ਆਪੇ ਉੱਠ ਕੇ ਆਪਣੀ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ
ਇਹ ਤੇਰਾ ਮੂੰਹ ਨਹੀਂ ਜ਼ੋ ਸਵੇਰੇ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਮਿਲੇ
ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਕਰੇਂਗਾ ਇਹ ਤਾਂ ਪਤਾ ਸੀ,
ਪਰ ਭੁੱਲ ਹੀ ਜਾਵੇਗਾ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ
ਓਹ ਔਰਤ ਕਦੇ ਵੀ ਵਸਦੀ ਨਈਂ
ਜਿਹਨੂੰ ਝਾਕ ਰਹੇ ਸਦਾ ਪੇਕਿਆਂ ਦੀ
ਤੂਫ਼ਾਨ ‘ਚ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਤੇ ਘਮੰਡ ‘ਚ ਹਸਤੀਆਂ
ਅਕਸਰ ਡੁੱਬ ਜਾਇਆ ਕਰਦੀਆਂ ਨੇਂ
ਅੱਜ ਫੇਰ ਮੇਰੀ ਚਾਹ ਠੰਡੀ ਹੋ ਗਈ
ਅੱਗ ਲੱਗ ਜ਼ੇ ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨੂੰ
ਵਕਤ ਦਾ ਪਾਸਾ ਕਦੇ ਵੀ ਪਲਟ ਸਕਦਾ ਹੈ
ਇਸ ਲਈ ਸਿਤਮ ਓਹੀ ਕਰ ਜ਼ੋ ਤੂੰ ਸਹਿ ਸਕੇਂ
ਦਰਦ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਉਹਨੂੰ ਪੁੱਛੋ
ਜੀਹਦੀ ਚਾਹ ਠੰਡੀ ਹੋ ਜਾਵੇ
ਦਿਲ ਤੇ ਲੱਗੀਆਂ ਸੀ ਸੱਜਣਾ
ਯਾਰੀਆਂ ਵੀ ਤੇ ਸੱਟਾਂ ਵੀ
ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਮਾਲ ਦੇ ਸੀ ਉਹ ਪੁਰਾਣੇ ਅਨਪੜ੍ਹ ਲੋਕ ਜੋ
ਮੁਕਰਨ ਨੂੰ ਮਰਨ ਬਰਾਬਰ ਸਮਝਦੇ ਸਨ
ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੇ ਲੋਕ ਦਿਨ ਵਿਚ ਖੌਰੇ ਕਿੰਨੇ ਵਾਰ ਮਰਦੇ ਨੇ
ਛੋਟੇ ਹੋਣ ‘ਚ ਵੀ ਮਾਣ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਮੈਨੂੰ
ਕਿਉਂਕਿ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਮੇਰੀਆਂ ਰੀਸਾਂ ਕਰਦੇ ਨੇਂ
ਕਿਹਨੂੰ ਬੋਲਾਂ ਹਾਂ
ਕਿਹਨੂੰ ਬੋਲਾਂ ਨਾਹ
ਹਰ ਟੇਂਸ਼ਨ ਦੀ ਇੱਕੋ ਦਵਾ
ਅਦਰਕ ਵਾਲੀ ਚਾਹ
ਆਪਣੀ ਮੁਸਕਾਨ ਨੂੰ ਓਦੋਂ ਹੀ ਰੋਕੋ ਜਦੋਂ ਉਹ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਰਦ ਦੇ ਰਹੀ ਹੋਵੇ
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਖਿਲਖਿਲਾ ਕੇ ਹੱਸਦੇ ਰਹੋ ਕਿਉੰਕਿ ਇਹੀ ਤੁਹਾਡੀ ਅਸਲੀ ਦੌਲਤ ਹੈ