ਆਪਣੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਨਾਲ ਦੁਨੀਆ ਬਦਲੋ,
ਦੁਨੀਆ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਨਾ ਬਦਲੋ….
ਸਾਡੇ ਤਾਂ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਤਾਣਾ ਤਣੀ ਦਾ,
ਲਾੜੇ ਦਾ ਪਿਓ ਤਾਂਕਾਣਾ ਸੁਣੀਂ ਦਾ,
ਐਨਕ ਲਾਉਣੀ ਪਈ, ਐਨਕ ਲਾਉਣੀ ਪਈ
ਨਿਲੱਜਿਓ, ਲੱਜ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀਂ।
ਤੇਲ ਵਿਕੇਂਦਾ ਪਲੀ ਪਲੀ,
ਲਾੜੇ ਦੀ ਚਾਚੀ ਫਿਰਦੀ ਗਲੀ ਗਲੀ
ਤੇਲ ਲੱਗਦਾ ਕੇਸਾਂ ਨੂੰ,ਪਰਕਾਸ਼ੋ ਰੋਦੀ ਲੇਖਾਂ ਨੂੰ।
ਆਜਾ ਦਿਉਰਾ ਬਹਿ ਜਾ ਪਲੰਗ ਤੇ ਕਾਹਤੋ ਮਾਰਦਾ ਗੇੜੇ………
ਵੇ ਪਾਸਾ ਵੱਟ ਕੇ ਲੱਗਦਾਂ ਕਾਹਤੋ ਗੱਲ ਸੁਣ ਹੋ ਕੇ ਨੇੜੇ ……..
ਵੇ ਪੇਕੇਆਂ ਤੋਂ ਤੇਨੂੰ ਸਾਕ ਲਿਆਂਦੂ ਹੋ………
ਪੇਕੇਆਂ ਤੋਂ ਤੇਨੂੰ ਸਾਕ ਲਿਆਂਦੂ ਬੱਨ ਸਗਨਾਂ ਦੇ ਸੇਹਰੇ
ਵੇ ਪਤਲੀ ਪੰਤਗ ਜੱਟੀ ਦੇ ਨਾਲ ਕਰਾਂਦੂ ਫੇਰੇ ਵੇ ਪਤਲੀ ਪੰਤਗ ਜੱਟੀ ਦੇ….
(ਜੇ ਲੇਖਕ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ—ਜੇ ਸਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕੂਕਦੇ—-ਜੇ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਨਹੀਂ ਉਠਦੀਆਂ , ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਮੁਲਕ ਨੂੰ ਕਬਰਗਾਹ ਬਨਣ ਤੋਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਰੋਕ ਸਕਦਾ। ਜਗਵਿੰਦਰ ਜੋਧਾ’ ਇਕ ਅਜਿਹੀ ਚੇਤਨ ਕਲਮ ਦਾ ਨਾਂ ਹੈ ਜੋ ਮੁਖ਼ਾਲਿਫ਼ ਹਵਾਵਾਂ ਦੇ ਚੱਲਦਿਆਂ ਵੀ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਬੁਲੰਦ ਰੱਖਦੀ ਹੈ — ਗੁਰਮੀਤ ਕੜਿਆਲਵੀ)
ਬਣ ਗਿਆ ਸਾਰਾ ਮੁਲਕ ਗੁਜਰਾਤ…..
ਕਿਤੇ ਜੇ ਰੀਣ ਭਰ ਚਾਨਣ ਹੈ ਬੁਝ ਕੇ ਰਾਤ ਹੋ ਜਾਏ
ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰਾ ਮੁਲਕ ਹੀ ਗੁਜਰਾਤ ਹੋ ਜਾਏ
ਸਿਰਾਂ ਦੀ ਭੀੜ ਚੋਂ ਇਕ-ਅੱਧ ਹੁੰਗਾਰਾ ਮਿਲਣ ਦੀ ਢਿੱਲ ਹੈ
ਖਲਾਅ ਦੀ ਚੀਰਵੀਂ ਚੁੱਪ ਧੜਕਣਾਂ ਦੀ ਬਾਤ ਹੋ ਜਾਏ
ਤੂੰ ਕੁਝ ਤਾਂ ਬੋਲ ਮੇਰੇ ਹਮ-ਸੁਖ਼ਨ ਏਦਾਂ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੈ
ਕਿ ਤੇਰੀ ਚੁੱਪ ਦਾ ਇਹ ਖੋਲ ਹੀ ਇਸਪਾਤ ਹੋ ਜਾਏ
ਅਸਾਡੇ ਦੌਰ ਦੇ ਆਪੇ ਬਣੇ ਭਗਵਾਨ ਚਾਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਜਿਉਣਾ,ਜਾਗਣਾ,ਜਗਣਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦਾਤ ਹੋ ਜਾਏ
ਹਨੇਰੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਬਲਣ ਤੇ ਵੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਹੈ
ਉਦ੍ਹਾ ਡਰ ਹੈ ਕਿਤੇ ਇਸ ਲੋਅ ਚੋਂ ਨਾ ਪ੍ਰਭਾਤ ਹੋ ਜਾਏ
ਤੂੰ ਕੈਸਾ ਮੇਘਲਾ ਹੈਂ ਜਦ ਕਿਸੇ ਜੰਗਲ ਤੋਂ ਵੀ ਗੁਜ਼ਰੇਂ
ਹਰੇ ਬਿਰਖਾਂ ਤੇ ਤਾਜ਼ੇ ਖੂਨ ਦੀ ਬਰਸਾਤ ਹੋ ਜਾਏ
ਅਜੇ ਤੂੰ ਹੋਂਦ ਦੇ ਜਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਮਾਣ ਜਗਵਿੰਦਰ
ਖੁਦਾ ਜਾਣੇ ਕਦੋਂ ਤੇਰਾ ਵੀ ਨਾਂ ਅਗਿਆਤ ਹੋ ਜਾਏ
(ਜਗਵਿੰਦਰ ਜੋਧਾ)
ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਤੈਨੂੰ ਪਾਉਣ ਦੀ ਹਸਰਤ ਵਿੱਚ ਤੜਫੀ ਜਾਵਾਂ,, .
ਕੋਈ ਐਸਾ ਧੋਖਾ ਦੇ ਕਿ ਮੇਰੀ ਆਸ ਹੀ ਟੁੱਟ ਜਾਵੇ
ਲੱਗਣ ਨਾ ਦੇਵੀ ਤੱਤੀ ਵਾ ਮਾਲਕਾ ਬੜੇ ਓਖੇ ਨੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਰਾਹ ਮਾਲਕਾ
ਮੁੰਡੇ PiNd ਦੇ ਰਕਾਨੇ ਪੱਕੀ HiNd ਦੇ ..
ਲਗੀਅਾਂ ਦੇ ਮੁੱਲ ਤਾਰਦੇ
ਜੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ..
ਖੂਬਸੂਰਤੀ ਦੇ ਵੀ ਅਲੱਗ ਹੀ ਪੈਮਾਨੇ ਹੋਣੇ ਸੀ..
ਫਿਰ ਲੋਕ ਸ਼ਕਲਾਂ ਦੇ ਨਹੀਂ
ਬਸ ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਦੀਵਾਨੇ ਹੋਣੇ ਸੀ..
ਕਦੇ ਮੋਡਾ ਮਾਰਦੀ ਕਦੇ ਗੋਡਾ ਮਾਰਦੀ,
ਕਦੇ ਮੋਡਾ ਮਾਰਦੀ ਕਦੇ ਗੋਡਾ ਮਾਰਦੀ,
ਅੱਜ ਛੱਡੂਗੀ ਮੈਂ ਓਸਦੀ ਮਸਾਜ਼ ਕਰਕੇ,
ਸੱਸ ਕੁੱਟਣੀ ਟੀ.ਵੀ ਦੀ ਉੱਚੀ ਵਾਜ਼ ਕਰਕੇ
ਹਰ ਵੇਲੇ ਸੱਸ ਮੇਰੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੁਣ #Online,
ਹਰ ਵੇਲੇ ਸੱਸ ਮੇਰੀ ਰਹਿੰਦੀ Online,
Facebook ਤੇ Account ਬਣਾਇਆ,
ਨੀਂ ਉਮਰਾਂ ‘ਚ ਕੀ ਰੱਖਿਆ….??
ਉਹਨੇ ਲਿਖ ਕੇ #Status ਪਾਇਆ
ਨੀਂ ਉਮਰਾਂ ‘ਚ ਕੀ ਰੱਖਿਆ
Facebook ਤੇ #Account ਬਣਾਇਆ,
ਨੀਂ ਉਮਰਾਂ ‘ਚ ਕੀ ਰੱਖਿਆ…
ਕੀ ਗੱਲ ਪੁੱਛਾਂ ਲਾੜਿਆਂ ਵੇ, ਕੀ ਗੱਲ ਪੁੱਛਾਂ ਵੇ,
ਨਾ ਤੇਰੇ ਦਾੜ੍ਹੀ ਭੌਂਦੂਆ ਵੇ, ਨਾ ਤੇਰੇ ਮੁੱਛਾਂ ਵੇ।
ਬੋਕ ਦੀ ਲਾ ਲੈ ਦਾੜ੍ਹੀ, ਚੂਹੇ ਦੀਆਂ ਮੁੱਛਾਂ ਵੇ।
ਮੁੱਛਾਂ ਤਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਵੇ ਲਾੜਿਆ, ਜਿਉ ਬਿੱਲੀ ਦੀ ਵੇ ਪੂਛ,
ਕੈਂਚੀ ਲੈ ਕੇ ਮੁੰਨ ਦਿਆਂ, ਵੇ ਤੈਨੂੰ ਦੂਣਾ ਚੜ ਜੂ,
ਮੈਂ ਸੱਚ ਆਖਦੀ, ਵੇ ਰੂਪ।
ਅਸਾਂ ਨੇ ਕੀ ਕਰਨੇ,ਪੱਤਰਾਂ ਬਾਝ ਕਰੇਲੇ,
ਲਾੜਾ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਇੰਜ ਵੇਖੇ ਜਿਉਂ ਚਾਮ-ਚੜਿੱਕ ਦੇ ਡੇਲੇ।
ਵਾਹ ਵਾਹ ਨੀਂ ਚਰਖਾ ਧਮਕਦਾ,ਵਾਹ ਵਾਹ ਨੀਂ ਚਰਖ ਧਮਕਦਾ
ਹੋਰ ਤਾਂ ਜੀਜਾ ਚੰਗਾ ਭਲਾ ਉਹਦਾ ਢਿੱਡ ਲਮਕਦਾ
ਹੋਰ ਤਾਂ ਜੀਜਾ ਚੰਗਾ ਭਲਾ ਉਹਦਾ ਢਿੱਡ ਲਮਕਦਾ
ਵਾਹ ਵਾਹ ਨੀਂ ਚਰਖੇ ਬੀੜੀਆਂ
ਵਾਹ ਵਾਹ ਨੀਂ ਚਰਖੇ ਬੀੜੀਆਂ
ਹੋਰ ਤਾਂ ਜੀਜਾ ਚੰਗਾ ਭਲਾ ਅੱਖਾਂ ਟੀਰ ਮਟੀਰੀਆਂ।
ਹੋਰ ਤਾਂ ਜੀਜਾ ਚੰਗਾ ਭਲਾ ਅੱਖਾਂ ਟੀਰ ਮਟੀਰੀਆਂ।