ਆਰੀ! ਆਰੀ! ਆਗੇ!
ਪਹਿਲੀ ਚਾਂਗ ਦਾਦੀ ਨੇ ਮਾਰੀ।
ਆਉਣਾ ਇਸ ਜੱਗ ਤੇ,
ਜੰਮਣਾ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ।
ਫੇਰ ਚਾਂਗ ਮਾਂ ਨੇ ਮਾਰੀ,
ਮਾਂ ਹੈ ਬੜੀ ਪਿਆਰੀ।
ਲਾਵਾਂ ਕੂੜ ਦੀਆਂ…..
ਤੂੰ ਜਿੱਤਿਆ, ਮੈਂ ਹਾਰੀ।
ਪੂਣੀ ਦੇ ਜਾ ਵੇ,
ਮੈ ਬੁਲਬੁਲ ਤੂੰ ਕਾਂ,
ਪੂਣੀ ……,
ਪੀੜ ਦਿਲ ਦੀ ਹੂਕ ਬਣ ਕੇ ਪਾਏਗੀ ਉੱਚਾ ਮੁਕਾਮ,
‘ਮਹਿਕ’ ਦੇ ਹੋਠਾਂ ਨੂੰ ਛੂਹ ਕੇ ਰਾਗਣੀ ਹੋ ਜਾਏਗੀ।
ਸੁਣ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਨੱਚਣ ਵਾਲੀਏ
ਨੱਚਦੀ ਲੱਗਦੀ ਪਿਆਰੀ
ਭੈਣ ਤੇਰੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਾਂ
ਤੈਨੂੰ ਬਣਾ ਲਾਂ ਸਾਲੀ
ਆਪਾਂ ਦੋਨੇ ਚੜ੍ਹ ਚੱਲੀਏ
ਮੇਰੀ ਬੋਤੀ ਝਾਂਜਰਾਂ ਵਾਲੀ
ਬੋਤੀ ਨੇ ਛੜ ਚੱਕ ਲਈ
ਜੁੱਤੀ ਡਿੱਗ ਪਈ ਸਿਤਾਰਿਆਂ ਵਾਲੀ
ਡਿੱਗ ਪਈ ਤਾਂ ਡਿੱਗ ਪੈਣ ਦੇ
ਤੈਨੂੰ ਇੱਕ ਦੀਆਂ ਸਮਾ ਹੂੰ ਚਾਲੀ
ਚਾਲ੍ਹੀਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾਵਾਂ
ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਭਾਰੀ
ਮਿੰਨਤਾਂ ਕਰਦੇ ਦੀ
ਰਾਤ ਗੁਜ਼ਰ ਗਈ ਸਾਰੀ।
ਵਕਤ ਨਾ ਗੁਆਉ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਰਨਾ ਕੀ ਹੈ… ਨਹੀਂ ਤਾਂ
ਵਕਤ ਤੈਅ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ ਤੁਹਾਡਾ ਕਰਨਾ ਕੀ ਹੈ..
ਦਾਗ਼ ਮਚ ਉੱਠੇ ਜਿਗਰ ਮਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਐਤਕੀਂ
ਸੜ ਗਿਆ ਘਰ ਦੇ ਚਿਰਾਗਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਘਰ ਐਤਕੀਂ
ਕਰਨੀਆਂ ਪਈਆਂ ਉਡੀਕਾਂ ਤੇਰੀਆਂ, ਢੋਣੇ ਪਏ
ਕਲੀਉਂ ਕੂਲੀ ਜਾਨ ਤੇ ਆਸਾਂ ਦੇ ਪੱਥਰ ਐਤਕੀਂ
ਲਾੜਿਆ ਕੀ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਪਿਓ ਦਾ ਨੌਂ
ਦੱਸ ਕੌਣ ਜੁ ਤੇਰਾ ਗੌਤ
ਪਿਓ ਦਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਨੌਂ ਨਾ ਜਾਣਾ
“ਭੈਣ ਦੇਣੇ” ਮੇਰਾ ਗੋਤ
ਕਾਲੀ ਕੁੜਤੀ, ਲਾਲ ਜ਼ੰਜੀਰੀ,
ਕਿਓਂ ਤੈਂ ਕੁੜੀਏ ਪਾਈ।
ਸਿਰ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹਰਾ ਡੋਰੀਆ,
ਸੁੱਥਣ ਨਾਲ ਸਜਾਈ।
ਕੁੜਤੀ ਅੱਡ ਦੀ ਸੁੱਥਣ ਅੱਡ ਦੀ,
ਕਿਉਂ ਕੀਤੀ ਚਤਰਾਈ।
ਲੰਬੀ ਸੁਰਮੇ ਦੀ….
ਕਾਹਤੋਂ ਧਾਰੀ ਲਾਈ ?
ਡਾਅ ਚਰਖਾ ਮੈ ਕੱਤਣ ਲੱਗੀ,
ਪੂਣੀ ਲੈ ਗਿਆ ਕਾਂ,
ਵੇ ਕਾਵਾਂ ਕਾਵਾਂ ਪੂਣੀ ਦੇ ਜਾ,
ਲੈ ਕੇ ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਂ,
ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਮੋਰਾਂ ਤੋਂ ਕਾਂ, ਕਾਵਾਂ ਤੋਂ ਮੋਰ,
ਰੱਬ ਦੀ ਮਾਇਆ ਹੈ ਇਹ ਜਾਂ ਹੈ ਮਾਇਆ ਦੀ ਬਰਕਤ ਲਿਖੀਂ।
ਸੁਣ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਨੱਚਣ ਵਾਲੀਏ
ਨੱਚਦੀ ਲੱਗਦੀ ਪਿਆਰੀ
ਭੈਣ ਤੇਰੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਾਂ
ਤੈਨੂੰ ਬਣਾਲਾਂ ਸਾਲੀ
ਤੇਰੇ ਅੰਗੀਏ ਨੂੰ
ਚਿਪਸ ਲਵਾ ਦਿਆਂ ਕਾਲੀ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਭਾਵੇ ਕਿੰਨੇ ਵੀ ਤੁਫ਼ਾਨਾਂ ਨਾਲ ਕਿਉਂ ਨਾ ਘਿਰੀ ਹੋਵੇ
ਜੇ ਉਹ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਨਾਲ ਹੈ ਤਾਂ ਹਰ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਕਿਸ਼ਤੀ ਕਿਨਾਰੇ ‘ਤੇ ਲੱਗੇਗੀ