“ਜਦੋਂ ਮੁਸੀਬਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਇਮਾਨਦਾਰ ਬਣੋ,
ਜਦੋਂ ਪੈਸਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਸਧਾਰਨ ਬਣੋ.
ਹੱਕ ਮਿਲਣ ਤੇ ਨਿਮਰ ਬਣੋ,
ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਹੋਣ ‘ਤੇ ਸ਼ਾਂਤ ਰਹੋ।”
ਇਸ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸੱਸ ਮੇਰੀ ਨੇ ਜੌੜੇ ਜੰਮੇ,
ਇਕ ਅੰਨਾ ਇੱਕ ਕਾਣਾ,
ਨੀ ਕਹਿੰਦੇ ਕੌਡੀ ਖੇਡਣ ਜਾਣਾ,
ਨੀ ਕਹਿੰਦੇ …….,
ਝਾ
ਵਾਂ-ਝਾਵਾਂ-ਝਾਵਾਂ
ਮੰਗ ਦੇ ਕੁਆਰੇ ਦਿਉਰ ਨੂੰ
ਤੈਨੂੰ ਵਾਸਤੇ ਭਾਬੀਏ ਪਾਵਾਂ।
ਛੰਨੇ ਉੱਤੇ ਛੰਨਾ , ਛੰਨਾ ਭਰਿਆ
ਏ ਸਾਗ ਦਾ , ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੀ
ਪਤਾ ਮਾਵਾਂ ਧੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰਾਗ ਦਾ
ਪ੍ਰੀਤਾਂ ਦੀ ਮੈਨੂੰ ਕਦਰ ਬਥੇਰੀ,
ਲਾ ਕੇ ਤੋੜ ਨਿਭਾਵਾਂ।
ਕੋਇਲੇ ਸੌਣ ਦੀਏ ਤੈਨੂੰ
ਹੱਥ ਤੇ ਚੋਗ ਚੁਗਾਵਾਂ।
ਸੌਣ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਲੁਟਦੇ ਬਾਣੀਏ
ਨਵੀਆਂ ਹੱਟੀਆਂ ਪਾ ਕੇ।
ਜੱਟਾਂ ਤੋਂ ਗੁੜ ਸਸਤਾ ਲੈਂਦੇ,
ਵੇਚਣ ਭਾਅ ਵਧਾ ਕੇ।
ਮੁੰਡੇ ਕੁੜੀਆਂ ਜਿੱਦ ਕਰਦੇ ਨੇ,
ਪੂੜੇ ਦਿਉ ਪਕਾ ਕੇ।
ਬਾਣੀਓ ਤਰਸ ਕਰੋ।
ਵੇਚੋ ਮੁੱਲ ਘਟਾ ਕੇ……।
ਸਦਾ ਨਾ ਬਾਗ਼ੀ ਹੋਣ ਬਹਾਰਾਂ,
ਸਦਾ ਨਾ ਕੋਇਲ ਬੋਲੇ,
ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਲੱਗ ਗੀ ਦੋਸਤੀ
ਲੱਗ ਗੀ ਕੰਧੋਲੀ ਓਹਲੇ।
ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਗੁੱਲੀ ਡੰਡਾ,
ਤੇਰੇ ਹੱਥ ਪਟੋਲੇ।
ਟੁੱਟਗੀ ਯਾਰੀ ਤੋਂ
ਗਾਲ੍ਹ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਬੋਲੇ।
-ਡੱਬੀ ਬੋਤਲਾਂ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੀਸ਼ੇ, ਭੰਗੜਾ ਸਿਆਲਕੋਟ ਦਾ
ਚੰਨ ਉਏ, ਤੇਰੀਆਂ ਮੈਂ ਲੱਖ ਮੰਨੀਆਂ, ਮੇਰੀ ਇੱਕੋ ਮੰਨ ਉਏ।
-ਕਾਲੀ ਡਾਂਗ ਪਿੱਤਲ ਦੇ ਕੋਕੇ, ਭੰਗੜਾ ਸਿਆਲਕੋਟ ਦਾ,
ਨੂਰ ਉਏ ! ਭੰਗੜਾ ਸਿਆਲਕੋਟ ਦਾ ਮਸ਼ਹੂਰ ਉਏ।
ਗੁੱਸਾ ਨਹੀਂ ਕਰੀ ਦਾ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਤਾਹਨਿਆਂ ਦਾ
ਅਣਜਾਣ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲਈ ਤਾਂ ਹੀਰਾ ਵੀ ਕੱਚ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ,
ਇਕੋ ਬੋਲ ਬੋਲਾਂ,
ਬੋਲਾਂ ਨਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਵੇ,
ਸਾਉਣ ਦਾ ਮਹੀਨਾ,
ਬਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਬੋਲਣ ਮੋਰ ਵੇ,
ਅਸਾਂ ਨੀ ਸੌਹਰੇ ਜਾਣਾ,
ਗੱਡੀ ਨੂੰ ਖਾਲੀ ਤੋਰ ਵੇ,
ਅਸਾਂ ਨੀ ……,
ਕਿਸੇ ਦੀ ਚੱਕ ਬਾਹਲਾ ਸ਼ਕ ਅਧੂਰਾ ਸੱਚ
ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਇਕੱਲਾ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਨੇ
ਜੋ ਦਿਲ ਦਾ ਸੱਚਾ ਹੋਵੇਗਾ ਉਹ ਝਗੜਾ ਚਾਹੇ ਰੋਜ਼ ਕਰੇ
ਪਰ ਛੱਡ ਕੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਜਾਵੇਗਾ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਚਾਵਾ
ਲੰਬੜਾਂ ਦਾ ਪੁੱਤ ਅਮਲੀ ਸੁਣੀਂਦਾ
ਖਾਵੇ ਤੋੜ ਕੇ ਮਾਵਾ
ਅਮਲੀ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਉਮਰਾਂ ਦਾ ਪਛਤਾਵਾ ,
ਮਰ ਜਾਏ ਜੇ ਅਮਲੀ .
ਮੈਂ ਰੱਬ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਵਾਂ।