ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਤੈਨੂੰ ਪਾਉਣ ਦੀ ਹਸਰਤ ਵਿੱਚ ਤੜਫੀ ਜਾਵਾਂ,, .
ਕੋਈ ਐਸਾ ਧੋਖਾ ਦੇ ਕਿ ਮੇਰੀ ਆਸ ਹੀ ਟੁੱਟ ਜਾਵੇ
ਅਕਲਾਂ ਦੇ ਕੱਚੇ ਆਂ ਪਰ ਦਿਲ ਦੇ ਸੱਚੇ ਆਂ
ਉਂਝ ਕਰੀਏ ਲੱਖ ਮਖੌਲ ਭਾਵੇਂ ਪਰ ਯਾਰੀਆਂ ਦੇ ਪੱਕੇ ਆਂ
ਲੱਗਣ ਨਾ ਦੇਵੀ ਤੱਤੀ ਵਾ ਮਾਲਕਾ ਬੜੇ ਓਖੇ ਨੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਰਾਹ ਮਾਲਕਾ
ਜੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ..
ਖੂਬਸੂਰਤੀ ਦੇ ਵੀ ਅਲੱਗ ਹੀ ਪੈਮਾਨੇ ਹੋਣੇ ਸੀ..
ਫਿਰ ਲੋਕ ਸ਼ਕਲਾਂ ਦੇ ਨਹੀਂ
ਬਸ ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਦੀਵਾਨੇ ਹੋਣੇ ਸੀ..
ਨਾ ਮੈ ਚਾਵਾ ਉਹ ਗੁਲਾਮੀ ਕਰੇ ਜੱਟੀ ਦੀ
ਬਸ ਰੌਦੀ ਨੂੰ ਹਸਾਉਣ ਵਾਲਾ ਚਾਹੀਦਾ
ਅਸੀਂ ਪਿਆਰ ਜਤਾ ਕੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਰਵਾਉਂਦੇ ਨਹੀ
ਦਿਲ ਚ ਵਸਾ ਕੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਭੁਲਾਉਂਦੇ ਨਹੀ
ਅਸੀਂ ਤਾ ਰਿਸ਼ਤਿਆ ਵਾਸਤੇ ਜਾਨ ਵੀ ਦੇ ਦਈਏ
ਪਰ ਲੋਕ ਸੋਚਦੇ ਨੇ ਅਸੀਂ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਨਹੀ
ਬੜੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ ਇੱਥੇ ਨਾਮ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ ਮਟਉਣ ਨੂੰ
ਸੱਚਾ ਰੱਬ ਬੈਠਾ ਗੁੱਡੀ ਸਿੱਖਰਾਂ ਤੇ ਚੜਉਣ ਨੂੰ ..
ਪੁੱਛਲੀ ਸਹੇਲੀਆਂ ਤੋਂ ਜੱਟੀ ਦੇ ਵੀ ਠਾਠ ਵੇ
ਸੂਟਾਂ ਵਾਲੇ ਸਾਡੇ ਵੀ ਤਾਂ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਰਕਾਟ ਵੇ
ਕਿਸ ਘਮੰਡ ਵਿੱਚ ਜੀ ਰਹੇ ਹੋ ਜਨਾਬ,
ਜੇ ਉਸ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਅੱਗ ਵੀ ਨਸੀਬ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਸਭ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹਾਂ,
ਕੋਲ ਖੜੀ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਮੁਸਕਾਉਂਣ ਲਗੀ।
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਜਿੱਦ ਨੀ ਰੱਖੀ
ਬਸ ਖੁਦ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਰੱਖਿਆ।