ਓ ਖ਼ਾਕ ਨਸ਼ੀਨੋਂ ਉਠ ਬੈਠੋ ਉਹ ਵਕਤ ਕਰੀਬ ਆ ਪਹੁੰਚਾ ਹੈ।
ਜਦ ਤਖ਼ਤ ਗਿਰਾਏ ਜਾਵਣਗੇ ਜਦ ਤਾਜ ਉਛਾਲੇ ਜਾਵਣਗੇ
ਕਟਦੇ ਵੀ ਚਲੋ ਵਧਦੇ ਵੀ ਚਲੋ ਬਾਂਹਵਾਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਿਰ ਵੀ ਬਹੁਤ
ਚਲਦੇ ਵੀ ਚਲੋ ਕਿ ਹੁਣ ਡੇਰੇ, ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੇ ਹੀ ਡਾਲੇ ਜਾਵਣਗੇ
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪ ਹੀ ਛਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਏ,
ਸਮਾਂ ਬਦਲ ਕੇ ਤੋਰ, ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਕੀ ਆਖਾਂ।
ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਤੱਕ ਵੀ
ਮੈਨੂੰ ਰੋਂਦਾ ਹੋਇਆ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਹੁਣ ਗੈਰਾਂ ਤੋਂ ਕੀ ਉਮੀਦ ਰੱਖਾਂ?
ਤੇ ਜ਼ਰੂਰਤ ਖਤਮ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਬਣੇ ਹੋਏ
ਰਿਸ਼ਤੇ ਤੋਂ ਵੀ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲੈਂਦੇ ਨੇ
ਅਜੋਕੇ ਦੌਰ ਵਿਚ ਕੁੱਖ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਜਦੋਂ ਚੜ੍ਹਦੀ
ਦਿਨੋਂ ਦਿਨ ਮਰ ਰਹੀ ਮਮਤਾ ਬਚਾਵਾਂ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੱਸੋ
ਆਰਜ਼ੂ ਤੇਰੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਹੀ ਜਿਊਣ ਦੀ ਹੈ ਆਰਜੂ,
ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਬਰਾਂ ਜਿਹੀ।
ਮੇਰੇ ਆਪਣੇ ਤੱਕ ਵੀ
ਮੈਨੂੰ ਰੋਂਦਾ ਹੋਇਆ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਹੁਣ ਗੈਰਾਂ ਤੋਂ ਕੀ ਉਮੀਦ ਰੱਖਾਂ?
ਤੇ ਜ਼ਰੂਰਤ ਖਤਮ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਬਣੇ ਹੋਏ
ਰਿਸ਼ਤੇ ਤੋਂ ਵੀ ਮੂੰਹ ਮੋੜ ਲੈਂਦੇ ਨੇ
ਦਲੀਲਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਗੋਲੀਆਂ ਦਾ ਰਾਜ ਹੁੰਦੈ ਜਦੋਂ
ਉਦੋਂ ਹੀ ਕਿੰਗਰੇ ਮਹਿਲਾਂ ਦੇ ਨ੍ਹੇਰੀ ਨਾਲ ਢਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਅੰਦਰੋਂ ਜੇਕਰ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਘੁਣ ਲੱਗਾ ਏ,
ਬਾਹਰੋਂ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਕਿਉਂ ਲਿਸ਼ਕਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੁਹਾਡੀ ਹੈ।
ਇਸ ਨੂੰ ਬਸ ਆਪਣੇ ਲਈ ਜੀਓ
ਇਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਸ਼ਖਸ ਦੇ ਲਈ ਬਰਬਾਦ ਨਾ ਕਰੋ
ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਕੋਈ ਪਰਵਾਹ ਹੀ ਨਹੀਂ।
ਕਰਦੇ ਹੋ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਕਿਉਂ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਵਾਸੀਉ
ਕੀ ਖੋਹ ਲਿਆ ਤੁਹਾਡਾ ਮੇਰੇ ਪੰਜਾਬ ਨੇ
ਐਰਾ ਗੈਰਾ ਨੱਥੂ ਖੈਰਾ ਲੀਡਰ ਜਾਂ ਲੀਡਰ ਦਾ ਚਮਚਾ,
ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਹੀ ਜਰਨਾ ਪੈਂਦਾ।
ਉਹ ਲੋਕ ਵੀ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਹੋਇਆ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਜੋ ਖਦ ਹੁਣ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗੇ ਨਹੀਂ ਰਹੇ