ਆਰਜ਼ੂ ਤੇਰੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਹੀ ਜਿਊਣ ਦੀ ਹੈ ਆਰਜੂ,
ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਬਰਾਂ ਜਿਹੀ।
ਦਲੀਲਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਗੋਲੀਆਂ ਦਾ ਰਾਜ ਹੁੰਦੈ ਜਦੋਂ
ਉਦੋਂ ਹੀ ਕਿੰਗਰੇ ਮਹਿਲਾਂ ਦੇ ਨ੍ਹੇਰੀ ਨਾਲ ਢਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਅੰਦਰੋਂ ਜੇਕਰ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਘੁਣ ਲੱਗਾ ਏ,
ਬਾਹਰੋਂ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਕਿਉਂ ਲਿਸ਼ਕਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਕਰਦੇ ਹੋ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਕਿਉਂ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਵਾਸੀਉ
ਕੀ ਖੋਹ ਲਿਆ ਤੁਹਾਡਾ ਮੇਰੇ ਪੰਜਾਬ ਨੇ
ਐਰਾ ਗੈਰਾ ਨੱਥੂ ਖੈਰਾ ਲੀਡਰ ਜਾਂ ਲੀਡਰ ਦਾ ਚਮਚਾ,
ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਹੀ ਜਰਨਾ ਪੈਂਦਾ।
ਨ੍ਹੇਰੇ ਘਰ ਤੋਂ ਸੂਰਜ ਤਕ ਮੈਂ ਜਦ ਵੀ ਪੁਲ ਬਣਿਆ
ਲਾਸ਼ਾਂ ਬਣ ਬਣ ਰਾਹੀਂ ਰੁਲ਼ਦੇ ਪੁਤ ਵਿਖਾਏ ਮੌਸਮ ਨੇ
ਰਲ ਗਈ ਹੈ ਏਸ ਵਿਚ ਇੱਕ ਬੂੰਦ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਦੀ,
ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਉਮਰ ਦੀ ਸਾਰੀ ਕੁੜੱਤਣ ਲੀ ਲਈ।
ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਰਾਵਣ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚੰਬੜੇ
ਰਾਮ ਜੀ ! ਹਸਤੀ ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਚ ਪਾਇਗੀ
ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਮੁਹੱਬਤ ਵਰਗੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੋਈ ਨਹੀਂ।
ਇੰਜ ਲਗਦੈ ਜਿੱਦਾਂ ਦੁਨੀਆ ‘ਚ ਤੇਰਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ।
ਜਿਸ ’ਚ ਪਤਨੀ ਦਾਅ ‘ਤੇ ਲਾਉਣਾ ਯੋਗ ਸੀ
ਅਜ ਵੀ ਉਸ ਵਿਰਸੇ ਦੀਆਂ ਮਸ਼ਹੂਰੀਆਂ
ਉਸ ਚੌਕ ਤੀਕ ਬਸ ਜੇ ਨਿਭਣਾ ਹੈ ਸਾਥ ਆਪਣਾ,
ਉਹ ਵਕਤ ਹੀ ਨਾ ਆਵੇ, ਏਨੀ ਕੁ ਚਾਲ ਰੱਖਾਂ।
ਆਪਣੇ ਤੂੰ ਕੱਦ ਤਾਈਂ ਦੇਖੀਂ ਕੁਝ ਸਾਂਭੀ ਤੁਰੀਂ
ਜੱਗ ਨੇ ਤਾਂ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਬੌਣਾ ਨੀ ਗੁਬਿੰਦੀਏ