤੋਂ ਗ਼ਮ ਹੰਢਾਇਆ ਏਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਦਰਸ਼ਨ
ਬੰਦਾ ਰਿਹਾ ਅਧੂਰਾ ਰਹੂ ਅਧੂਰਾ ਹੀ,
ਇਸ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਦੀ ਔਰਤ ਮਾਰ ਲਈ
ਜਦ ਹਾਕਿਮ ਨੇ ਖੋਹ ਲਈ ਹੱਥੋਂ ਮਾਲਾ ਵੀ,
ਫੇਰ ਬੜਾ ਤਰਸੇਂਗਾ ਇਕ ਤਲਵਾਰ ਲਈਰਬਿੰਦਰ ਮਸਰੂਰ
ਏਸ ਗੱਲੋਂ ਤਾਂ ਦਾਗ਼ੀ ਵੀ ਹੈਰਾਨ ਹੈ,
ਰਾਤ ਬੀਤਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਿਵੇਂ ਬਚ ਗਿਆ
ਹਿਜ਼ਰ ਦੀ ਸਾਣ ‘ਤੇ ਤਿੱਖੇ ਕੀਤੇ ਹੋਏ
ਜਿਸ ਦੇ ਦਿਲ ਉੱਤੇ ‘ ਚਲਦੇ ਗੰਡਾਸੇ ਰਹੇਦਾਗੀ ਗੜ ਸ਼ੰਕਰੀ
ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਉੱਡ ਜਾਣਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਵੀ ਹਵਾ ਬਣ ਕੇ
ਜੋ ਅਪਣੇ ਘਰ ‘ਚ ਬੈਠੇ ਨੇ ਜਮਾਨੇ ਦੇ ਖ਼ੁਦਾ ਬਣ ਕੇ
ਮੈਂ ਸੁਣਿਆਂ ਮੰਗਦਾ ਹੈ ਆਸਰਾ ਪਰਛਾਵਿਆਂ ਕੋਲੋਂ
ਜੋ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਹਰਿਕ ਬੇ-ਆਸਰੇ ਦਾ ਆਸਰਾ ਬਣ ਕੇਪ੍ਰੇਮ ਅਬੋਹਰਵੀ
ਤੂੰ ਵਿਦਾ ਹੋਇਉਂ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ’ਤੇ ਉਦਾਸੀ ਛਾ ਗਈ।
ਪੀੜ ਦਿਲ ਦੀ ਬੂੰਦ ਬਣ ਕੇ ਅੱਖੀਆਂ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ।
ਇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਸੌਗਾਤ ਜਿਹੜੀ ਪੀੜ ਸੈਂ ਤੂੰ ਦੇ ਗਿਉਂ,
ਅੰਤ ਉਹੀ ਪੀੜ ‘ਸ਼ਿਵ’ ਨੂੰ ਖਾਂਦੀ-ਖਾਂਦੀ ਖਾ ਗਈ।ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ
ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਬਾਤ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਵੀ ਹਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ
ਹੁਸਨ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਚਲਾਉਂਦੇ ਵੀ ਹਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ
ਅੱਜ ਦੇ ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਹੈ ਐਨਾ ਨੀਵਾਂ
ਅਜ ਤਾਂ ਇਨਸਾਨ ਕਹਾਉਂਦੇ ਵੀ ਹਾਯਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈਜਨਾਬ ਦੀਪਕ ਜੈਤੋਈ
ਸੰਝ-ਸਵੇਰਾ ਖ਼ਬਰਾਂ ਛਪੀਆਂ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਭੋਗ ਦੀਆਂ,
ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਨਾ ਮੁੜ ਕੇ ਆਏ ਗੱਭਰੂ ਪੋਤੇ ਬਾਬੇ ਦੇ।ਨੂਰ ਮੁਹੰਮਦ ਨੂਰ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਅੱਗ ਅੰਦਰ ਠਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਮੌਤ ਦਾ ਸਾਮਾਨ ਇਹਨਾਂ ਕਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਆਪਣੇ ਹੀ ਦਿਲ ‘ਚ ਖੰਜਰ ਖੋਭ ਕੇ ਬੈਠੇ ਨੇ ਜੋ
ਇਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਰੇਸ਼ਮਾਂ ਦੇ ਪਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇਅਗਿਆਤ
ਵਿਛੜਨਾ ਚਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਹੁਣ
ਅਰਥ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਦੇ ਜਾਨਣ ਲਈਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ ‘
ਆ ਵਿਖਾਵਾਂ ਤੈਨੂੰ ਸੀਨਾ ਚੀਰ ਕੇ
ਕਿੰਜ ਗ਼ਮਾਂ ਸੰਗ ਚੂਰ ਹਾਂ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਸੁਖਵਿੰਦਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤ
ਆਦਮੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਕਰਦੀ ਅਗਵਾਈ ਗਜ਼ਲ।
ਚਕਲਿਆਂ ‘ਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਹੁਣ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਆਈ ਗਜ਼ਲ।ਸੁਲਤਾਨ ਭਾਰਤੀ