ਬੋਲਣਾ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਪਰ ਕਦੋਂ ਅਤੇ ਕੀ ਬੋਲਣਾ ਹੈ
ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘੱਟ ਲੋਕ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ”
ਤਬਦੀਲੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ ਨਹੀਂ
ਜਾ ਸਕਦਾ, ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗ਼
ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਸਕਦੇ ਉਹ
ਕੁਝ ਵੀ ਤਬਦੀਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ।
ਆਪਣੀ ਸਮਰਥਾ ਨੂੰ ਜਾਣੋ, ਗੜਵੀ ਵਿਚ ਬਾਲਟੀ ਨਹੀਂ ਉਲਟਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ।
“ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਦੋ ਨਿਯਮ ਰੱਖੋ।
ਜੇ ਦੋਸਤ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਹਨ ਤਾਂ ਸੱਦਾ ਦਿਓ
ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਜਾਣਾ ਅਤੇ ਦੋਸਤ ਦੁਖੀ ਹੈ
ਇਸ ਲਈ ਸੱਦੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਨਾ ਕਰੋ।”
ਊਰੀ ਊਰੀ ਊਰੀ,
ਨੀ ਅੱਜ ਦਿਨ ਸ਼ਗਨਾ ਦਾ,
ਨੱਚ ਨੱਚ ਹੋ ਜਾ ਦੂਹਰੀ,
ਨੀ ਅੱਜ ………,
ਅਸੀਂ ਜੋ ਹੈਗੇ ਆ ਓਹੀ ਦਿਸਦੇ ਆ ..
ਐਂਵੇ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਦੁਨਿਆ ਨੀ ਚਾਰਦੇ .. !
ਸਿਆਣੇ ਅਤੇ ਸਾਊ ਬੰਦੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਅਸੀਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ,
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ, ਹੁੰਦਿਆਂ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਚੰਗੇ ਹੋਣ ਦੀ ਆਸ ਬਣੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਪੈਸਿਆਂ ਤੋਂ ਮਿਲੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ |
ਪਰ ਆਪਣਿਆਂ ਤੋਂ ਮਿਲੀ ਖੁਸ਼ੀ ਸਾਰਾ ਜੀਵਨ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਬੁਰਾਈ ਸਿਰਫ਼ ਇਸ ਲਈ ਨਹੀਂ ਵਧਦੀ ਕਿਉਂਕਿ ਬੁਰਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਵਧ ਗਏ ਹਨ।
ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਵਧਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਵਧ ਗਏ ਹਨ।
ਨੀ ਤੂੰ ਆਕੜ ਨਾ ਸਮਝੀ,
ਇਹ ਤਾਂ ਅਣਖ਼ ਆਂ ਤੇਰੇ ਯਾਰ ਦੀ,
ਜਦੋਂ ਤੁਰੇਗੀ ਨਾਲ ਲੋਕੀ ਕਹਿਣਗੇ,
ਕਿਸਮਤ ਆਂ ਮੁਟਿਆਰ ਦੀ।
ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਦੇ ਹੀ ਪੁਲਿਸ ਚੁਕੰਨੀ ਹੋ ਗਾਈ ਸੀ। ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ ਨੂੰ ਸੂਚਨਾ ਭੇਜ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਨੇੜੇ ਦੀ ਫੋਰਸ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਜਾਣ ਦੇ ਹੁਕਮ ਜਾਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਫੋਰਸ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਨੂੰ ਘੇਰੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਸਾਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸੂਹੀਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਤਾਇਨਾਤ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਹਰ ਮੋੜ ਉੱਤੇ ਪੁਲਿਸ ਹਾਜਰ ਸੀ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦੇ ਸਾਰੇ ਰਾਹ ਸੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਪੂਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਕੇ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਨੂੰ ਪੁਲਿਸ ਅੱਗੇ ਆਤਮ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਦੇ ਹੁਕਮ ਸਪੀਕਰ ਉੱਤੇ ਦਿੱਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ।
ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਕਾਲਜ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਗਰੁੱਪ ਜੋ ਮੇਲੇ ਦਾ ਅਨੰਦ ਮਾਣ ਰਿਹਾ ਸੀ ਹੱਕਾ ਬੱਕਾ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸੀ। ਪੁਲਿਸ ਦਸ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸਾਰੇ ਅੱਤਵਾਦੀ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਲੀਡਰ ਨੇ ਮੂੰਹ ਬੰਨਿਆ ਹੋਇਆ ਏ।
ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਮੁੰਡਿਆਂ ਉੱਤੇ ਖਤਰਾ ਮੰਡਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇੱਕ ਸਿਆਣੇ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਗੁਰਜੰਟ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਰੁਮਾਲ ਖੋਲਕੇ ਵਿਖਾ ਦੇ ਭਰਿੰਡ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਲੜੀ ਏ। ਰੁਮਾਲ ਖੋਲਣ ਉੱਤੇ ਸੁੱਜੀ ਗੱਲੂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਹੋ ਗਏ ਸਨ।
ਅੱਤਵਾਦੀ ਮੁਸ਼ਕਰਾ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਵੀ ਸੁੱਖ ਦਾ ਸਾਹ ਆਇਆ
ਸੀ।
ਉਹ ਘਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਨਿਲਾਮੀ ਦੀ ਕਗਾਰ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਜਿਸ ਘਰ ਵਿੱਚ ਔਕਾਤ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਮੀਰ ਹੋਣ ਦੇ ਦਿਖਾਵੇ
ਸਿਰਫ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਚਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।