Sithniyan

ਮਿੰਦਰਾ ਕਾਹਨੂੰ ਫਿਰੇਂ ਅਦਾਸਿਆ
ਬੇ ਤੈਨੂੰ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਦਾ ਝੋਰਾ
ਬੀਬੀ ਜੋਰੋ ਨੇ ਜਾਇਆ ਕਾਕਾ
ਨੀ ਮੇਰਾ ਉਜਰ ਨਾ ਭੋਰਾ
ਜੋਰੋ ਨੇ ਜੰਮਿਆ ਕਾਕਾ
ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਖਬਰ ਏ ਭੋਰਾ

ਜਾਂਦੀ ਕੁੜੀਏ ਚੱਕ ਲਿਆ ਸੜਕ ਤੋਂ ਡੋਈ
ਨੀ ਪਹਿਲਾਂ ਮੁੰਡਾ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ
ਲਾਵਾਂ ਵਾਲੇ ਦਾ ਉਜਰ ਨਾ ਕੋਈ ਨੀ.

ਬਚੋਲਣ ਫਿਰਦੀ ਰੁੱਸੀ ਰੁੱਸੀ
ਹਾਇ ਬੇ ਮੇਰੀ ਜਾਤ ਨਾ ਪੁੱਛੀ
ਬਚੋਲਾ ਫਿਰਦਾ ਰੁੱਸਿਆ ਰੁੱਸਿਆ
ਹਾਇ ਬੇ ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਨਾ ਪੁੱਛਿਆ
ਹਾਇ ਬੇ ਮੇਰਾ ਗੋਤ ਨਾ ਪੁੱਛਿਆ

ਥੋਡੀ ਤੂੜੀ ਗਲਦੀ ਸੀ
ਸਾਡੀ ਮੈਸ੍ਹ ਭੁੱਖੀ ਮਰਦੀ ਸੀ
ਬਚੋਲਿਆ ਭਲੇ ਰਲਾਏ ਸਾਕ ਜੀ
ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਤੇ ਛੱਡੀ ਸੀ
ਪਰ ਤੈਂ ਕੱਚੀ ਵੱਢੀ ਸੀ
ਬਚੋਲਿਆ ਪਾਰੇ ਦੀ ਭਰੀ ਪਰਾਤ ਜੀ
ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ ਕਮਾਰੇ ਸੀ
ਧੀ ਵਾਲੇ ਗਰਜਾਂ ਮਾਰੇ ਸੀ
ਦੋਹਾਂ ਪਾਸਿਆਂ ਤੋਂ ਲੈ ਲਈ ਛਾਪ ਜੀ

“ਆਉਣਾ ਕਿੱਥੇ ਤੇ ਬੀਬੀ ਨੀ ਬੇਬੇ ਬੇਚ ਕੇ ਆਇਆ”
ਫਿਰ ਝਟ ਆਪਣੇ ਮਾਈਕ ਤੇ ਆ ਖਲੋਂਦੀ ਹੈ
“ਕੀ ਕੁਸ ਵੱਟਿਆ ਬੇਬੇ ਦਾ ਕਿੰਨਾ ਨਾਮਾ ਥਿਆਇਆ”
ਇਕਦਮ ਫੇਰ ਲਾੜੇ ਵਾਲਾ ਮਾਈਕ ਕਾਬੂ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ,
“ਡੂਢ ਰੁਪੱਈਆ ਵੱਟਿਆ ਭੈਣੇ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਏ ਨਾ ਆਇਆ”

ਦੁਹਰੇ ਦਰਬਾਜੇ ਅੰਦਰ ਬਾਸਾ ਜੀਹਦਾ
ਕਿਹੜਾ ਬਿਨ ਹੱਡੀਆਂ ਦਾ ਜੀਵ
ਬੱਤੀ ਜਮਾਂ ਵਿਚ ਬਿਚਰਦੀ
ਬੇ ਦੱਸ ਕੌਣ ਅਜਿਹੀ
ਬੇ ਭੈਣ ਦੇਣਿਆਂ ਲਾੜ੍ਹਿਆ ਬੇ- ਚੀਜ

ਦੂਹਰੇ ਦਰਬਾਜੇ ਅੰਦਰ ਬਾਸਾ ਜੀਹਦਾ
ਜਿਹੜਾ ਬਿਨ ਹੱਡੀਆਂ ਦਾ ਜੀਵ
ਬੱਤੀ ਜਮਾਂ ਵਿਚ ਬਿਚਰਦੀ
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਲਾੜਿਆ
ਵੇ ਅਨਪੜ੍ਹ ਮੂਰਖਾ ਬੇ- ਜੀਭ

ਜੀਜਾ ਥੋੜਾ ਥੋੜਾ ਖਾਈਂ ਤੇਰਾ ਢਿੱਡ ਦੁਖੂਗਾ
ਐਥੇ ਵੈਦ ਨਾ ਹਕੀਮ ਬੇ ਹਰਾਨ ਹੋਵੇਗਾ
ਐਥੇ ਫੱਕੀ ਨਾ ਚੂਰਨ ਬੇ ਬਰਾਨ ਹੋਵੇਗਾ
ਐਥੇ ਹੱਟੀ ਨਾ ਭੱਠੀ ਬੇ ਹਰਾਨ ਹੋਵੇਗਾ

ਲਾੜ੍ਹਿਆ ਲੜਾਕਿਆ ਬੇ ਤੂੰ ਤਿੱਖਾ
ਤਿੱਖਾ ਬੇ ਦੱਸ ਕਿਸ ਗੁਣੇ
ਮੇਰੀ ਮਾਓਂ ਗਈ ਮਿਰਚਾਂ ਦੇ ਖੇਤ
ਮਹੀਨਾ ਸੀ ਜੇਠ, ਮੈਂ ਮਾਓਂ ਦੇ ਸਾਂ ਪੇਟ
ਬੀਬੀ ਮੈਂ ਤਿੱਖਾ ਏਸ ਗੁਣੇ-ਏ-ਏ