ਕਾਹਤੋਂ ਦੀਵੇ ਬਾਲ ਰੱਖੀਏ, ਬਨੇਰਿਆਂ ਦੇ ਉੱਤੇ।
ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਕਿਸ ਆਉਣਾ ਏ, ਹਨੇਰਿਆਂ ਦੀ ਰੁੱਤੇ।
fb status punjabi
ਓ ਸਾਕੀ ਤੇਰੀ ਮਹਿਫ਼ਲ ਵਿਚ ਓਵੇਂ ਹੀ ਘਾਲਾ ਮਾਲਾ ਏ
ਸਾਡੀ ਜੇ ਦਾਲ ਨਹੀਂ ਗਲਦੀ ਕੁਝ ਦਾਲ ‘ਚ ਕਾਲਾ ਕਾਲਾ ਏ
ਸਜਣਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਜੁਲਫ਼ਾਂ ਹਨ ਲਹਿਰਾ ਕੇ ਦਸਦੀਆਂ ਆਸ਼ਕ ਨੂੰ
ਸਜਣਾ ਦੇ ਨੈਣ ਵੀ ਕਾਲੇ ਨੇ, ਸਜਣਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਵੀ. ਕਾਲਾ ਏਹਜ਼ਾਰਾ ਸਿੰਘ ਮੁਸ਼ਤਾਕ
ਭਾਈ ਕਨੱਈਆ ਸਮਝ ਕੇ ਮੰਗੀ ਸੀ ਮਰਹਮ ਓਸ ਤੋਂ,
ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਨੂੰ ਐਪਰ ਹੋਰ ਵੀ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਸੀ ਉਹ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ।ਸੁੱਚਾ ਸਿੰਘ ਰੰਧਾਵਾ
ਪਤਨੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਤਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਚਾਹਵੇ, ਪਤੀ ਉਸ ਕੋਲ ਰਹੇ; ਪਤੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਤਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਚਾਹੇ, ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਰਹਿ ਸਕੇ।
ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਕਪੂਰ
ਜਦੋਂ ਮਹਿਬੂਬ ਰੁੱਸ ਜਾਵੇ, ਨਹੀਂ ਭਾਉਂਦੀ ਏ ਵਰਖਾ ਰੁੱਤ,
ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਚੀਰਦੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਆਰੇ ਸਾਉਣ ਦੀ ਰੁੱਤੇ।ਗੁਰਚਰਨ ਕੌਰ ਕੋਚਰ
ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਗਿਣਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਦੋਸਤ ਕਦੀ ਇਤਨੇ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਗਿਣਨ ਦੀ ਲੋੜ ਪਵੇ।
ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਕਪੂਰ
ਜਦੋਂ ਦੇ ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੇ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰੀ ਹੱਥ ਲੱਗੇ ਨੇ
ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਮਹਿਕ ਮੋਈ ਹੈ ਬਗੀਚੇ ਦੇ ਗੁਲਾਬਾਂ ‘ਚੋਂਗੁਰਭਜਨ ਗਿੱਲ
ਮੈਨੂੰ ਆਖ਼ਿਰ ਜੀਣ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ,
ਫਿਰ ਕਿਸੇ ਜ਼ਾਬਰ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਕਿਉਂ ਮਰਾਂ।ਨਾਜ਼ ਭਾਰਤੀ
ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਸ਼ਹਿਰੀ, ਜਿੱਦਾਂ ਮੋਰ ਕਲਹਿਰੀ
ਸੋਹਣੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਇਹ ਆਸ਼ਕ, ਸਭ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੇ ਵੈਰੀ
ਕੰਨੀਂ ਨੱਤੀਆਂ ਥੱਲੇ ਹਾਂਡੇ ਗੱਭਰੂ ਛੈਲ ਛਬੀਲੇ
ਰੀਝਾਂ ਦੀ ਗਿਰਦੌਰੀ ਕਰਦੇ ਜਿਉਂ ਪਟਵਾਰੀ ਨਹਿਰੀਦੀਪਕ ਮੋਹਾਲੀ
ਤਿਣਕੇ ਨੂੰ ਤੂੰ ਤਿਣਕਾ ਲਿਖ ਤੇ ਤਾਰੇ ਨੂੰ ਤੂੰ ਤਾਰਾ ਲਿਖ।
ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਹੈ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਤੇਰੇ ਤੂੰ ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਲਿਖਧਰਮ ਕੰਮੇਆਣਾ
ਜਵਾਨ ਮੁੰਡੇ-ਕੁੜੀਆਂ ਜਿਥੇ ਵੀ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਜਾਣ, ਮਹਿਫ਼ਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਹੜੀ ਜੋੜੀਆਂ ਬਨਣ ਤਕ ਜਾਰੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਕਪੂਰ
ਨਿਰੀਆਂ ਹੂਰਾਂ ਨੇ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ
ਹੁਸਨ ਦੀਆਂ ਲਿਸ਼ਕਣ ਤਲਵਾਰਾਂ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ
ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਸੀਨੇ ਅੰਦਰ ਨੂਰ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਝਲਕੇ
ਬਿਜਲੀ ਦੀਆਂ ਨੰਗੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂਸਰੋਜ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ