ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਮੋਲੀ।
ਤੂੰ ਦਿਲ ਤੋਲੇ, ਝੁਕਦੇ ਪਲੜੇ,
ਮੈਂ ਝੁਕਦੇ ਨੀ ਤੋਲੀ।
ਤੂੰ ਨੀ ਮੇਰਾ ਹੋਇਆ ਬਾਲਮਾ,
ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਹੋ ਲੀ।
ਮਿਲਿਆਂ ਸੱਜਣਾਂ ਦੀ……..,
ਸਦਾ ਸਦੀਵੀ ਹੋਲੀ।
ਥਾਂਵਾ ਝਾਂਵਾ ਝਾਂਵਾ,
ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਕੋਇਲ ਪਈ,
ਚੁੱਕ ਲੈ ਕਾਲਿਆਂ ਕਾਂਵਾ,
ਖੂੰਹ ਵਿੱਚ,
ਸੰਦਲੀ ਦਿਨ ਗੋਰੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਸਫ਼ਰ ਵਿੱਚ ਗਾਲ ਕੇ,
ਅਸਥੀਆਂ ਬਣ ਕੇ ਅਸੀਂ ਪਰਦੇਸ ਤੋਂ ਵਾਪਿਸ ਮੁੜੇ।
ਤੜਕੇ ਉੱਠ ਕੇ ਦੁੱਧ ਰਿੜਕਦੂੰ
ਨਵੀਂ ਬਣਾ ਮਧਾਣੀ
ਤੜਕੇ ਉੱਠ ਕੇ ਅੰਗਣ ਸੰਭਰਦੂੰ
ਤੂੰ ਕੀ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਲੈਣਾ
ਨੂੰਹੇਂ ਹੋ ਤਕੜੀ
ਮੰਨ ਬਾਬੇ ਦਾ ਕਹਿਣਾ
ਹਰ ਮੋੜ ਤੇ ਦੁੱਖ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਆਦਮੀ
ਨਹੀਂ ਆਦਮੀ ਦਾ ਵਕਤ ਬੁਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਜੇ ਨੌਕਰੀ ਲਈ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦੀ ਚਿਠੀ ਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਪੁਰਸ਼ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕੀ ਕੀ ਕਹਾਂਗਾ, ਇਸਤਰੀ ਸੋਚਦੀ ਹੈ ਕੀ ਕੀ ਪਹਿਨਾਂਗੀ।
ਲੰਬੇ ਲੰਬੇ ਤੰਦ ਵੇ ਮੈਂ ਤੱਕਲੇ ਤੇ ਪਾਉਨੀ ਆਂ
ਤੱਕ ਤੱਕ ਰਾਹਾਂ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਮੈਂ ਲੰਘਾਉਣੀ ਆਂ
ਯਾਦ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਹਰ ਵੇਲੇ
ਤੂੰਬਾ ਵੱਜਦਾ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਹੜੇ
ਤੂੰਬਾ ਵੱਜਦਾ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਹੜੇ
ਕੀ ਪਤਾ ਉਸ ਨੂੰ ਹਵਾ ਸੀ ਕੀ ਸਿਖਾ ਕੇ ਲੈ ਗਈ
ਦੂਰ ਤਕ ਪਤਝੜ ਦੇ ਪੱਤੇ ਨੂੰ ਉਡਾ ਕੇ ਲੈ ਗਈ
ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਜਿਹੜਾ ਨਿੰਬੂ ਦਾ ਬੂਟਾ
ਉਹਨੂੰ ਐਤਕਾਂ ਤਾਂ ਲੱਗ ‘ਗੇ ਅਨਾਰ ਨੀ
ਆਹ ਕੀ ਚਾਲਾ ਹੋਇਆ ਭੈਣੇ
ਆਹ ਕੀ ਕਾਰਾ ਹੋਇਆ ਨੀ…
ਜਿਹੜੀ ਕੁੜਮਾ ਜੋਰੋ ਜੱਧਣੀ ਨੀ
ਉਹਨੇ ਜੰਮ ਧਰੇ ਭੇਡੂ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਨੀ
ਆਹ ਕੀ ਚਾਲਾ ਹੋਇਆ ਭੈਣੇ
ਆਹ ਕੀ ਕਾਰਾ ਹੋਇਆ ਨੀ…..
ਲਾੜੇ ਬਾਪੂ ਦੀ ਭੂਰੀ ਭੂਰੀ ਦਾੜ੍ਹੀ
ਵਿਚ ਉੱਗ ਪਈ ਐ ਮਾਰੂ ਜਮਾਰ ਨੀ
ਆਹ ਕੀ ਚਾਲਾ ਹੋਇਆ ਭੈਣੇ
ਆਹ ਕੀ ਕਾਰਾ ਹੋਇਆ ਨੀ….
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਰਾੜਾ।
ਮਲਾਈ ਆਉਂਦੀ ਦੁੱਧ ਦੇ ਉੱਤੇ,
ਜੇ ਦੁੱਧ ਹੋਵੇ ਗਾਹੜਾ।
ਮਾਰ ਖੰਘੂਰਾ ਲੰਘੇ ਓਹੀ,
ਜੇ ਛਿੱਤਰਾਂ ਦਾ ਭਾੜਾ।
ਸਭ ਨੇ ਤੁਰ ਜਾਣੈ …..
ਕੀ ਤਕੜਾ ? ਕੀ ਮਾੜਾ?
ਝਾਂਵਾ ਝਾਂਵਾ ਝਾਂਵਾ,
ਬਹਿ ਕੇ ਪਟੜੇ ਤੇ,
ਵੈਣ ਬੁੜੇ ਦੇ ਪਾਂਵਾ,
ਬਹਿ ਕੇ …….,
ਦੋਸ਼ ਗਲੀ ਦੇ ਚਿੱਕੜ ਦਾ ਵੀ ਹੋਵੇਗਾ,
ਪੈਰ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਆਪਣਾ ਗ਼ਲਤ ਟਿਕਾਇਆ ਹੈ।
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਸਾਗਰ ਸਮਝ ਕੇ ਨੇੜੇ ਆਏ ਸਾਂ,
ਉਹ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਤਿਰਹਾਇਆ ਹੈ।