ਹੋਲੀ-ਹੋਲੀ ਉਹਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨਾ ਛੱਡਨਾ ਆ,
ਕੋਈ ਤਾਂ ਮਦਦ ਕਰੋ ਮੇਰੀ, ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਦਿਲੋਂ ਕੱਡਨਾ ਆ
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਘੜੀਂ ਮੇਰੀ ਚੈਨ ਸਕੁੰਤਲਾ
ਸਨਿਆਰਿਆ ਫੇਰ ਝਾਂਜਰਾਂ ਦੀ ਜੋੜੀ
ਕੁੜਮਾਂ ਜੋਰੋ ਡਮਰੂ ਮੰਗੇ ਜਮੂਰਾ ਮੰਗੇ
ਨਾਲੇ ਬਾਂਦਰ ਬਾਂਦਰੀ ਦੀ ਮੰਗੇ ਜੋੜੀ
ਉਹ ਅੰਦਰੋਂ ਦੇ ਜ਼ਹਿਰਾਂ ਦਾ ਭਰਿਆ ਪਿਆਲਾ
ਨਾ ਜਾ ਦੇ ਉਹਦੀ ਤੂੰ ਮਿਠੜੀ ਬਾਣੀ ਉਪਰ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਰਾਈਆਂ।
ਵਗਦੇ ਰਾਹ ਤੇ,
ਜੱਟ ਨੇ ਬੈਠਕਾਂ ਪਾਈਆਂ।
ਸੋਹਣੀ ਦੇ ਭਾਈਆਂ ਨੇ,
ਰਫਲਾਂ ਲਸੰਸ ਕਰਾਈਆਂ।
ਡਾਂਗਾਂ ਖੜਕਦੀਆਂ..
ਸੱਥ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਲੜਾਈਆਂ।
ਛੰਨਾ ਭਰਿਆ ਦੁੱਧ ਦਾ,
ਇਹ ਡੋਲਣਾ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਹੋਰ ਭਰਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਤੈਨੂੰ ਛੱਡਣਾ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਹੋਰ ਕਰਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ,
ਜੇ ਕਰਿਆ, ਕਰੂ ਤੇਰਾ ਭਾਛੰਨਾ ਭਰਿਆ ਦੁੱਧ ਦਾ,ਈ,
ਮੇਰੇ ਤੇ ਮਾਹੀ ਦੇ
ਵਿਆਹ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਮਾਏ ਨੀ
ਘਰ ਘਰ ਹੋਣਗੀਆਂ
ਜਦ ਮੈਂ ਡੋਲੀ ਚੜ੍ਹਗੀ
ਮੇਰੇ ਹਾਣ ਦੀਆਂ ਸਭ ਰੋਣਗੀਆਂ
ਤੇਰਾ ਵੀ ਦਿਲ ਧੜਕੂ ਮਾਏ
ਜਦ ਮੈਂ ਘੁੰਡ ਵਿੱਚ ਰੋਈ
ਮੈਨੂੰ ਵਿਆਹ ਦੇ ਅੰਮੀਏ
ਨੀ ਮੈਂ ਕੋਠੇ ਜਿੱਡੀ ਹੋਈ।
ਇਸ ਧਰਤੀ ਦੇ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ,
ਮੌਤੋਂ ਨਹੀਂ ਘਬਰਾਉਂਦੇ ਲੋਕ ਪੰਜਾਬ ਦੇ।
ਜੋ ਆਪਣੀ ਨਿੰਦਾ ਸੁਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਮਹਾਨ ਹੈ।
ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਕਰਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਛੋਟਾ ਹੈ।
ਤੇਰਾ ਛੱਡ ਜਾਣਾ , ਮੇਰਾ ਟੁੱਟ ਜਾਣਾ,
ਬਸ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਦਾ ਧੋਖਾ ਸੀ,
ਇਕ ਹੋਰ ਸਾਲ ਬੀਤ ਗਿਆ,
ਬਿਨ ਤੇਰੇ ਇਕ ਪਲ ਵੀ ਕੱਢਣਾ ਔਖਾ ਸੀ
ਆਪਣੇ ਸਹੀ ਹੋਣ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਾਰਨ ਇਸਤਰੀ ਚੁੱਪ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਪਰ ਆਪਣੇ ਸਹੀ ਹੋਣ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵਾਲਾ ਪੁਰਸ਼, ਬੋਲੀ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸਲੀਬਾਂ ਗੱਡ ਰੱਖੀਆਂ ਨੇ ਬਸ ਦਹਿਸ਼ਤ ਫੈਲਾਵਣ ਲਈ
ਨ ਈਸਾ ਦੀ ਸੋਚ ਬਦਲੀ ਹੈ ਨ ਉਸਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਬਦਲਦਾ ਹੈ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ, ਰਾਈਆਂ।
ਨਣਦ ਵਛੇਰੀ ਨੇ,
ਲੂਤੀਆਂ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਲਾਈਆਂ।
ਚਪੇੜਾਂ ਮਾਰ ਗਿਆ………,
ਮੁੰਹ ਤੇ ਪੈ-ਗੀਆ ਛਾਈਆਂ।
ਕੈ ਦਿਨ ਹੋ ਗੇ ਨੇ…….,
ਜੋੜ ਮੰਜੀਆਂ ਨਾ ਡਾਹੀਆਂ।