punjabi boliyan for giddha

ਬਾਰੀਂ ਬਰਸੀਂ ਖੱਟਣ ਗਿਆ ਸੀ,
ਕੀ ਖੱਟ ਲਿਆਇਆ ?
ਖੱਟ ਕੇ ਲਿਆਂਦੀ ਦਾਤੀ।
ਪਿੰਡਾ ਮੇਰਾ ਰੇਸ਼ਮ ਦਾ,
ਮੇਰੇ ਦਿਉਰ ਦੀ ਮਖਮਲੀ ਛਾਤੀ।

ਨਹੀਂ ਕਢਾ ਲੈ ਕੰਧ ਵੇ।
ਮੈਂ ਬੁਰੀ ਕਰੂੰਗੀ,
ਆਕੜ ਕੇ ਨਾ ਲੰਘ ਵੇ।
ਅੱਜ ਤੋਂ ਭਾਬੀ ਨੇਮ ਚੁਕਾ ਲੈ,
ਜੇ ਘਰ ਵੜ ਗਿਆ ਤੇਰੇ।
ਨੀ ਪਾਣੀ ਦੀ ਤੂੰ ਚੂਲੀ ਭਰਾ ਲੈ,
ਹੱਥ ਵਿਚ ਗੜਬੀ ਮੇਰੇ।
ਜੇ ਮੈਂ ਮਰ ਗਿਆ ਨੀ,
ਵਿੱਚ ਬੋਊਗਾ ਤੇਰੇ।

ਝੂਟਾ-ਝੂਟਾ-ਝੂਟਾ !
ਜਿੱਥੇ ਦਿਉਰ ਪੱਬ ਧਰਦਾ,
ਉੱਥੇ ਉੱਗਦਾ ਸਰੂ ਦਾ ਬੂਟਾ।
ਬੂਟਾ ਲਾ ਨੀ ਲਿਆ,
ਫੁੱਲ ਖਿੜ ਨੀ ਗਿਆ।
ਸੋਹਣੀ ਭਾਬੋ ਮਿਲ ਗਈ,
ਦਿਉਰ ਤਿੜ ਨੀ ਗਿਆ।

ਘਰ ਨੇ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੋਲੋ ਕੋਲੀ,
ਖੇਤ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਿਆਈਆਂ।
ਕੋਲੋ ਕੋਲੀ ਮਨ੍ਹੇ ਗਡਾ ਲਏ,
ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਪਰਾਈਆਂ।
ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤ ਸਾਧੂ ਹੋ ਗਏ,
ਸਿਰ ਤੇ ਜਟਾਂ ਰਖਾਈਆਂ।
ਫੜ ਕੇ ਬਗਲੀ ਮੰਗਣ ਚੜ੍ਹ ਪਏ,
ਖੈਰ ਨਾ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਮਾਈਆਂ।
ਹੁਣ ਨਾ ਸਿਆਣਦੀਆਂ,
ਦਿਉਰਾਂ ਨੂੰ ਭਰਜਾਈਆਂ।