ਕਿੰਨੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਹਾਂ
ਕੀ ਮਾਰੀ ਬੇਤੁੱਕੀ ਜਾਨੈਂ, ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਕਰ ਟੁੱਕੀ ਜਾਨੈਂ
ਹੌਲਾ ਹੋਨਾਂ ਏ ਵਿਚ ਦੁਨੀਆ ਭਾਰੀਆਂ ਪੰਡਾਂ ਚੁੱਕੀ ਜਾਨੈਂ
ਵਾ ਵਾ ਕਿ ਗਊਆਂ ਰੰਭਦੀਆਂ
ਮਾਮੇ ਤਾਂ ਸੌਂ ਗਏ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ
ਮਾਮੀਆਂ ਬਹਾਨੇ ਨਾਲ ਖੰਘਦੀਆਂ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਚੋਲ੍ਹੀ।
ਸਭੇ ਰੰਗ ਸਭਨਾਂ ਦੇ ਸਾਂਝੇ,
ਸਭ ਦੀ ਸਾਂਝੀ ਹੋਲੀ।
ਉੱਪਰ ਉੱਪਰ ਬੱਦਲ ਬੱਦਲੀ,
ਖੇਲ੍ਹੇ ਅੱਖ-ਮਚੋਲੀ।
ਰੰਗਤੀ ਰੰਗਾਂ ਨੇ….
ਰੰਗ ਰੰਗੀਲੀ ਹੋਲੀ।
ਥਾਲੀ ਉੱਤੇ ਥਾਲੀ,
ਥਾਲੀ ਉੱਤੇ ਛੰਨਾ,
ਘੜਾ ਦੰਦਾ ਨਾਲ ਚੁੱਕੇ,
ਤੈਨੂੰ ਤਾਂ ਮਜਾਜਣ ਮੰਨਾ,
ਘੜਾ ……..,
ਝਰਨੇ, ਨਦੀਆਂ, ਬੱਦਲਾਂ ਨੂੰ ਭਾਲ ਜਿਸ ਦੀ ਹੈ ਸਦਾ,
ਹੋ ਗਿਆ ਹਿਰਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਫੇਰ ਵੀ ਪਿਆਸੀ ਰਹਾਂ।
ਜਰਦੀ-ਜਰਦੀ-ਜਰਦੀ
ਮਰਦੀ ਮਰ ਜਾਊਂਗੀ
ਜੇ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਹਮਦਰਦੀ
ਆਣ ਬਚਾ ਲੈ ਵੇ
ਜਿੰਦ ਜਾਂਦੀ ਹੌਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਖਰਦੀ
ਮਿੱਤਰਾ ਹਾਣ ਦਿਆ
ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਦੀ ਆਰਤੀ ਕਰਦੀ।
ਉਹਨਾਂ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਸਦਾ ਇੱਜਤ ਕਰੋ ਜੋ
ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਸਹਾਰਾ ਬਨਣ ਤੋਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਝਿਜਕੇ।
ਪੇਮੀ-ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਹੋਣ ਦਾ ਪੂਰਾ ਅਵਸਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਘਰ ਤੇਰੇ ਵਲ ਨਾ ਜਾਵਣ ਦਾ, ਕਈ ਵੇਰਾਂ ਮਨ ਅਹਿਦ ਕਰੇ
ਫਿਰ ਆਪੇ ਕੋਈ ਕੰਮ ਕਢ ਲੈਂਦਾ ਉਸ ਦੇ ਕੂਚੇ ਜਾਣ ਲਈ
ਸਈਓ ਨੀ ਮੈਂ ਸੱਚ ਦੇ ਬੋਲ ਚਤਾਰਾਂ
ਨੀ ਛਿੰਦੋ ਤੇਰੀਆਂ ਦਾਦਕੀਆਂ
ਮੂੰਹੋਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਬਦਕਾਰਾਂ ਨੀ…..
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਭੈਣੀ।
ਜੱਗ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਰਹਿਣਾ ਜਦ ਤੱਕ,
ਕੁਛ ਸੁਣਨੀ, ਕੁਛ ਕਹਿਣੀ।
ਭਲਾ ਕਰਨਾ, ਭਲਾ ਕਮਾਉਣਾ,
ਨੇਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਹਿਣੀ।
ਨੇਕੀ ਕਰ ਬੰਦਿਆ……,
ਸਦਾ ਨਾਲ ਜੋ ਰਹਿਣੀ।