398
ਛੋਲੇ-ਛਾਲੇ-ਛੋਲੇ
ਘੜਾ ਮੈਂ ਉਹ ਚੁੱਕਣਾ
ਜਿਹੜਾ ਪਿਆ ਬੁਰਜੀ ਦੇ ਉਹਲੇ
ਵੰਡ ਦਿਆਂ ਸ਼ੀਰਨੀਆਂ
ਜੇ ਭੌਰ ਜ਼ਬਾਨੋਂ ਬੋਲੇ।
