772
ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਏ ਪੰਜਾਬ ਸਿਆਂ,
ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ ਸੂਤ ਵੇ।
ਮੈਂ ਕੀ ਕੀ ਦਸਾਂ ਬੋਲ ਕੇ,
ਕੀਤੀ ਕੀਹਨੇ ਕੀ ਕਰਤੂਤ ਵੇ।
ਰੋਟੀ ਲੱਭਣ ਚਲੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਨੂੰ,,
ਤੇਰੇ ਉਜੜ ਗਏ ਸਪੂਤ ਵੇ।
ਤੇਰੀ ਰੂਹ ਹੈ ਕਿਧਰੇ ਉਡ ਗਈ,
ਹੁਣ ਬਾਕੀ ਹੈ ਕਲਬੂਤ ਵੇ।
ਇਥੇ ਵਿਰਲਾ ਯੋਧਾ ਜੰਮਦਾ,
ਬਹੁਤੇ ਜੰਮਦੇ ਇਥੇ ਊਤ ਵੇ।
ਇਥੇ ਰਾਹਬਰ ਬੰਦੇ ਖਾਵਣੇ,
ਇਥੇ ਹਾਕਮ ਨੇ ਜਮਦੂਤ ਵੇ।
ਲੋਕੀਂ ਸਾਬਤ ਕਰਦੇ ਹਿਕਮਤਾਂ,
ਇਥੇ ਪੀ ਕੇ ਗਾਂ ਦਾ ਮੂਤ ਵੇ।
ਲੋਕੀਂ ਉਸੇ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਂਵਦੇ
ਜੋ ਮਾਰਦਾ ਲਾਹ ਕੇ ਜੂਤ ਵੇ।
ਸਭ ਬੋਹੜ ਪਿੱਪਲ ਨੇ ਉਜੜੇ
ਨਾ ਬਚੇ ਹੀ ਜਾਮਣ ਤੂਤ ਵੇ।
ਇੱਥੇ ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਪ੍ਧਾਨ ਏ,
ਤੇ ਹਰ ਕੋਈ ਲਾਉਂਦਾ ਸੂਤ ਵੇ।
ਲੇਖਕ ਅਗਿਆਤ
