punjabi sithniyan

ਤੇਰਾ ਬੇ ਬਚੋਲਿਆ ਪੁੱਤ ਜੀਵੇ
ਬੇ ਕੋਈ ਸਾਡਾ ਵਧੇ ਪਰਬਾਰ
ਐਸਾ ਬੂਟਾ ਲਾ ਦਿੱਤਾ
ਜਿਹੜਾ ਸਜੇ ਬਾਬਲ ਦੇ
ਬੇ ਜੀਵਣ ਜੋਕਰਿਆ ਬੇ-ਬਾਰ

ਸੂਤ ਦੇ ਲੱਡੂ ਬੱਟਾਂਗੇ
ਬਚੋਲੇ ਦਾ ਜੁੰਡਾ ਪੱਟਾਂਗੇ
ਪੀਰ ਪਖੀਰ ਧਿਆਮਾਂਗੇ
ਬਚੋਲੇ ਨੂੰ ਪੁੱਠਾ ਲਟਕਾਮਾਂਗੇ
ਬੜੇ ਬਡੇਰੋ ਮੰਨਾਂਗੇ (ਬੜੇ ਜਠੇਰੇ ਮੰਨਾਂਗੇ)
ਬਚੋਲਣ ਦੇ ਪਾਸੇ ਭੰਨਾਂਗੇ
ਚੰਨ ਦੀ ਟਿੱਕੀ ਦੇਖਾਂਗੇ
ਬਚੋਲਣ ਦੇ ਪਾਸੇ ਸਕਾਂਗੇ (ਬਚੋਲੇ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਛੇਕਾਂਗੇ)

ਕੀ ਭੱਜਿਆ ਫਿਰੇਂ ਬਚੋਲਿਆ
ਕੀ ਬਣਿਆ ਫਿਰੇਂ ਤੂੰ ਮੁਖਤਿਆਰ
ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਨੂੰ ਪੈਣਗੇ ਖੌਸੜੇ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਚੂਹੀ ਰੱਖੀਂ
ਬੇ ਬੱਡਿਆ ਚੌਧਰੀਆ ਬੇ-ਤਿਆਰ

ਅੱਜ ਦੀ ਘੜੀ ਬਚੋਲਣੇ ਨੀ
ਤੈਨੂੰ ਸਭ ਦੱਸੀਆਂ ਤੈਨੂੰ ਸਭ ਪੁੱਛੀਆਂ
ਡੋਲਾ ਘਰ ਵਿਚ ਆ ਲੈਣ ਦੇਹ
ਮਗਰੋਂ ਤਾਂ ਬੱਸ ਪੈਣੀਆਂ ਨੇ ਜੁੱਤੀਆਂ

ਕੁੜਮੋ ਕੁੜਮੀ ਸੱਦ ਪੁੱਛੀਆਂ
ਬਚੋਲੇ ਦੀ ਪਿੱਠ ਵਿਚ ਸੱਤ ਜੁੱਤੀਆਂ
ਕੁੜਮੋ ਕੁੜਮੀ ਸੱਗੇ ਰੱਤੀਆਂ
ਬਚੋਲੇ ਨੂੰ ਦੇਵਾਂ ਤੱਤੀਆਂ ਤੱਤੀਆਂ

ਬਚੋਲੇ ਦੀ ਛੱਤ ਉੱਤੇ ਕਾਂ ਬੋਲੇ
ਬਚੋਲਾ ਰੋਵੇ ਮਾਂ ਕੋਲੇ
ਕਹਿੰਦਾ ਜੁੱਤੀ ਘਸਾ ਕੇ ਸਾਕ ਕਰਾਇਆ
ਅਗਲਿਆਂ ਨੇ ਮੇਰਾ ਮੁੱਲ ਨਾ ਪਾਇਆ

ਬਚੋਲਣ ਫਿਰਦੀ ਰੁੱਸੀ ਰੁੱਸੀ
ਹਾਇ ਬੇ ਮੇਰੀ ਜਾਤ ਨਾ ਪੁੱਛੀ
ਬਚੋਲਾ ਫਿਰਦਾ ਰੁੱਸਿਆ ਰੁੱਸਿਆ
ਹਾਇ ਬੇ ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਨਾ ਪੁੱਛਿਆ
ਹਾਇ ਬੇ ਮੇਰਾ ਗੋਤ ਨਾ ਪੁੱਛਿਆ

ਥੋਡੀ ਤੂੜੀ ਗਲਦੀ ਸੀ
ਸਾਡੀ ਮੈਸ੍ਹ ਭੁੱਖੀ ਮਰਦੀ ਸੀ
ਬਚੋਲਿਆ ਭਲੇ ਰਲਾਏ ਸਾਕ ਜੀ
ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਤੇ ਛੱਡੀ ਸੀ
ਪਰ ਤੈਂ ਕੱਚੀ ਵੱਢੀ ਸੀ
ਬਚੋਲਿਆ ਪਾਰੇ ਦੀ ਭਰੀ ਪਰਾਤ ਜੀ
ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ ਕਮਾਰੇ ਸੀ
ਧੀ ਵਾਲੇ ਗਰਜਾਂ ਮਾਰੇ ਸੀ
ਦੋਹਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਲਈ ਛਾਪ ਜੀ

ਜਾਂਦੀ ਕੁੜੀਏ ਚੱਕ ਲਿਆ ਸੜਕ ਤੋਂ ਡੋਈ
ਨੀ ਪਹਿਲਾਂ ਮੁੰਡਾ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ
ਲਾਵਾਂ ਵਾਲੇ ਦਾ ਉਜਰ ਨਾ ਕੋਈ ਨੀ.

ਮਿੰਦਰਾ ਕਾਹਨੂੰ ਫਿਰੇਂ ਅਦਾਸਿਆ
ਬੇ ਤੈਨੂੰ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਦਾ ਝੋਰਾ
ਬੀਬੀ ਜੋਰੋ ਨੇ ਜਾਇਆ ਕਾਕਾ
ਨੀ ਮੇਰਾ ਉਜਰ ਨਾ ਭੋਰਾ
ਜੋਰੋ ਨੇ ਜੰਮਿਆ ਕਾਕਾ
ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਖਬਰ ਏ ਭੋਰਾ

“ਆਉਣਾ ਕਿੱਥੇ ਤੇ ਬੀਬੀ ਨੀ ਬੇਬੇ ਬੇਚ ਕੇ ਆਇਆ”
ਫਿਰ ਝਟ ਆਪਣੇ ਮਾਈਕ ਤੇ ਆ ਖਲੋਂਦੀ ਹੈ
“ਕੀ ਕੁਸ ਵੱਟਿਆ ਬੇਬੇ ਦਾ ਕਿੰਨਾ ਨਾਮਾ ਥਿਆਇਆ”
ਇਕਦਮ ਫੇਰ ਲਾੜੇ ਵਾਲਾ ਮਾਈਕ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ,
“ਡੂਢ ਰੁਪੱਈਆ ਵੱਟਿਆ ਭੈਣੇ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਏ ਨਾ ਆਇਆ”