ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਖਾਰੇ।
ਖਾਰੇ ਦੀ ਇੱਕ ਨਾਰ ਸੁਣੀਂਦੀ,
ਉਡਦੇ ਪੰਛੀ ਮਾਰੇ।
ਮੱਥਾ ਤਾਂ ਓਹਦਾ ਚੰਦ ਚੌਦ੍ਹਵੀਂ,
ਨੈਣੀ ਚਮਕਣ ਤਾਰੇ।
ਸੱਚੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਨੂੰ ……
ਨਾ ਝਿੜਕੀਂ ਮੁਟਿਆਰੇ।
ਦੋ ਛੜਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਢੋਲਕੀ,
ਰੋਜ਼ ਸਵੇਰੇ ਖੜਕੇ,
ਨੀ ਮੇਲਾ ਛੜਿਆਂ ਦਾ,
ਦੇਖ ਚੁਬਾਰੇ ਚੜਕੇ,
ਨੀ ਮੇਲਾ ……….,
ਪੱਖਪਾਤੀ ਹੋਏ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਇਹ ਨੇਮ ਨਫ਼ਰਤ ਉਤੇ ਵੀ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਜਨਮ ਜਨਮ ਦੇ ਪਿੰਗਲੇ, ਪਿੰਗਲੀ ਮਾਂ ਦੇ ਜਾਏ।
ਪੌਣਾਂ ਪੁਣ ਕੇ ਸਾਗਰ ਕੱਢ ਕੇ, ਕੋਹੜ ਕਮਾਵਣ ਆਏ।
ਤੂੰ ਤਾਂ ਕੁੜੀਏ ਬਾਹਲੀ ਸੋਹਣੀ
ਘਰ ਵਾਲਾ ਤੇਰਾ ਕਾਲਾ
ਉਹ ਨਾ ਕਰਦਾ ਕੰਮ ਦਾ ਡੱਕਾ
ਤੂੰ ਕਰਦੀ ਐਂ ਬਾਹਲਾ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਕਹਿਨਾਂ ਕੁੜੀਏ
ਤੂੰ ਵੱਟ ਲੈ ਹੁਣ ਟਾਲਾ
ਤੂੰ ਪਈ ਫੁੱਟ ਵਰਗੀ
ਭੂੰਡ ਤੇਰੇ ਘਰ ਵਾਲਾ।
ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਬਦਲਾਅ ਲਿਆ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤੇ
ਹਰੇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਲੱਗੀ ਅੱਗ ਫਿਰਾਕ ਦੀ, ਵਿਚ ਸੀਨੇ
ਉੱਤੇ ਲੱਗੀ ਝੜੀ ਚਸ਼ਮੇ ਨਮ ਦੀ ਏ
ਦਿਲੀ ਸੋਜ ਅੰਦਰ, ਆਹੇ ਸਰਦ ਉਪਰ
ਵੇਖੋ ਅੰਗ ਉੱਤੇ ‘ ਬਰਫ਼ ਜੰਮਦੀ ਏ
ਪੰਜਾਂ ਦਾ ਮਾਮੀਏ ਲੌਂਗ ਘੜਾ ਲੈ
ਸੱਤਾਂ ਦੀ ਘੜਾ ਲੈ ਨੱਥ ਮਛਲੀ
ਤੇਰੀ ਸੁੱਥਣ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗੀ ਸੀ
ਛੜਿਆਂ ਚਬਾਰੇ ਜਾ ਕੇ ਕਸ ‘ਲੀ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਖਾਰੀ।
ਕੀ ਸਾਂਢੂ ਦੀ ਦੋਸਤੀ,
ਕੀ ਖੁਸਰੇ ਦੀ ਯਾਰੀ।
ਬਾਝੋਂ ਨਾਰੀ ਕੀ ਐ ਨਰ,
ਬਾਂਝੋ ਨਰ ਕੀ ਨਾਰੀ।
ਨਰ ਤੇ ਨਾਰੀ ਤਾਂ….
ਪਿਆਰੇ ਸਣੇ ਪਿਆਰੀ।
ਥਾਲੀ ਉੱਤੇ ਥਾਲੀ,
ਥਾਲੀ ਉੱਤੇ ਛੰਨਾ ਜਾਲਮਾ,
ਵੇ ਮੈਂ ਰੁੱਸੀ ਕਦੇ ਨਾ ਮੰਨਾ ਜਾਲਮਾ,
ਵੇ ਮੈ ……,
ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਹੰਝੂ ਬਣਨ ਦੀ ਦਾਸਤਾਂ ਲਿਖੋ,
ਕੁਫ਼ਰ ਦੀ ਛਾਤੀ ‘ਤੇ ਮੇਰਾ ਵੀ ਵਾਕਿਆ ਲਿਖੋ।
ਜਰਦਾ-ਜਰਦਾ-ਜਰਦਾ
ਲੱਗੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਤੋਂ
ਪੈ ਗਿਆ ਅਕਲ ਤੇ ਪਰਦਾ
ਵਿਛੋੜੇ ਨੇ ਜਿੰਦ ਖਾ ਲਈ
ਸਾਨੂੰ ਤੇਰੇ ਬਾਝ ਨਹੀਂ ਸਰਦਾ
ਹੁਣ ਨੂੰ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੀ
ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਂ ਜਾਣ ਨੂੰ ਨਾ ਦਿਲ ਕਰਦਾ।
ਮੁੱਕਿਆਂ ਸਾਹਾਂ ਤੋਂ
ਪਤਾ ਪੁੱਛੇਗਾ ਘਰ ਦਾ।