ਕਾਲਿਆਂ ਹਰਨਾ ਬਾਗੀ ਚਰਨਾਂ
ਬਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹਾਰਾਂ
ਰੁੱਤ ਮਸਤਾਨੀ ਰਾਤ ਚਾਨਣੀ
ਖਿੜੀਆਂ ਨੇ ਗੁਲਜ਼ਾਰਾਂ
ਬੇਰ ਪੱਕ ਗੇ ਸਰਮਾਂ ਫਲੀਆਂ
ਲੱਗੇ ਫੁੱਲ ਅਨਾਰਾਂ
ਪਰ ਤੂੰ ਚੰਨਾਂ ਨਾ ਮੁਸਕਾਵੇਂ
ਪੈ ਗਿਉਂ ਵਿੱਚ ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ
ਤੇਰੇ ਹਾਸੇ ਤੋਂ
ਲੱਖ ਜਿੰਦੜੀਆਂ ਵਾਰਾਂ।
ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਹਰ ਸ਼ੈਅ ਭਾਵੇਂ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਤਾਕਤਵਾਰ ਹੋਵੇ
ਪਰ ਵਕਤ ਦੀ ਗੁਲਾਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਨੁਕਸ ਪਤਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਦੋਸਤੀ ਕਾਰਨ ਅਸੀਂ ਦਸਦੇ ਨਹੀਂ।
ਉਹਦੀ ਸੀਰਤ ਬੜੀ ਹੈ ਕੰਡਿਆਲੀ
ਉਹਦੀ ਸੂਰਤ ਗੁਲਾਬ ਵਰਗੀ ਏ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਰੱਖਦੀ ਰਾਤ ਦਿਨ ਮਦਹੋਸ਼
ਯਾਦ ਉਹਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਵਰਗੀ ਏ
ਖੰਡ ਬੂਰਾ ਖਾ ਕੇ
ਮਾਮੀ ਫਿਰਦੀ ਰੁੱਸੀ ਕੁੜੇ
ਫੜ ਕੇ ਸਾਲੀ ਨੂੰ ਟੰਗਾਂ ਤੋਂ
ਕਰ ਦਿਓ ਜਮ੍ਹਾਂ ਈ ਪੁੱਠੀ ਕੁੜੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ, ਸੋਰੀ।
ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਮੋਹ ਲਿਆ ਸੱਜਣਾ,
ਪਰ ਤੈਂ ਮੈਂ ਨੀ ਜੋਹੀ।
ਹੀਜ ਪਿਆਜ ਟੋਹ ਲਿਆ ਤੇਰਾ,
ਤੈਂ, ਨਾ ਜਾਚੀ, ਨਾ ਟੋਹੀ।
ਮੋਹ ਲੈ ਮਿੱਤਰਾ ਵੇ…..
ਬਾਗ ਬਣੂੰਗੀ ਰੋਹੀ।
ਦਰਾਣੀ ਦੁੱਧ ਰਿੜਕੇ,
ਜਠਾਣੀ ਦੁੱਧ ਰਿੜਕੇ,
ਮੈ ਲੈਦੀ ਸਾਂ ਵਿੜਕਾ ਵੇ,
ਸਿੰਘਾਂ ਲਿਆ ਬੱਕਰੀ,
ਦੁੱਧ ਰਿੜਕਾ ਵੇ,
ਸਿੰਘਾਂ ਲਿਆ ……
ਅਸੀਂ ਔਰਤ ਨੂੰ ਗੌਤਮ ਵਾਂਗਰਾਂ ਠੁਕਰਾਣ ਵਾਲੇ ਨਹੀਂ।
ਉਹਨੂੰ ਸੁੱਤੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜੰਗਲਾਂ ਵੱਲ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਨਹੀਂ।
ਸੁਣ ਲੈ ਸੋਹਣੀਏ ਯਾਰ ਤੇਰਾ
ਅੱਜ ਦਿਲ ਦੀ ਘੁੰਡੀ ਖੋਹਲੇ
ਲੁੱਟੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਸੁਫਨੇ ਸਾਡੇ
ਪਿਆਰ ਅਸਾਂ ਦੇ ਰੌਲੇ
ਇਹ ਸਿਰ ਫਿਰੇ ਪੁਰਾਣੇ ਬੁੱਢੇ
ਨੇ ਗੋਲਿਆਂ ਦੇ ਗੋਲੇ
ਇਹ ਸਾਰ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਕੀ ਜਾਣਨ
ਮੁੰਹ ਭੈੜੇ ਬੜਬੋਲੇ
ਪਿਆਰ ਦੀ ਇਹ ਕਰਨ ਨਿਖੇਧੀ
ਕੁਫ਼ਰ ਬੜੇ ਨੇ ਤੋਲੇ
ਸਮਝਾ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨੂੰ
ਯਾਰ ਤੇਰਾ ਕੀ ਬੋਲੇ।
ਪੂਰੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਆਪਣਿਆਂ ਸੁਫ਼ਨਿਆਂ ਵੱਲ ਵਧੋ।
ਉਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਓ ਜਿਸਦੀ ਤੁਸੀਂ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਉਮਰ ਭਰ ਤਾਂਘਦੇ ਰਹੇ ਦੋਵੇਂ,
ਫਾਸਿਲਾ ਸੀ ਕਿ ਮੇਟਿਆ ਨਾ ਗਿਆ
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਦੌੜ ਕੇ ਨਾ ਮਿਲ ਸਕਿਆ
ਤੈਥੋਂ ਰੁਕਿਆ ਉਡੀਕਿਆ ਨਾ ਗਿਆ
ਦਾਦਕੀਆਂ ਦੀ ਪੰਡ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿਓ ਬੇ
ਅਸੀਂ ਸਿੱਟ ਛੱਪੜ ਵਿਚ ਆਈਏ
ਬਚਦੀਆਂ ਖੁਚਦੀਆਂ ਨੂੰ
ਅਸੀਂ ਗੋਡੇ ਘੁੱਟਣ ਲਾਈਏ