ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਰੂੜਾ।
ਰੁੜੇ ਦੀ ਇਕ ਕੁੜੀ ਸੁਣੀਦੀ,
ਕਰਦੀ ਗੋਹਾ ਕੂੜਾ।
ਹੱਥੀ ਉਸਦੇ ਛਾਪਾਂ ਛੱਲੇ,
ਬਾਹੀਂ ਓਸਦੇ ਚੂੜਾ।
ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਦੀ ਕਰਦੀ ਸੇਵਾ,
ਹੇਠਾਂ ਵਿਛਾਉਂਦੀ ਮੂੜ੍ਹਾ।
ਰਾਤੀਂ ਰੋਂਦੀ ਦਾ,
ਭਿੱਜ ਗਿਆ ਲਾਲ ਪੰਘੂੜਾ।
viah diyan boliyan
ਸੌਹਰੇ ਮੇਰੇ ਨੇ ਕੇਲੇ ਲਿਆਂਦੇ,
ਸੱਸ ਮੇਰੀ ਨੇ ਵੰਡੇ,
ਨੀ ਮੇਰੇ ਬਾਰੀ ਇਉ ਟੰਗੇ,
ਨੀ ਮੇਰੇ ਬਾਰੀ
ਧਾਈਆਂ-ਧਾਈਆਂ-ਧਾਈਆਂ
ਸੰਗਦੀ ਸੰਗਾਉਂਦੀ ਨੇ
ਅੱਖਾਂ ਹਾਣ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਲਾਈਆਂ
ਕੋਲ ਹਵੇਲੀ ਦੇ
ਫੇਰ ਜੱਟ ਨੇ ਬੈਠਕਾਂ ਪਾਈਆਂ
ਡਾਂਗਾਂ ਖੜਕਦੀਆਂ
ਸੱਥ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਲੜਾਈਆ।
ਛੰਦ ਪਰਾਗੇ ਆਈਏ ਜਾਈਏ
ਛੰਦ ਪਰਾਗੇ ਥਾਲ਼ੀ।
ਮੁੰਡਿਆਂ ਵਿੱਚੋ ਮੈਂ ਸੋਹਣਾ
ਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਵਿੱਚੋ ਸੋਹਣੀ ਮੇਰੀ ਸਾਲ਼ੀ।
ਪੱਗ ਤਾਂ ਲਿਆਇਆ ਜੀਜਾ ਮਾਂਗਮੀ
ਵੇ ਤੂੰ ਝਾਲ ਫਰਾ ਕੇ ਪਾਏ ਗਹਿਣੇ
ਮਾਂ ਦਾ ਪਿਛੋਕਾ ਗਾਡਰੀਆਂ ਦਾ
ਤੇਰੇ ਨਾਨਕਿਆਂ ਦੇ ਕੀ ਕਹਿਣੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਤੋਰੀ।
ਓਥੋਂ ਦੀ ਇੱਕ ਨਾਰ ਸੁਣੀਂਦੀ,
ਦੁੱਧ ਦੀ ਧਾਰ ਤੋਂ ਗੋਰੀ।
ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਨੈਣ ਲੜਾਵੇ,
ਗੱਲਬਾਤ ਤੋਂ ਕੋਰੀ।
ਇਸ਼ਕ ਮੁਸ਼ਕ ਕਦੇ ਨਾ ਛਿਪਦੇ,
ਨਿਹੁੰ ਨਾ ਲੱਗਦੇ ਜੋਰੀਂ।
ਗੁੜ ਭਾਵੇਂ ਆਪਣਾ ਹੀ ਖਾਈਏ,
ਖਾਈਏ ਜੱਗ ਤੋਂ ਚੋਰੀ।
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਚੜ੍ਹ ਮਿੱਤਰਾ,
ਮੈਂ ਪਤਲੀ ਬਾਂਸ ਦੀ ਪੋਰੀ।
ਸੌਹਰੇ ਮੇਰੇ ਨੇ ਕਰੇਲੇ ਲਿਆਂਦੇ,
ਸੱਸ ਮੇਰੀ ਨੇ ਤੜਕੇ,
ਨੀ ਮੇਰੇ ਬਾਰੀ ਇਉ ਪਤੀਲਾ ਖੜਕੇ,
ਨੀ ਮੇਰੇ
ਗਰਮ ਲੈਚੀਆਂ ਗਰਮ ਮਸਾਲਾ
ਗਰਮ ਸੁਣੀਂਦੀ ਹਲਦੀ
ਪੰਜ ਦਿਨ ਤੇਰੇ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਗੇ
ਤੂੰ ਫਿਰਦੀ ਐਂ ਟਲਦੀ
ਬਹਿ ਕੇ ਬਨੇਰੇ ਤੇ
ਸਿਫਤਾਂ ਯਾਰ ਦੀਆਂ ਕਰਦੀ।
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਚਾਵਾ।
ਚਾਵੇ ਦਾ ਇਕ ਅਮਲੀ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਛਕੇ ਫੀਮ ਦਾ ਮਾਵਾ।
ਛੋਗੇ ਉਹਨੂੰ ਜਿਹੜੀ ਵਿਆਹੀ,
ਉਹਨੂੰ ਉਮਰਾਂ ਦਾ ਪਛਤਾਵਾ।
ਮਰ ਜੇ ਅਮਲੀ ਜੇ
ਰੱਬ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਵਾਂ।
ਅੱਡੀ ਵੱਜਦੀ ਜੈਕੁਰੇ ਤੇਰੀ,
ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਚੁਬਾਰੇ ਹਿੱਲਦੇ,
ਅੱਡੀ …………….
ਤੇਰਾ ਮਾਰਿਆ ਮੈਂ ਖੜ੍ਹਿਆ ਮੋੜ ਤੇ
ਲੱਤ ਸਾਇਕਲ ਤੋਂ ਲਾਹ ਕੇ
ਨੀ ਪਾਸਾ ਮਾਰ ਕੇ ਲੰਘਦੀ ਕੋਲ ਦੀ
ਝਾਂਜਰ ਨੂੰ ਛਣਕਾ ਕੇ
ਨੀ ਮਨ ਪ੍ਰਦੇਸੀ ਦਾ
ਲੈ ਗਈ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ।
ਛੰਦ ਪਰਾਗੇ ਆਈਏ ਜਾਈਏ
ਛੰਦੇ ਆਗੇ ਤਾਲੇ।
ਸਾਲੀਆਂ ਮੈਨੂੰ ਭੋਲੀਆਂ ਜਾਪਣ
ਚੁਸਤ ਬੜੇ ਨੇ ਸਾਲੇ।