ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਤੁਰੋਗੇ ਕਿਨਾਰੇ ਕਿਨਾਰੇ।
ਨਾ ਸਮਝੋਗੇ ਲਹਿਰਾਂ ਦੇ ਕਦ ਤੱਕ ਇਸ਼ਾਰੇ।
ਚਿਰਾਂ ਤੋਂ ਨੇ ਕਲੀਆਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਚ ਛਾਲੇ,
ਕਲਾਕਾਰ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਖੇੜਾ ਪੁਕਾਰੇ।
sad shayari punjabi
ਮੇਰੇ ਖ਼ਾਬਾਂ ਦੇ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ
ਤੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ‘ਚ ਉਡਦੀ ਰੇਤ ਵਿਚ ਤਰਨਾ ਪਿਆਜਸਵਿੰਦਰ
ਫੁੱਲ ਦੀ ਪੱਤੀ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕੋਈ ਹਾਦਸਾ
ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਪੱਥਰ ਹੀ ਠੋਕ੍ਹਰ ਵਾਸਤੇਹਰਭਜਨ ਸਿੰਘ ਹੁੰਦਲ
ਆਲ੍ਹਣੇ ਥੋਨੂੰ ਮੁਬਾਰਕ ਪੰਛੀਉ,
ਆਦਮੀ ਕੋਲੇ ਅਜੇ ਵੀ ਘਰ ਨਹੀਂ।ਨਰਿੰਦਰ ਮਾਨਵ
ਕਦੇ ਹੈ ਗੀਤ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਕਦੇ ਤਲਵਾਰ ਦਾ ਮੌਸਮ
ਕਦੇ ਤਾਂ ਤਲਬ ਬਰਫ਼ਾਂ ਦੀ ਕਦੇ ਅੰਗਿਆਰ ਦਾ ਮੌਸਮ
ਜ਼ੁਲਮ ਦੀ ਹੱਦ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਸਿਤਮ ਦੀ ਸਿਖ਼ਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ
ਕਿ ਹੁਣ ਹੈ ਖ਼ਤਮ ਹੋਵਣ ਤੇ ਤੇਰੇ ਹੰਕਾਰ ਦਾ ਮੌਸਮਹਰਭਜਨ ਸਿੰਘ ਹੁੰਦਲ
ਤਲਖ਼ ਫ਼ਿਜ਼ਾ, ਬੇਦਰਦ ਹਵਾ, ਤਨਹਾਈ ਦਾ ਸਹਿਰਾ ਵੀ ਹੈ।
ਬੇਮੌਸਮ ਵਿਚ ਖਿੜ ਕੇ ਜਿਊਂਦੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਇਕ ਸਜ਼ਾ ਵੀ ਹੈ।ਸਵਰਨ ਚੰਦਨ
ਨਾ ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਰੁੱਖ ਸੀ ਕਿਧਰੇ ਨਾ ਛਤਰੀ ਹਥ ਮੇਰੇ
ਮੈਂ ਸਧਰਾਂ ਦੀ ਧੁੱਪੇ ਸੜਦਿਆਂ ਸਿਖ਼ਰ ਦੁਪਹਿਰ ਗੁਜ਼ਾਰੀਸ਼ਰੀਫ਼ ਕੁੰਜਾਹੀ
ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਜਾ ਰਿਹੈ ਜੋ ਤੱਕਦਾ ਕਿਧਰੇ ਹੈ ਹੋਰ,
ਹਾਂ ’ਚ ਹਾਂ ਭਰਦਾ ਹੈ ਮੇਰੀ ਸੋਚਦਾ ਕੁਝ ਹੋਰ ਹੈ।ਮੱਖਣ ਕ੍ਰਾਂਤੀ
ਦਾਗ਼ ਮੱਚ ਉੱਠੇ ਜਿਗਰ ਦੇ ਮਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਐਤਕੀਂ।
ਸੜ ਗਿਆ ਘਰ ਦੇ ਚਿਰਾਗ਼ ਨਾਲ ਹੀ ਘਰ ਐਤਕੀਂ।ਤਖ਼ਤ ਸਿੰਘ (ਪ੍ਰਿੰ.)
ਮੈਂ ਸਦਾ ਲੜਦਾ ਰਿਹਾ ਤੁਫ਼ਾਨ ਤੇ ਝੱਖੜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ,
ਤੂੰ ਕਿਹੀ ਕਿਸ਼ਤੀ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਡੋਬ ਕੇ ਤਰਦੀ ਰਹੀ।ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਗਰੇਵਾਲ
ਅੱਖਰ ਅੱਖਰ ਵਹਿ ਗਿਆ ਅੱਖਾਂ ‘ਚੋਂ ਤੇਰਾ ਨਾਮ
ਵਰਕਾ ਵਰਕਾ ਹੋ ਗਿਆ ਦਿਲ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਦਾ
ਹਾਸੇ ਹਾਸੇ ਵਿਚ ਹੀ ਇਸਨੂੰ ਫੋਲ ਬੈਠੀ ਮੈਂ
ਹਰ ਇਕ ਸਫ਼ਾ ਹੀ ਰੋ ਪਿਆ ਦਿਲ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਦਾਮਨਪ੍ਰੀਤ
ਸੌਖਾ ਏ ਵਿਛੋੜਾ ਵੀ ਮਿਲਣਾ ਵੀ ਖਰੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ।
ਜਿੱਧਰ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਕੀਤੀ ਓਧਰ ਹੀ ਧਰੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ।ਉਸਤਾਦ ਬਰਕਤ ਰਾਮ ਯੁਮਨ