ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ ਬੰਗੇ।
ਬੰਗਿਆਂ ਦੀ ਇਕ ਨਾਰ ਸੁਣੀਦੀ,
ਪੈਰ ਓਸ ਦੇ ਨੰਗੇ।
ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਨੂੰ ਕਰੇ ਮਸ਼ਕਰੀ,
ਜੇ ਕੋਈ ਕੋਲੋਂ ਲੰਘੇ।
ਜ਼ੁਲਫ਼ਾਂ ਦੇ ਉਸ ਨਾਗ ਬਣਾਏ,
ਮੁੱਛ ਫੁੱਟ ਗੱਭਰੂ ਡੰਗੇ।
ਡੰਗਿਆ ਨਾਗਣ ਦਾ……
ਮੁੜ ਪਾਣੀ ਨਾ ਮੰਗੇ।
viah diyan boliyan
ਸੌਹਰਿਆਂ ਮੇਰਿਆਂ ਅੱਡ ਕਰ ਦਿੱਤਾ,
ਦੇ ਕੇ ਸੇਰ ਕੁ ਆਟਾ,
ਵੇ ਨਿੱਤ ਕੌਣ ਲੜੇ,
ਕੌਣ ਪਟਾਵੇ ਝਾਟਾ,
ਵੇ ਨਿੱਤ
ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਈ ਆਂ ਭਾਬੀਏ
ਹਰਾ ਮੂੰਗੀਆ ਤਾਣੀ
ਵੀਰ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਨੌਕਰ ਉੱਠ ਗਿਆ
ਆਪਾਂ ਹਾਣੋ ਹਾਣੀ
ਮੁੜ੍ਹਕਾ ਲਿਆ ਦੂੰਗਾ
ਛੋਟਾ ਦਿਉਰ ਨਾ ਜਾਣੀ।
ਛੰਦ ਪਰਾਗੇ ਆਈਏ ਜਾਈਏ
ਛੰਦ ਪਰਾਗੇ ਆਰੀ।
ਵੱਡੀ ਵਿਆਹ ਕੇ ਲੈ ਚੱਲੇ
ਛੋਟੀ ਦੀ ਕਰੋ ਤਿਆਰੀ।
ਛੰਨ ਪਕਾਈਆਂ ਛੰਨ ਪਕਾਈਆਂ ਛੰਨ ਪਕਾਈਆਂ ਝੋਲ
ਸਾਂਢੂ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਸੁੱਕਿਆ ਟਾਂਡਾ ਸਾਲੀ ਗੋਲ ਮਟੋਲ
ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਰਾਣੀ।
ਘੁੰਡ ਦਾ ਏਥੇ ਕੰਮ ਕੀ ਗਿੱਧੇ ਵਿੱਚ,
ਏਥੇ ਤੇਰੇ ਹਾਣੀ।
ਜਾ ਘੁੰਡ ਕੱਢਦੀ ਬਹੁਤੀ ਸੋਹਣੀ,
ਜਾਂ ਘੁੰਡ ਕੱਢਦੀ ਕਾਣੀ।
ਤੂੰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਦਿਸੇਂ ਸ਼ੁਕੀਨਣ,
ਘੁੰਡ ’ਚੋਂ ਅੱਖ ਪਛਾਣੀ।
ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਨੱਚ ਲੈ ਨੀ…..
ਬਣ ਜਾ ਗਿੱਧੇ ਦੀ ਰਾਣੀ।
ਸੌਹਰੇ ਮੇਰੇ ਦੇ ਨਿਕਲੀ ਮਾਤਾ,
ਨਿਕਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ,
ਜੋਤ ਜਗਾਉਦੇ ਨੇ,
ਦਾੜੀ ਫੂਕ ਲਈ ਸਾਰੀ,
ਜੋਤ ਜਗਾਉਦੇ
ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਈ ਆਂ ਭਾਬੀਏ
ਹਰਾ ਮੂੰਗੀਆ ਤਾਣੀ।
ਵੀਰ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਨੌਕਰ ਉੱਠ ਗਿਆ
ਆਪਾਂ ਹਾਣੋ ਹਾਣੀ
ਮੱਚ ਗਿਆ ਤੇਰੇ ਤੇ
ਛਿੜਕ ਭਾਬੀਏ ਪਾਣੀ।
ਆਰੀ! ਆਰੀ! ਆਰੀ!
ਵੈਲੀਆਂ ਦੀਆਂ ਟੋਲੀਆਂ ਨੇ,
ਬੋਤਲਾਂ ਮੰਗਾਲੀਆਂ ਚਾਲੀ।
ਚਾਲੀਆਂ ‘ਚੋਂ ਇਕ ਬਚਗੀ,
ਚੁੱਕ ਕੇ ਮਹਿਲ ਨਾਲ ਮਾਰੀ।
ਗਿੱਲਾਂ ਵਾਲੇ ਬਚਨੇ ਨੇ,
ਪੈਰ ਜੋੜ ਕੇ ਗੰਡਾਸ਼ੀ ਮਾਰੀ।
ਕਹਿੰਦਾ ਦੱਸ ਬੱਲੀਏ,
ਤੇਰੀ ਕੈ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ?
ਕਹਿੰਦੀ ਨਾ ਪੁੱਛ ਵੇ,
ਤੇਰੀ ਪੱਟੀ ਜਾਊ ਸਰਦਾਰੀ।
ਸੱਸ ਮੇਰੀ ਦੇ ਨਿਕਲੀ ਮਾਤਾ,
ਨਿਕਲੀ ਦਾਣਾ ਦਾਣਾ,
ਮਾਤਾ ਮੇਹਰ ਕਰੀ,
ਮੈ ਪੂਜਣ ਨੀ ਜਾਣਾ,
ਮਾਤਾ ਮੇਹਰ
ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਈ ਆਂ ਭਾਬੀਏ
ਹਰਾ ਮੁੰਗੀਆ ਤਾਣੀ
ਵੀਰ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਨੌਕਰ ਉੱਠ ਗਿਆ
ਆਪਾਂ ਹਾਣੋ ਹਾਣੀ
ਉੱਠ ਕੇ ਨੀ ਭਾਬੋ
ਭਰ ਦੇ ਦਿਉਰ ਦਾ ਪਾਣੀ।
ਛੰਦ ਪਰਾਗੇ ਆਈਏ ਜਾਈਏ
ਛੰਦ ਪਰਾਗੇ ਚਾਬੀ
ਵੱਸ ਗਏ ਆ ਕੇ ਵਿਚ ਪ੍ਰਦੇਸਾਂ
ਤਰਸੇ ਬੋਲਣ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ