ਕੋਈ ਰੋ-ਰੋ ਕੇ ਦਿਲ ਬਹਿਲਾਉਦਾਂ ਹੈ
ਕੋਈ ਹੱਸ-ਹੱਸ ਦਰਦ ਛੁਪਾਉਦਾਂ ਹੈ
ਜਿੱਦਣ ਸਾਡੇ ਸਬਰਾ ਦੀ ਹੱਦ ਮੁੱਕ ਗਈ
ਓਦਣ ਤੇਰੇ ਵੀ ਭੁਲੇਖੇ ਪੁੱਤ ਚੱਕ ਦੇਵਾਗੇ
ਪੜ੍ਹਨ ਨਾਲ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਕਸਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਪੜ੍ਹਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਕਸਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਕੁਛ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਜਿਹੇ ਵੀ ਨਾਦਾਨ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ,
ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਕਿਸ਼ਤੀ ਉਸ ਥਾਂ ਜਿੱਥੇ ਤੂਫ਼ਾਨ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਸ਼ੇਰ, ਸ਼ੇਰ ਹੀ ਹੁੰਦਾ, ਭੇਡਾਂ ਨੂੰ ਨਾਂ ਤਾਜ ਜੱਚਦੇ ਨੇ
ਉਨੀ ਤਾਂ ਅੱਗ ਨੀ ਮੱਚਦੀ, ਜਿੰਨਾ ਲੋਕ ਸਾਡੇ ਤੋ ਮੱਚਦੇ ਨੇ
ਮਤਲਬੀ ਜਮਾਨਾ ਆ ਨਫਰਤ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਆ
ਇਹ ਦੁਨੀਆ ਦਿਖਾਉਦੀ ਸ਼ਹਿਦ ਆ ਪਿਲਾਉਦੀ ਜਹਿਰ ਆ
ਮੰਨਿਆ ਕੀ ਤੇਰੇ ਖਾਸ ਵਾਲੀ ਅਸੀ list ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਆਉਦੇ
ਲੋੜ ਪੈਣ ਤੇ ਆਵਾਜ ਮਾਰੀ ਖਾਸਾ ਨਾਲੋ ਵੀ ਪਹਿਲਾ ਆਵਾ ਗਏ
ਰਾਜਨੀਤੀ ਕੇਵਲ ਖੇਡ ਨਹੀਂ ਇਸ ਉੱਪਰ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦਾ ਵਰਤਮਾਨ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਆਸ਼ਕੀ ‘ ਚ ਹਰ ਕਿੰਨੇ ਸਦਮੇ ਸਹੀਏ
ਸ਼ਹਿਰ ਤਾਂ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ , ਕੀ ਜੀਣਾ ਵੀ ਛੱਡ ਦਈਏ |
ਰਾਤ – ਕੁੜੀ ਦੀ ਝੋਲੀ ਪਾਓ
ਚਿੱਟਾ ਚੰਨ ਗ਼ਰੀ ਦਾ ਖੋਪਾ,
ਨਾਲ ਸਿਤਾਰੇ – ਮੁਠ ਛੁਹਾਰੇਪੀੜ – ਕੁੜੀ ਦੇ ਝੋਲੀ ਪਾਓ
ਦਿਲ ਦਾ ਜ਼ਖਮ ਨਰੇਲ ਸਬੂਤਾ,
ਨਾਲ ਛੁਆਰੇ – ਹੰਝੂ ਖਾਰੇਪੂਰਬ ਨੇ ਪੰਘੂੜਾ ਡਾਹਿਆ,
ਜੱਦੀ ਪੁਸ਼ਤੀ ਇਕ ਪੰਘੂੜਾ
ਸੂਰਜ ਪਿਆ ਰਾਤ ਦੀ ਕੁਖ਼ੇਹੋਠਾਂ ਨੇ ਪੰਘੂੜਾ ਡਾਹਿਆ,
ਜੱਦੀ ਪੁਸ਼ਤੀ ਇਕ ਪੰਘੂੜਾ
ਗੀਤ ਪਿਆ ਪੀੜਾ ਦੀ ਕੁੱਖੇਅੰਬਰ ਵੈਦ ਸੁਵੈਦ ਸੁਣੀਦਾ
ਰਾਤ – ਕੁੜੀ ਦੀ ਨਾੜੀ ਟੋਹਵੇ,
ਪੀੜ – ਕੁੜੀ ਦੀ ਨਾੜੀ ਟੋਹਵੇਅਰਜ਼ ਕਰੇ ਧਰਤੀ ਦੀ ਦਾਈ:
ਰਾਤ ਕਦੇ ਵੀ ਬਾਂਝ ਨਾ ਹੋਵੇ !
ਪੀੜ ਕਦੇ ਵੀ ਬਾਂਝ ਨਾ ਹੋਵੇ !
ਨਜ਼ਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਕਰਲਾਂ,
ਜੋ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੀਤੀ ਐ
ਸੁਭਾਅ ਵਿੱਚ ਸਖਤੀ ਹੋਣੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ ਜਨਾਬ
ਸਮੁੁੰਦਰ ਪੀ ਜਾਦੇ ਲੋਕ, ਜੇ ਖਾਰਾ ਨਾ ਹੁੰਦਾ