ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਬੜੀ ਕੁਪੱਤੀ,
ਮੈਨੂੰ ਪਾਉਣ ਨਾ ਦੇਵੇ ਜੁੱਤੀ,
ਵੇ ਮੈਂ ਜੁੱਤੀ ਪਾਉਣੀ ਐ,
ਮੁੰਡਿਆ ਰਾਜ਼ੀ ਰਹਿ ਜਾਂ ਗੁੱਸੇ,
ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਖੜਕਾਉਣੀ ਐ…
ਮੁੰਡਿਆ ਰਾਜ਼ੀ ਰਹਿ ਜਾਂ ਗੁੱਸੇ,
ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਖੜਕਾਉਣੀ ਐ…
ਨਾਹ ਧੋ ਕੇ ਮੁੰਡਾ ਖੁੰਢਾਂ ਉੱਤੇ ਬਹਿੰਦਾ
ਅੱਡੀਆਂ ਦੀ ਮੈਲ ਨਾ
ਲਾਹੁੰਦਾ ਨੀ
ਮੁੰਡਾ ਰੰਨਾਂ ਪਸੰਦ ਨਾ ਲਿਆਉਂਦਾ ਸੀ।
ਕੋਈ ਆਖੇ ਇਹ ਜਾ ਕੇ ਯਾਰ ਦੇ ਪਾਸ।
ਕਦੀ ਆ ਆਪਣੇ ਬੀਮਾਰ ਦੇ ਪਾਸ।
ਲਿਆਓ ਓਸ ਨੂੰ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੋਵੇ,
ਦਵਾ ਆਪਣੀ ਹੈ ਦਿਲਦਾਰ ਦੇ ਪਾਸ।
ਆ ਵਿਖਾਵਾਂ ਤੈਨੂੰ ਸੀਨਾ ਚੀਰ ਕੇ
ਕਿੰਜ ਗ਼ਮਾਂ ਸੰਗ ਚੂਰ ਹਾਂ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ
ਕਾਲਿਆ ਹਰਨਾ ਬਾਗੀ ਚਰਨਾਂ,
ਤੇਰਿਆਂ ਸਿੰਗਾਂ ਤੇ ਕੀ ਕੁਝ ਲਿਖਿਆ।
ਤਿੱਤਰ ਤੇ ਮੁਰਗਾਈਆਂ,
ਅੱਗੇ ਤਾਂ ਟੱਪਦਾ ਨੌਂ ਨੌਂ ਕੋਠੇ,
ਹੁਣ ਨਾ ਟੱਪਦੀਆਂ ਖਾਈਆਂ।
ਖਾਈ ਟੱਪਦੇ ਦੇ ਲੱਗਿਆ ਕੰਡਾ,
ਦਿੰਦਾ ਏ ਰਾਮ ਦੁਹਾਈਆਂ।
ਮਾਸ ਮਾਸ ਤੇਰਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਖਾਧਾ,
ਹੱਡੀਆਂ ਰੇਤ ਰਲਾਈਆਂ।
ਚੁਗ ਚੁਗ ਹੱਡੀਆਂ ਪਿੰਜਰ ਬਣਾਏ,
ਸਈਆਂ ਵੇਖਣ ਆਈਆਂ।
ਇਹਨਾਂ ਸਈਆਂ ਦੇ ਚੱਕਮੇਂ ਲਹਿੰਗੇ,
ਪਿੱਪਲੀ ਪੀਘਾਂ ਪਾਈਆਂ।
ਹਾਲੇ ਕਿਆਂ ਦਾ ਠਾਣਾ ਆਇਆ,
ਉਹਨੇ ਆਣ ਲੁਹਾਈਆਂ।
ਬਿਸ਼ਨੋ ਦੇ ਚਰਖੇ ਤੇ,
ਗਿਣ ਗਿਣ ਮੇਖਾਂ ਲਾਈਆਂ।
ਬਾਰੀ ਬਰਸੀ ਖੱਟਣ ਗਿਆ ਸੀ,
ਬਾਰੀ ਬਰਸੀ ਖੱਟਣ ਗਿਆ ਸੀ,
ਖੱਟ ਕੇ ਲਿਆਂਦੇ ਛੋਲੇ…
ਨੀ ਮੈਂ ਸੱਸ ਕੁੱਟਣੀ,
ਕੁੱਟਣੀ ਸੰਦੂਕਾਂ ਓਹਲੇ…
ਨੀ ਮੈਂ ਸੱਸ ਕੁੱਟਣੀ,
ਕੁੱਟਣੀ ਸੰਦੂਕਾਂ ਓਹਲੇ
ਆਦਮੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਕਰਦੀ ਅਗਵਾਈ ਗਜ਼ਲ।
ਚਕਲਿਆਂ ‘ਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਹੁਣ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਆਈ ਗਜ਼ਲ।
ਪੇਟੀ ਹੋਵੇ ਲੱਕੜ ਦੀ
ਅਲਮਾਰੀ ਹੋਵੇ ਜੀਨ ਦੀ
ਮੁੰਡਾ ਹੋਵੇ ਪੜ੍ਹਿਆ
ਸਾਨੂੰ ਲੋੜ ਨਾ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ।
ਤੁਸੀਂ ਅਤੀਤ ਨਾਲ ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਵਿਉਂਤਬੰਦੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ।
ਰਾਤ ਦੇ ਕਾਲੇ ਸਾਗਰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਤਰ ਆਇਆ
ਦਿਨ ਦਾ ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਨ੍ਹੇਰਾ ਡੋਬ ਗਿਆ
ਮੈਸ੍ਹ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਸੰਗਲ ਤੁੜਾ ਗੀ,
ਕੱਟਾ ਤੁੜਾ ਗਿਆ ਕੀਲਾ।
ਦਾੜ੍ਹੀ ਨਾਲੋਂ ਮੁੱਛਾਂ ਵਧੀਆਂ,
ਜਿਉਂ ਛੱਪੜੀ ਵਿੱਚ ਤੀਲਾ।
ਪੇਕਿਆਂ ਨੂੰ ਜਾਵੇਂਗੀ,
ਕਰ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ ਹੀਲਾ।
ਗਿੱਧਾ ਗਿੱਧਾ ਕਰੇ ਮੇਲਣੇ,
ਗਿੱਧਾ ਗਿੱਧਾ ਕਰੇ ਮੇਲਣੇ,
ਗਿੱਧਾ ਪਊ ਬਥੇਰਾ,
ਨਜ਼ਰ ਮਾਰ ਕੇ ਵੇਖ ਮੇਲਣੇ,
ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਬਨੇਰਾ,
ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕੀਂ ਆ ਗਏ,
ਕੀ ਬੁੱਢਾ ਕੀ ਠੇਰਾ…
ਮੇਲਣੇ ਨੱਚ ਲੈ ਨੀ,
ਦੇ ਲੈ ਸ਼ੌਕ ਦਾ ਗੇੜਾ…