ਲਾਲੀ ਦੀ ਮਾਂ ਗਰਭਵਤੀ ਸੀ ਤੇ ਲਾਲੀ ਦੀ ਦਾਦੀ ਲਾਲੀ ਕੋਲੋਂ ਪੁੱਛਿਆ ਕਰੇ, ਲਾਲੀ ਆਪਣੇ ਕੋਠੇ ਤੇ ਕੀ ਹੈ , ਚਿੜੀ ਕਿ ਮੋਰ ? ਨਿਆਣੀ ਸੀ, ਉਹਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀ ਸੀ ਇੰਨ੍ਹਾ ਗੱਲਾਂ ਦੀ । ਪਰ ਦਾਦੀ ਦੇ ਸਮਝਾਏ ਮੁਤਾਬਕ ਉਹ ਅਕਸਰ ਆਖਿਆ ਕਰਦੀ ਸੀ “ਮੋਰ” ਫਿਰ ਮਾਂ ਦੇ ਜਣੇਪੇ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਬਾਲੜੀ ਤੇ ਕਹਿਰ ਟੁੱਟ ਪਿਆ। ਮਾਂ ਤੇ ਲਾਲੀ ਦਾ ਮੋਰ ਦੋਵੇ ਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਤੁਰ ਗਏ। ਨਿੱਕੀ ਬਾਲੜੀ ਦਾਦਕਿਆਂ ਤੋਂ ਨਾਨਕਿਆਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਨਾਨੀ ਅਕਸਰ ਮਾਂ ਲਈ ਵਿਲਕਦੀ ਲਾਲੀ ਨੂੰ ਆਖ ਦਿਆ ਕਰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਮਾਂ ਮੋਰ ਲੈਣ ਰੱਬ ਕੋਲ ਗਈ ਏ, ਜਲਦੀ ਆ ਜਾਣਾ ਬਸ ਉਹਨੇ। ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਦਿਨ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਦੇ ਘਰ ਆਪਣੀ ਹਮ ਉਮਰ ਕਿੰਨੂ ਨਾਲ ਖੇਡਦੀ ਲਾਲੀ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਕਿੰਨੂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸਾਡੇ ਘਰ ਕਾਕਾ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਤਾਂ ਲਾਲੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਆਈਆਂ । ਲਾਲੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ , ” ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪੁੱਛੇ ਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਠੇ ਤੇ ਕੀ ਏ ? ਤਾਂ ਮੋਰ ਨਾ ਕਹੀਂ। ” ਕਿਉਂ ਲਾਲੀ ? ਅਣਜਾਣ ਕਿੰਨੂ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਮੋਰ ਲੈਣ ਲਈ ਮੰਮੀਆਂ ਨੂੰ ਰੱਬ ਕੋਲ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ। ਫਿਰ ਯਾਦ ਬਹੁਤ ਆਉਂਦੀ ਆ ਮੰਮੀ ਦੀ। ਕਹਿੰਦੇ ਕਹਿੰਦੇ ਲਾਲੀ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈਆਂ । ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਕਿੰਨੂ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਧਾਹ ਨਿੱਕਲ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ ਲਾਲੀ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਤੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਉਹ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ, ਹਾਏ ਵੇ ਰੱਬਾ! ਇੰਨ੍ਹਾ ਮਾਸੂਮਾ ਨਾਲ ਕੀ ਵੈਰ ਹੁੰਦਾ ਤੇਰਾ . . . ?
admin
ਪਹਾੜਾਂ ਵਿਚ ਬਾਘ ਡੰਗਰਾਂ ਦਾ ਅਕਸਰ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਤੇ ਕੲੀ ਵਾਰ ਬੰਦਿਅਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਅਾਪਣੀ ਲਪੇਟ ਵਿਚ ਲੈ ਲੈਂਦੇ।ਬਾਘ ਬਹੁਤ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਜਾਨਵਰ ਹੈ।ਜੇ ੳੁਸ ਦੇ ਪੰਜੇ ਦੀ ਨਹੁੰਦਰ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਡੰਗਰ ਦਾ ਜਰਾ ਜਿੰਨਾ ਵੀ ਮਾਸ ਅਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਡੰਗਰ ਦੀ ਮਜ਼ਾਲ ਨਹੀਂ ਕਿ ਬਾਘ ਤੋਂ ਖਹਿੜਾ ਛੁਡਾ ਸਕੇ।ਬਾਘ ਡੰਗਰ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਕੇ ਕਿਸੇ ਖੂੰਜੇ ਵਿਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ੳੁਸ ਡੰਗਰ ਦੀ ਘੰਢੀ ਤੋੜ ਕੇ ਘੰਢੀ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਲਾ ਕੇ ੳੁਸ ਦਾ ਸਾਰਾ ਖ਼ੂਨ ਚੂਸ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਬਾਘ ਅਕਸਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੀ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।ੲਿਕ ਵਾਰ ੲਿਕ ਬਾਘ ਦਾਦਾ ਜੀ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਕਾਫ਼ਲੇ ਦਾ ਪੂਰੇ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ।ਪਰ ਬਾਘ ਖੜਕੇ ਅਤੇ ਅੱਗ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਡਰਦਾ ਹੈ।ਸੋ ਜਿੱਥੇ ਰਾਤ ਪੈਂਦੀ ਤਾਂ ਕਾਫ਼ਲੇ ‘ਚੋਂ ਦੋ ਬੰਦੇ ਜਾਗਦੇ ਤੇ ਅੱਗ ਮਚਾੳੁਂਦੇ ,ਦੋ ਘੰਟੇ ਪਿੱਛੋਂ ੳੁਹ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ।ਫਿਰ ਦੂਜਿਅਾਂ ਦੀ ਵਾਰੀ ਅਾ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਅਾਖ਼ਰ ਸਵੇਰ ਦਾ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹ ਅਾੳੁਂਦਾ।ਜੇ ਕਿਸੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੀਂਹ ਪੈਣ ਕਰਕੇ ਅੱਗ ਨਾ ਬਲ਼ਦੀ ਤਾਂ ੲਿਹੀ ਚਿੰਤਾ ਰਹਿੰਦੀ ਕਿ ਬਾਘ ਨੇ ਹੁਣ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ,ਹੁਣ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ।ਸੋ ਅਜਿਹੀ ਕਮਾੲੀ ਕਰਨੀ ਖਾਲਾ ਜੀ ਦਾ ਵਾੜਾ ਨਹੀਂ।
ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਅਾਪਣੇ ਅਾਲ਼ੇ-ਦੁਅਾਲ਼ੇ ਅਨੇਕਾਂ ‘ਬਾਘਾਂ’ ਨੂੰ ਗਰਰ-ਗਰਰ ਕਰਦੇ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮੈਦਾਨ ਛੱਡ ਕੇ ਭੱਜਣ ਵਾਲ਼ਾ ਨਹੀਂ।ੲਿੰਝ ਕਰਨਾ ਸਾਡੀ ਵਿਰਾਸਤ ਦੇ ਮੱਥੇ ‘ਤੇ ਥੱਬਾ ਲਗਾੳੁਣਾ ਹੈ।ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ‘ਬਾਘਾਂ’ ਨੂੰ ਭਜਾੳੁਣ ਵਾਲ਼ੇ ਹਾਂ।ਬਾਘਾਂ ਤੋਂ ਡਰ ਕੇ ਭੱਜਣ ਵਾਲ਼ੇ ਨਹੀਂ।ਕੲੀ ‘ਬਾਘਾਂ’ ਦੇ ਮੂੰਹਾਂ ‘ਚੋਂ ੲਿਹ ਨਿਕਲਦਾ ਮੈਂ ਅਾਪ ਸੁਣਿਅਾ ਹੈ ਕਿ ੲਿਹ ਤਾਂ ਸਾਥੋਂ ਡਰਦੇ ਹੀ ਨਹੀਂ।
(ਕਿੱਕਰਾਂ ਦੇ ਅੰਬ )ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ‘ਚੋਂ ਅੰਸ਼ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸੋਹਲ
੧. ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਗੁਰਮੰਤਰ ਹੈ , ਇਸਦੇ ਸਿਮਰਨ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ |
੨. ਸਿਮਰਨ ਫੋਕਾ ਸਾਧਨ ਨਹੀਂ , ਇਹ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਰੀਤ ਹੈ | ਨਾਮ ਆਪ ਹੀ ਜਪਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ | ਜੇਹਰਾ ਰੋਟੀ ਖਾਏਗਾ , ਓਹੀ ਰੱਜੇਗਾ| ਸਿਮਰਨ ਰਸਨਾ ਨਾਲ ਜਪਣਾ ਕਰਨਾ ਹੈ , ਫਿਰ ਇਹ ਆਪੇ ਹੀ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਲਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ | ਨਾਮ ਜਪਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਸਬਰ ਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਦੀ ਬੜੀ ਲੋੜ ਹੈ |
੩. ਸਿਮਰਨ ਨਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਮਨ ਦੀ ਮੈਲ ਉਤਰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਇਨਸਾਨ ਬੁਰੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋ ਸੰਕੋਚ ਕਰਦਾ ਹੈ |
੪. ਵਾਹਿਗੁਰੂ – ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਮਨ ਤੇ ਹਰ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਅਸਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ | ਇਸ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਵਿਚ ਕੋਮਲਤਾ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ , ਚੰਗੇ ਮੰਦੇ ਦੀ ਤਮੀਜ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਮਨ ਬੁਰਾਈ ਤੋ ਪ੍ਰਹੇਜ ਕਰਨ ਲਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ |
੫. ਸਿਮਰਨ ਪਹਲਾ ਮੈਂਲ ਕਟਦਾ ਹੈ , ਇਸ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਵਿਚ ਮਨ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ |ਜਦੋ ਮਨ ਨਿਰਮਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾ ਸਿਮਰਨ ਵਿਚ ਰਸ ਆਉਣ ਲਗਦਾ ਹੈ , ਫਿਰ ਛਡਨ ਨੂੰ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ |
੬.ਮਨ ਚਾਹੇ ਨਾ ਵੀ ਟਿਕੇ , ਨਾਮ ਜਪਣਾ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ | ਜੇ ਨਾਮ ਜਾਪਦੇਆਂ ਮਨ ਜਰਾ ਵੀ ਟਿਕ ਜਾਵੇ ਤਾ ਥੋੜੀ ਗਲ ਨਹੀਂ , ਮਨ ਪੂਰਾ ਵਸ ਤਦ ਆਉਂਦਾ ਜਦ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੀ ਪੂਰਨ ਕਿਰਪਾਲਤਾ ਹੋਵੇ |
ਮਨ ਟਿਕੇ ਜਾ ਨਾ ਟਿਕੇ , ਨਾਮ ਜਪਣਾ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ , ਜੋ ਲੱਗੇ ਰਹਿਣਗੇ, ਓਹਨਾ ਲਈ ਓਹ ਸਮਾਂ ਵੀ ਆਵੇਗਾ , ਜਦੋ ਮਨ ਦਾ ਟਿਕਾਓ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ | ਜੋ ਤੁਰੇ ਰਹਿਣਗੇ , ਭਾਵੇ ਮਧਮ ਚਲ ਹੀ , ਓਹਨਾ ਦੇ ਮੰਜਿਲ ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਦੀ ਆਸ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ |
ਭਾਈ ਵੀਰ ਸਿੰਘ ਜੀ
ਕਈ ਲੋਕ ਇਹ ਤਰਕ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਰੋਜ-੨ ਇਕ ਹੀ ਨਿਤਨੇਮ ਕਰਨਾ ਕਿਓ ਜਰੂਰੀ ਹੈ | ਇਹ ਤਾ ਇਕ ਵਾਰ ਵੀ ਕਰਲੋ ਤਾ ਓਹੀ ਗਲ ਹੈ ਕਹੰਦੇ ਹਨ ਕ ਇਹ ਤਾ (repetition) ਦੋਹਰਾਓ ਹੋ ਗਿਆ | ਅਸਲ ਗਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਿਵੇ ਘਰ ਵਿਚ ਰੋਜ ਝਾੜੂ ਪੋਚਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕੋਈ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਹੰਦਾ ਕਿ ਇਹ ਰੋਜ ਕਿਓ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿਓਕੀ ਸਬ ਨੂ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੇ ਦਿਨ ਵਿਚ ਮਿੱਟੀ ਘੱਟਾ ਘਰ ਵਿਚ ਆ ਵੜਦਾ ਹੈ| ਇਸ ਕਰਕੇ ਰੋਜ ਝਾੜੂ ਪੋਚਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ| ਬਿਲਕੁਲ ਇਸੇ ਤਰਾ ਇਸ ਮਨ ਦੀ ਸਫਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਨੇ ਨਿਤਨੇਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ | ਰੋਜ-੨ ਦੁਨੀਆ ਨਾਲ ਵਾਹ ਪੈਣ ਕਰਕੇ ਮਨ ਵਿਚ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੇਲ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ |ਇਸਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਨਾ ਕਿ ਸਿਰਫ ਇਕ ਵਾਰੀ|
ਇਸ ਕਰਕੇ ਸਾਨੂ ਨਿਤਨੇਮ ਤੇ ਸਤਸੰਗ ਰੋਜ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ|
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖਾਲਸਾ
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹਿ……
ਇਕ ਵਾਰ ਜਦ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਨੇ ਚਿੱਟੇ ਕੇਸਾਂ ਨੂੰ ਕਾਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਲਫ਼ (ਮਹਿੰਦੀ ) ਲਾ ਲਈ | ਇਸ ਗਲ ਦਾ ਪਤਾ ਜਦੋ ਅਕਾਲੀ ਫੂਲਾ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਓਹਨਾ ਨੇ ਇਕ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹ ਕੇ ਭੇਜਿਆ –
ਜਾ ਕਹ ਦੇਓ ਕਾਣੇ ਢੱਗੇ ਨੂੰ,
ਕਿਓ ਕਾਲਾ ਕਰਦਾ ਬੱਗੇ ਨੂੰ ,
ਅੰਤ ਕਾਲ ਜਦ ਮਰਨਾ ਹੈ ,
ਫਿਰ ਮੂੰਹ ਕਾਲਾ ਕਿਓ ਕਰਨਾ ਹੈ |
ਫਿਰ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਇਸ ਗਲ ਦੀ ਸਜਾ ਵੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ | ਪਰ ਅਜੇ ਦੇ ਸਮੇ ਵਿਚ ਹਰ ਕੋਈ ਕਲਫ਼ ਲਾ ਕੇ ਕੇਸਾਂ ਨੂੰ ਕਾਲਾ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਸਚ ਇਹ ਹੈ ਕੇ ਮੌਤ ਨੇ ਚਿੱਟੇ ਕੇਸਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਨਹੀ ਆਉਣਾ ਸਗੋਂ ਓਹਨੇ ਤਾ ਆਪਨੇ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਸਮੇ ਤੇ ਆ ਕੇ ਇਸ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਲੈ ਹੀ ਜਾਣਾ ਹੈ |
ਫਿਰ ਕਿਓ ਆਪਾ ਇਸ ਤਰਾ ਦੇ ਕਮ ਕਰਕੇ ਉਸ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋ ਬੇਮੁਖ ਹੁੰਦੇ ਆ |
ਸਾਰੇ ਵੀਰਾਂ ਤੇ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਹੈ ਕਿ ਓਹ ਕੇਸਾਂ ਨੂ ਕਲਫ਼ ਨਾ ਲਾਉਣ |
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖਾਲਸਾ,,,
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹਿ ਜੀ..
ਉਨ੍ਹੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਮਹਾਨ ਵਿਦਵਾਨ ਅਤੇ ‘ਗਿਆਨ ਖੜਗ ਦੇ ਧਾਰਨੀ’ ਗਿਆਨੀ ਦਿੱਤ ਸਿੰਘ ‘ਜ਼ਾਤੀ ਦੇ ਵੈਰ ਦਾ ਫਲ’ ਸਿਰਲੇਖ ਵਾਲੀ ਆਪਣੀ ਇਕ ਸੰਪਾਦਕੀ ਵਿਚ, ਖਾਨਾਜੰਗੀ ਨਾਲ ਤਬਾਹ ਹੋਈਆਂ ਕੌਮਾਂ ਦਾ ਹਸ਼ਰ ਇਕ ਲੋਕ ਕਹਾਣੀ ਜ਼ਰੀਏ ਦੱਸਦੇ ਹਨ,
”ਇਕ ਰੁੱਖ ਨੇ ਸਾਥੀ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੁਣ ਖ਼ੈਰ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂਕਿ ਕੁਹਾੜਿਆਂ ਦੇ ਭਰੇ ਗੱਡੇ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਆ ਰਹੇ ਹਨ। ਦੂਜੇ ਰੁੱਖਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਰੱਤੀ ਭਰ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਪਸੀ ਮਿਲਾਪ ਕਾਰਨ ਕੁਹਾੜਿਆਂ ਦੀ ਇਕ ਨਹੀਂ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀ। ਪਰ ਪਹਿਲੇ ਰੁੱਖ ਨੇ ਮੁੜ ਫ਼ਿਕਰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ, ਗੱਲ ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਜ਼ਾਤੀ ਭਾਈ ਹੀ ਮਦਦਗਾਰ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਜੋ ਕੁਹਾੜਿਆਂ ਦੇ ਦਸਤੇ ਬਣ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਜਾਇ ਪਏ ਹਨ। ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਬਣ ਦੇ ਸਾਰੇ ਰੁੱਖ ਕੰਬ ਗਏ ਅਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਕਿ ਜ਼ਾਤੀ ਦਾ ਵੈਰ ਕੁਲ ਦੇ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਸੋ ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਬਚਾਂਗੇ।”
ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਦੇ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਸਿਧ ਲੇਖਕ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ, “ਜੇਕਰ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦਾ ਜਨਮ ਬ੍ਰਿਟੇਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਅੱਜ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਸਿੱਖ ਹੁੰਦੀ…”
ਇਹਨਾਂ ਸਤਰਾਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ…ਕਿ ‘ਸਰਵਗੁਣ ਸੰਪੂਰਨ’ ਧਰਮ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕਿਉਂ ਘੱਟਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ? ਇਸਾਈ ਧਰਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭੂ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਜੀ ਸੂਲੀ ਚੜੇ ਸਨ ਅਤੇ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਏ ਸਨ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕ ਇਸਾਈ ਬਣ ਰਹੇ ਨੇ ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਤਾਂ ਸ਼ਹੀਦੀਆਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਹੈ…ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਤੋਂ ਲੈਕੇ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦੁਰ ਜੀ, ਭਾਈ ਮਤੀ ਦਾਸ ਜੀ, ਭਾਈ ਸਤੀ ਦਾਸ ਜੀ, ਭਾਈ ਤਾਰੂ ਸਿੰਘ ਜੀ, ਭਾਈ ਦਿਆਲਾ ਜੀ, ਭਾਈ ਸੁਬੇਗ ਸਿੰਘ ਤੇ ਭਾਈ ਸ਼ਾਹਬਾਜ਼ ਸਿੰਘ ਜੀ, ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦੇ, ਬਾਬਾ ਬੰਦਾ ਸਿੰਘ ਬਹਾਦੁਰ ਜੀ, ਬਾਬਾ ਦੀਪ ਸਿੰਘ ਜੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪਤਾ ਨੀਂ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਲੱਖਾਂ ਹੀ ਮਹਾਨ ਸਿੱਖ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਏ ਨੇ ਅਤੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਵੀ ਹੋ ਰਹੇ ਨੇ ਜਿੰਨਾ ਦੀ ਸ਼ਾਇਦ ਗਿਣਤੀ ਕਰਨੀ ਵੀ ਔਖੀ ਹੈ… ਐਨੀਆਂ ਸ਼ਹੀਦੀਆਂ, ਉਚ ਕੋਟੀ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਗ੍ਰੰਥ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮਾਣਮੱਤਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਕਿ ਕਾਰਣ ਹੈ ਕੇ ਅਸੀਂ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਦੁਨੀਆ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਤੋਂ ਅਸਮਰਥ ਰਹੇ ਹਾਂ…ਸਚ ਤਾਂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਵੀ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣਵਾਦੀ ਸੋਚ ਤਹਿਤ ਉਸਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੀ ਹੈ ਆਰਤੀ ਉਤਾਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ…ਇਹੀ ਕਾਰਣ ਹੈ ਕਿ ਨਵੇਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਕੀ ਅਪਣਾਉਣਾ ਸੀ ਖੁਦ ਸਿੱਖ ਵੀ ਇਸਾਈ ਧਰਮ ਵੱਲ ਅਤੇ ਡੇਰਿਆਂ ਵੱਲ ਭੱਜੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ.
ਡਿਲੀਵਰੀ ਤੋ ਬਾਦ ਔਰਤ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਆਇਆ ਹੀ ਸੀ ਡਿਲੀਵਰੀ ਕਮਰੇ ਤੋ ਬਾਹਰ ਆੳਣ ਦੇ ਇਕ ਘੰਟੇ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੋਸ਼ ਆਇਆ ਸੀ…. ਬੱਚਾ ਹੋੲੇ ਨੂੰ ਅਜੇ ਇਕ ਘੰਟਾ ਲੰਘਿਅਾ ਸੀ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸ਼ਕਤੀ ਨਹੀ …ਪਾਸਾ ਲੈਣਾ ਤਾਂ ੲਿਕ ਪਾਸੇ ਹਿਲਨਾ ਵੀ ਔਖਾ ਸੀ ਫਿਰ ਸੁੱਤੇ ਸੁੱਤੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਪਰ ਕੁੱਝ ਨ ਹੱਥ ਆਇਆ …
ਖੱਬੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ ਲੱਗਾ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕਿਤੇ ਥੱਲੇ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਡਿੱਗਿਆ …? ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਬੈਡ ਥੱਲੇ ਵੇਖਿਆ … ਥੱਲੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀ ਸੀ … ੳੁਸਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਘਬਰਾਹਟ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ …
ਇੱਕ ਨਰਸ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ . ਨਰਸ ਨੇ ਜੱਚਾ ਦੀ ਘਬਰਾਹਟ ਵੇਖ ਕੇ ਇੰਕੂਵੇਟਰ ਕਮਰੇ ਤੋ ਦੋੜ ਕੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਲਿਅਾ ਕੇ ਮਾ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਭੈਣ ਮੈ ਸਮਝ ਸਕਦੀ ਹਾਂ ਲੈ ਜੀਅ ਭਰ ਕੇ ਵੇਖ ਲੈ …..ਜੱਚਾ ਮੱਥੇ ੳੁਤੇ ਹੱਥ ਮਾਰ ਕੇ ਕਹਿਂਦੀ ਮੈ ਪੁੱਛ ਰਹੀ ਸੀ ਮੇਰਾ ਮੋਬਾਈਲ ਫੋਨ ਕਿਥੇ ਹੈ…..
ਸਰੋਤ ਵਟਸਅੱਪ
-
- ਕੁਦਰਤੀ ਸੋਮਿਆ ਦੀ ਰਖਿਆ ਕਰੋ |
-
- ਸਾਦਾ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕਰੋ |
-
- ਵਧ ਤੋ ਵਧ ਰੁਖ ਲਗਾ ਕੇ ਮਨੁਖਤਾ ਦਾ ਭਲਾ ਕਰੋ |
-
- ਖਾਦੀ ਦਾ ਕਪੜਾ ਪਹਨ ਕੇ ਬੇਰੁਜਗਾਰੀ ਨੂ ਘਟਾਉਣ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕਰੋ |
-
- ਸਾਦਾ ਖਾਣਾ , ਸਾਦਾ ਪਾਉਣਾ , ਤੇ ਸਾਦਗੀ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਦਾ ਅਲਗ ਹੀ ਅਨੰਦੁ ਹੈ |
-
- ਡੀਜਲ ਤੇ ਪੇਟ੍ਰੋਲ ਦੀ ਘਟ ਤੋਂ ਘਟ ਵਰਤੋਂ ਕਰੋ ਤੇ ਵਧ ਰਹੀ ਆਬਾਦੀ ਨੂੰ ਠਲ ਪਾਉਣ ਲਈ ਸੰਜਮ – ਮਈ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕਰੋ |
-
- ਰੋ ਰਹੇ ਹਵਾ , ਪਾਣੀ , ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਦੀ ਪੁਕਾਰ ਸੁਨੋ | ਰੁਖ ਲਾਉਣੇ ਨਾ ਭੁੱਲੋ , ਰੁਖ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਖੁਸਹਾਲੀ ਦਾ ਅਧਾਰ ਹਨ|
-
- ਬਰਸਾਤ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿਚ ਹਰ ਇਕ ਪ੍ਰਾਣੀ ਘਟੋ- ਘਟ ਇਕ ਰੁਖ ਜਰੂਰ ਲਗਾ ਕੇ ਮਾਨਵਤਾ ਦਾ ਭਲਾ ਕਰੋ |
-
- ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਰਖਿਆ ਲਈ ਮਨੁਖ ਨੂੰ ਆਪਨੇ ਅੰਦਰ ਦਇਆ-ਮਈ ਭਾਵਨਾ ਰਖਦਿਆ ਵਧ ਤੋ ਵਧ ਉਪਰਾਲੇ ਕਰਨੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ |
- ਭਗਤ ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ ਜੀ
ਬੱਸ ਸਹਿਰੋਂ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪਈ ਸੀ। ਬੱਸ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਜਿਹੇ ਬੇਬੇ ਦਾ ਲਾਡਲਾ ਕਿੰਦਾ ਸਿਉਂ ਨਵੀਂ ਬਣੀ ਸਹੇਲੀ ਸਿੰਮੀ ਨਾਲ ਬੈਠਾ ਹਾਸੇ ਮਖੋਲ ਕਰਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ 30ਕੁ ਮਿੰਟ ਦੂਰ ਆਉਂਦੇ ਨਿੱਕੇ ਜਿਹੇ ਕਸਬੇ ਤੋਂ ਇੱਕ ਪੰਜਾਹ ਕੁ ਸਾਲਾ ਔਰਤ ਚੜੀ ਜਿਸਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਤੋਂ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਵੀ ਔਰਤ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਘਰ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰਦੀ ਹੋਊ।ਉਹ ਕਿੰਦੇ ਹੋਣਾਂ ਦੀ ਸੀਟ ਦੇ ਅੱਗੇ ਬੈਠ ਗਈ, ਭਾਦੋਂ ਦੀ ਪੜਦਾਅ ਆਲੀ ਗਰਮੀ ਨਾਲ ਉਹਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ‘ਚੋਂ ਆ ਰਹੀ ਬਦਬੂ ਕਾਰਨ ਸਿੰਮੀ ਨੇ ਰੁਮਾਲ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਨੱਕ ਢੱਕ ਲਿਆ ਤੇ ਕਿੰਦਾ ਨੀਵੀ ਪਾਈ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਕੰਡੈਕਟਰ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ ਨੇ ਜਦੋਂ ਉਹਨੇ ਰੱਬੋਂ ਪਿੰਡ ਦੀ ਟਿਕਟ ਕਟਾਈ, ਝੱਟ ਹੋਲੀ ਦੇਣੇ ਸਿੰਮੀ ਕਿੰਦੇ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਕਿ ਕੋਣ ਆ ਇਹ ਬੁੜੀ,ਟਿਕਟ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਲਈ ਆ? ਕਿੰਦਾ ਕਹਿੰਦਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਵੇਖੀ ਆ ਪਤਾ ਨੀ ਕੌਣ ਆ।
ਸਮਾ ਲੰਘਦਾ ਗਿਆ, ਭੈੜੀ ਸੰਗਤ ਨੇ ਕਿੰਦੇ ਨੂੰ ਤਕੜਾ ਨਸ਼ੇੜੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਸੱਭ ਪਾਸਾ ਵੱਟ ਦੇ ਕਿੰਦੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣ ਦੀ ਸੋਚਦੇ। ਕਿੰਦੇ ਦੀ ਸਿੰਮੀ ਜੋ ਮਿੰਟ ਵੀ ਉਹਤੋਂ ਪਰਾਂ ਨਹੀ ਸੀ ਹੁੰਦੀ,ਅੱਜ ਨੌਕਰੀ ਤੇ ਲੱਗੀ ਕੰਨਾਂ ‘ਚ ਟੂਟੀਆਂ ਲਾਈ ਉਸੇ ਹੀ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਬੈਠੀ ਆ ਰਹੀ ਸੀ।ਨਸ਼ੇ ਦੇ ਓਵਰਡੋਜ਼ ਕਾਰਨ ਕਿੰਦੇ ਨੂੰ ਉਲਟੀ ਲੱਗ ਗਈ,ਜੋ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਮੂਧਾ ਪਿਆ ਉੱਛਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਿੰਦੇ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਕੰਡੈਕਟਰ ਉਹਨੂੰ ਬੱਸ ਰੋਕ ਕੇ ਥੱਲੇ ਉਤਾਰਨ ਲਈ ਧੱਕੇ ਦਿੰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ, ‘ਘੱਟ ਮਰ ਲਿਆ ਕਰੋ,,,ਸਾਲਿਉ,,,,ਜੇ ਨਹੀਂ ਪੱਚਦਾ,,,ਆਹ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਸਾਫ ਕਰੂ’।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਔਰਤ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਉਲਟੀ ਆਲੀ ਥਾਂ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਪੈਂਦੇ ਧੱਕਿਆਂ ‘ਚ ਕਿੰਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉੱਤਰ ਗਈ। ਬੱਸ ਤੁਰਨ ਲੱਗੀ,ਸਾਰੀਆਂ ਸਵਾਰੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿੰਮੀ ਵੀ ਉਸ ਔਰਤ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਕਾਹਲੀ ਸੀ ਜੋ ਕਿੰਦੇ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ‘ਚ ਬਿਠਾਈ ਰੋ ਰਹੀ ਸੀ।ਭੁੱਬਾਂ ਮਾਰ ਰੋਂਦੀ ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਉਹ ਕਿੰਦੇ ਦਾ ਮੂੰਹ ਸਾਫ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਨਾਲੇ ਵੱਡੇ ਘਰ ਆਲਿਆਂ ਦੇ ਜਾਗਰ ਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ ਜੀਹਨੇ ਚੜਦੀ ਉਮਰੇ ਉਹਦਾ ਸਿਰ ਦਾ ਸਾਂਈ ਕੱਖੋਂ ਹੌਲਾ ਕਰਦਾ ਤੇ ਹੁਣ ਉਹਦਾ ਪੁੱਤ ਵੀ ਉਸੇ ਰਾਹ ਤੇ ਤੋਰਤਾ। ਉਹ ਉਹੀਉ ਔਰਤ ਸੀ ਜਿਹਨੂੰ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿੰਦੇ ਨੇ ਉਹਨੂੰ ਪਹਿਚਾਨਣ ਤੋਂ ਨਾਂਹ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਤੇ ਜੀਹਦੇ ‘ਚੋਂ ਭੈੜੀ ਬਦਬੂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ।।।
ਮਾਂ ਹੁੰਦੀ ਏ ਮਾਂ ਉਹ ਦੁਨੀਆ ਵਾਲਿਉ।।।
ਸਿਖ ਧਰਮ ਵਿਚ “ਗਰੀਬ ਦੇ ਮੂਹ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਦੀ ਗੋਲਕ” ਦਾ ਸਥਾਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ |
ਸੋ ਜਦੋ ਵੀ ਅਸੀਂ ਆਪਨੇ ਨੇੜੇ ਕੋਈ ਲੋੜਵੰਦ ਇਨਸਾਨ ਦੇਖਦੇ ਆ ਤਾ ਸਾਨੂੰ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਉਸਦੀ ਸਹਾਇਤਾ
ਕਰੀਏ | ਕਿਓਕੀ ਗੁਰੂ ਘਰ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਗਲ ਦੀ ਕਮੀ ਨਹੀਂ | ਪਰ ਇਸ ਲੋੜਵੰਦ ਜਾਂ ਗਰੀਬ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਓ , ਤਾ ਕਰਕੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਿਆ ਕਰੋ ਕਿ ਕਿਸੇ ਗਰੀਬ ਦੇ ਕੰਮ ਆ ਸਕੀਏ |
ਆਪਨੇ ਤੇ ਆਪਨੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਤਾਂ ਜਾਨਵਰ ਵੀ ਜਿਓਂਦੇ ਨੇ, ਇਨਸਾਨ ਤਾ ਓਹ ਹੈ ਜੋ ਕਿਸੇ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਕੰਮ ਆਵੇ |
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖਾਲਸਾ
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਹਿ….