ਪਿਆਰ ਦੇ ਅਸੂਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਪਿਆਰ ਸਾਰੇ ਅਸੂਲ ਤੋੜ ਕੇ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਨੀ ਤੂੰ ਨੱਚ ਅੜੀਏ ਬੋਲੀ ਚੱਕ ਅੜੀਏ
ਨੀਂ ਤੂੰ ਅੱਗ ਦੇ ਭੰਬੂਕੇ ਵਾਂਗੂੰ ਮੱਚ ਅੜੀਏ
ਕਿੰਨਾ ਫ਼ਿਕਰ ਗ਼ਜ਼ਲਗੋ ਕਰਦੇ ਨਿੱਕੀ ਇਕ ਸਿਹਾਰੀ ਦਾ
ਐਪਰ ਚੇਤਾ ਭੁਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਦਿਲ ’ਤੇ ਚਲਦੀ ਆਰੀ ਦਾ
“ਫਲਾਣਾ (ਲਾਲ ਸਿੰਘ) ਜੋਰੋ ਦਾ ਗੁਲਾਮ ਵੇ ਜੋਰੋ ਖਸਮ ਬਣੀ
ਪਿੱਛੇ ਤਾਂ ਲਾਇਆ ਯਾਰ ਨੀ ਆਪ ਮੂਹਰੇ ਚਲੀ
ਰਾਹ ਵਿਚ ਆਇਆ ਮੁਲਤਾਨ ਨੀ ਖਸਮਾ ਛੋੜ ਚਲੀ”
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਰਾਈਂ।
ਜੇ ਤੈਂ ਮੇਲੇ ਜਾਣੈਂ ਮੁੰਡਿਆ,
ਸਹੁਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੀ ਜਾਈਂ।
ਪਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤੇਰਾ ਸਹੁਰਾ ਹੋਉ,
ਗੱਜ ਕੇ ਫਤਹਿ ਗਜਾਈਂ।
ਭੁੱਲ ਕੇ ਲੋਭਾਂ ਨੂੰ ……….,
ਸ਼ੋਭਾ ਖੱਟ ਕੇ ਆਈਂ।
ਝਿਉਰਾਂ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਤੇਰੀ ਲੱਗੀ ਵੇ ਦੋਸਤੀ,
ਆਉਦਾ ਜਾਂਦਾ ਚੱਬ ਛੱਲੀਆਂ,
ਵੇ ਬਸ਼ਰਮਾ ਤੈਨੂੰ ਛੱਡ ਚੱਲੀਆਂ,
ਵੇ ਬਸ਼ਰਮਾ ……….,
ਪੈਰ ਨੰਗੇ ਜ਼ੁਲਫ਼ ਉਲਝੀ ਇੱਕ ਪਰਛਾਈ ਜਿਹੀ,
ਕਬਰ ਮੇਰੀ ’ਤੇ ਸੀ ਆਈ ਇੱਕ ਪੁਸਤਕ ਧਰ ਗਈ।
ਨੀ ਦੋ ਕਿੱਕਰ ਦੇ ਡੰਡੇ
ਨੀ ਦੋ ਬੇਰੀ ਦੇ ਡੰਡੇ
ਕਿੱਧਰ ਗਏ ਨੀ ਸੱਸੇ
ਆਪਣੇ ਰੌਣਕੀ ਬੰਦੇ
ਨੌਕਰ ਉੱਠਗੇ ਨੀ ਨੂੰਹੇਂ
ਆਪਣੇ ਰੌਣਕੀ ਬੰਦੇ
ਜਾਂ
ਕਦੋਂ ਆਉਣਗੇ ਸੱਸੇ
ਆਪਣੇ ਰੌਣਕੀ ਬੰਦੇ
ਜਾਂ
ਛੁੱਟੀ ਆਉਣਗੇ ਨੂੰਹੇਂ
ਆਪਣੇ ਰੌਣਕੀ ਬੰਦੇ।
ਸੱਚ ਨੂੰ ਤਮੀਜ਼ ਹੈਨੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ,
ਝੂਠ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕਿੰਨਾ ਮਿੱਠਾ ਬੋਲਦਾ
ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਹਾਸੇ ਵੰਡ ਸੱਜਣਾ
ਦਿਲ ਤੋੜਨ ਦਾ ਕੰਮ ਬੇਈਮਾਨ ਕਰਦੇ ਆ !
ਬਣ ਠਣ ਕੇ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਆਈਆਂ
ਬਣ ਠਣ ਕੇ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਆਈਆਂ
ਆਈਆਂ ਪਟੋਲਾ ਬਣ ਕੇ
ਕੰਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਿੱਪਲ ਪੱਤੀਆਂ
ਬਾਹੀਂ ਚੂੜਾ ਛਣਕੇ
ਗਿੱਧਾ ਜੱਟੀਆਂ ਦਾ ਦੇਖ ਸ਼ੌਕੀਨਾ ਖੜ੍ਹ ਕੇ
ਗਿੱਧਾ ਜੱਟੀਆਂ ਦਾ ਦੇਖ ਸ਼ੌਕੀਨਾ ਖੜ੍ਹ ਕੇ
ਕੀ ਕਵੀਆਂ ਦਾ ਆਉਣਾ ਜਾਣਾ ਕੀ ਮਸਤੀ ਸੰਗ ਟੁਰਨਾ
ਠੁਮਕ ਠੁਮਕ ਜੇ ਨਾਲ ਨਾ ਚਲਣ ਸਜ ਲਿਖੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ