ਲੋਕ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਵੀ ਸੁਣਦੇ ਨੇਂ
ਬਸ ਦਹਿਸ਼ਤ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਣੀਂ ਚਾਹੀਦੀ ਆ
punjabi sad shayari on life
ਪਿਆਰ ਨੀ ਨਾ ਆਓਂਦਾ ਤੈਨੂੰ
ਤਰਸ ਤਾਂ ਆਓਂਦਾ ਹੀ ਹੋਣਾ
ਇਕੱਠੇ ਕਰ ਲਾਵਾਂਗੇ ਬਿਖਰੇ ਹੋਏ ਅਰਮਾਨਾਂ ਨੂੰ
ਉੱਡਾਂਗੇ ਜਰੂਰ ਸਾਫ ਹੋ ਲੈਣ ਦੇ ਅਸਮਾਨਾਂ ਨੂੰ
ਵਿੱਛੜਣ ਵਾਲ਼ਿਆਂ ਤੋਂ ਪੁੱਛਣਾ ਸੀ ਕਿ
ਨਾਲ ਖਿੱਚੀ ਹੋਈ ਤਸਵੀਰਾਂ ਦਾ ਕੀ ਕਰਾਂ
ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਬਣਨ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਨਹੀਂ
ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ‘ਚ ਰਾਜ਼ ਕਰਨਾਂ ਪੈਂਦਾ ਹੈ
ਕਦੇ ਮਹਿਕ ਨੀ ਮੁੱਕਦੀ ਫੁੱਲਾਂ ‘ਚੋਂ
ਫੁੱਲ ਸੁੱਕਦੇ ਸੁੱਕਦੇ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ
ਆਪਣੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਦਾ ਪਤਾ ਓਹਦੋਂ ਚੱਲਦਾ ਵਾਂ
ਜਦੋਂ ਮੁਸੀਬਤ ਨਾਲ ਦੌੜ ਰਹੀ ਹੋਵੇ
ਸਬਕ ਸੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ
ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਮੁਹੱਬਤ ਸੀ
ਹਸਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਜੋ ਡੁੱਬਦੇ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ
ਹਓਂਕਾ ਹੀ ਨਾਂ ਲੈ ਜਾਣ ਉੱਡਦੇ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ
ਹੁਣ ਅਣਜਾਣ ਹੀ ਚੰਗੇ ਆ
ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਖਾਸ ਤੋ ਆਮ ਹੋਇਆਂ
ਗਰੂਰ ਨਹੀ ਕੋਈ ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਬਣੇ ਪੁਤਲੇ ਦਾ
ਪਰ ਬੇ-ਵਜਾ ਝੁਕਣਾਂ ਵੀ ਸਾਡੀ ਫਿਤਰਤ ਨਹੀਂ
ਤੈਨੂੰ ਸੁਪਨੇ ਵਾਂਗ ਦੇਖਿਆ ਸੀ
ਨੀਂਦ ਵਾਂਗ ਟੁੱਟ ਗਿਆ