ਕੀ ਕਵੀਆਂ ਦਾ ਆਉਣਾ ਜਾਣਾ ਕੀ ਮਸਤੀ ਸੰਗ ਟੁਰਨਾ
ਠੁਮਕ ਠੁਮਕ ਜੇ ਨਾਲ ਨਾ ਚਲਣ ਸਜ ਲਿਖੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ
pyar shayari punjabi
ਸਫ਼ਰ ਤੇ ਚੱਲੇ ਹੋ ਜੇਕਰ ਤਾਂ ਚਲੋ ਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਭੁਲ ਕੇ
ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਤੋਂ ਦੁਆਵਾਂ ਲਉ ਤੇ ਰਾਹਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਪੁੱਛੋਸੁਖਵੰਤ ਸਿੰਘ
ਦਿਲ ਦੇ ਗ਼ਮ ਦੀ ਦਾਸਤਾਂ ਕਹਿ ਦਿਆਂ ਜਾਂ ਨਾ ਕਹਾਂ,
ਕਹਿਕਿਆਂ ਦੇ ਦਰਮਿਆਂ ਕਹਿ ਦਿਆਂ ਜਾਂ ਨਾ ਕਹਾਂ।ਉਂਕਾਰ ਪ੍ਰੀਤ
ਸਵੇਰ ਉਠਦੇ ਹੀ ਪਹਿਲਾਂ ਪੜ੍ਹੇ ਚਿਹਰਾ ਉਹ ਮੇਰਾ ਹੀ,
ਇਹ ਦਿਲ ਚਾਹੇ ਕਿ ਮੈਂ ਵੀ ਸੁਬਹਾ ਦਾ ਅਖ਼ਬਾਰ ਬਣ ਜਾਵਾਂ।ਗੁਰਚਰਨ ਕੌਰ ਕੋਚਰ
ਸਾਗਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਿੱਪੀ ਵਾਂਗੂੰ ਛੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਂ ਰੁਲਦੇ,
ਬੂੰਦ ਸਵਾਂਤੀ ਬਣ ਕੇ ਮੋਤੀ ਪਿਆਰ ਬਣਾ ਗਿਆ ਤੇਰਾ।ਹਾਕਮ ਸਿੰਘ ਨੂਰ
ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਕਰੜਾ ਪਹਿਰਾ ਕਾਲੀ ਬੋਲੀ ਰਾਤ ਦਾ।
ਫਿਰ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਰੌਸ਼ਨ ਸੁਪਨਾ ਵੇਖਦੀਆਂ ਪਰਭਾਤ ਦਾ।ਅਜਾਇਬ ਚਿੱਤਰਕਾਰ
ਸੁੱਕਾ ਪੱਤਾ ਨਾਲ ਹਵਾਵਾਂ ਲੜਿਆ ਹੈ।
ਪੇਸ਼ ਗਈ ਨਾ ਜਦ ਆਖ਼ਿਰ ਨੂੰ ਝੜਿਆ ਹੈ।ਕੇਸਰ ਸਿੰਘ ਨੀਰ
ਭਰੀ ਭਰੀ ਜਿਹੀ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ੋਖ਼ ਸ਼ੋਖ਼ ਟਾਣ੍ਹ ਵੱਲ
ਗੋਰੀ ਗੋਰੀ ਬਾਂਹ ਖ਼ਿਆਲ ਦੀ ਉਲਾਰ ਕੇ ਵਿਖਾਤਖ਼ਤ ਸਿੰਘ
ਤ੍ਰੇਲ ‘ਚ ਭਿੱਜੇ ਫੁੱਲ ਇਹ ਕਿੰਨੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਦੇ ਨੇ।
ਪੱਤਿਆਂ ਉੱਤੇ ਜਿਉਂ ਪਾਣੀ ਦੇ ਦੀਵੇ ਜਗਦੇ ਨੇ।ਪਰਮਜੀਤ ਕੌਰ ਮਹਿਕ
ਲੈ ਕੇ ਗਠੜੀ ਅਮਲ ਦੀ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਜੀ ਚਲ ਤੁਰੇ
ਸੁਰਗਾਂ ਨਰਕਾਂ ਤੋਂ ਨਿਆਰਾ ਇਕ ਚੁਬਾਰਾ ਮਿਲ ਗਿਆਧਨੀ ਰਾਮ ਚਾਤ੍ਰਿਕ
ਰੀਝ ਮੇਰੀ ਦੇ ਪਿਆਸੇ ਮਿਰਗ ਨੂੰ ਹੈ ਲੰਮੀ ਤਲਾਸ਼
ਦਰਦ ਦੀ ਰੋਹੀ ‘ਚੋਂ ਉਸ ਲਈ ਨਦੀ ਕੋਈ ਟੋਲਾਂ ਕਿਵੇਂਸ਼ੇਖਰ
ਕੀ ਸੀ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਤੇਰਾ, ਕਿੱਧਰ ਨੂੰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਏਂ।
ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਰਾਤ ਬਾਕੀ ਦੀਵੇ ਬੁਝਾ ਰਿਹਾ ਏਂ।ਕੁਲਵੰਤ ਜ਼ੀਰਾ